Esperientziaren Deskribapena:

Hau oso amets argia izan zen duela zenbait urte eta zuekin partekatu nahi nuke.

Ametsetan, jendez betetako eremu batean nenbilen kobazulo bat ikusi nuenean urrutian. Arrazoi batengatik, haitzulorantz erakarria sentitu nintzen, eta barrura sartzea eta ikertzea erabaki nuen.

Kobazuloan sartu nintzenean, pertsona primitibo talde txiki bat sumatu nuen su baten inguruan eserita kobazuloaren erdian. Ahotsen tonu eta izaeragatik, zerbait garrantzitsua eztabaidatzen ari ziren. Hurbildu ahala, hitz egiteari utzi zioten, eta bat zutitu eta nigana hurbildu zen. Han geratu zen une batez, irribarre egin zuen, gero eskutik heldu eta kobazulotik kanpora eraman ninduen leizearen sarreratik hurbil zegoen karrusel batera.

Karruselean egurrezko irudiak zeuden, eskuz margotuak, maitagarriak edo jende txikiren bat ziruditenak. Karruselera hurbildu ginenean, zirkuluetan mugitzen hasi zen, eta musika bizia jotzen, bolumen osoan. Gizon primitiboak karrusela seinalatu zuen, ni ontzira igotzea nahi zuela adieraziz. Zirraragarria zirudien eta banekien dibertigarria izango zela. Jauzi egin nuen eta berehala abiadura handitu zen dena lausotu zen arte.

Kasu batean, bizitza asko igaro ziren, pertsona desberdin asko bezala ezagutzen ninduen une askotan, iraganean eta etorkizunean.

Bapatean esekita nengoen ni nengoen tokian. Erabateko iluntasuna zen, baina nolabait argi distiratsu batek inguratzen zuen. Izan ere, ni nintzen argia. Ni nintzen existitzen zen guztia. Ez zegoen beste ezer, ni izan ezik. Nire baitan alaitasun hutsa zegoen, baldintzarik gabeko maitasuna, eta hain zen handia, non ezin baita deskribatu. Orgasmo sexual bat bezala sentitzen zen, infinituaz biderkatua. Denbora ez zen existitzen. Ni bakarrik existitu nintzen NI nintzen eta besterik ez. Betidanik egona nintzen hemen, eta betiko egongo nintzen hemen. Pentsamendua sartu zitzaidan buruan hori zoragarria zela, baina "mugimendu" bat eragin behar nuela. "Energia-fluxu" bat eragin behar zuen. Une horretan, energia-fluxua abiarazteko bultzada ikaragarria eta premiazkoa izan nuen.

Banekien mugitzen banintzen energiak mugituko zirela eta sorkuntza egongo zela. Etxez aldatu nintzen. Nire inguruan eta nire barnean galaxiak jaiotzen ikusi nituen. Unibertsoak sortzen eta izarrak sortzen ari ziren. Zirraragarria izan zen, zenbat eta gehiago hunkitu, orduan eta galaxia gehiago sortzen ziren.

Beste pentsamendu bat sartu zitzaidan buruan, zein zirraragarria izango zen existitzen zen sorkuntza berri hau esploratzea. Pentsamendu hori nire buruan sartu zenean, jaio egin nintzen.


Honako hau esperientziatik ateratako poema bat da.
«Egiaren benetako bilatzaile guztiei eskainia».

Betikotasunaren amildegian, non ez dagoen ez neurririk, ez zabalerarik, ez alturik.
Estasiaz gozatu nuen eta Jainko Argiaren distira distiratsuena bezala existitu nintzen.

Ni kontziente nintzen Nire Izakeraz, eta ez nuen zalantzan jartzen nola izan nintzen
Perfekzioan hausnartuz, ezer ez zela existitzen jakin nuen, Niregatik izan ezik.

Gero bakardade-sentimendu bat etorri zen, niretzat ezagutzen eta jasaten zaila izan zena.
Maitatzeko eta kezkatzeko zerbait ote zegoen galdetzen nion neure buruari.

Eonak betiereko orainean igaro ahala, zoriontsu jarraitu nuen gozatzen
Baina leku sakon-sakonetan, sortzeko eta hedatzeko gogo bizia zegoen.

Banekien ekin behar banuen energia sortu eta bidali egingo zela.
Eternitatean, Maitasunez eta pazientziaz pentsaturiko planak kontu handiz gauzatu ziren orain.

Azkenean, une labur batean, mugitzeko eta ekiteko erabakia hartu zen.
Horrela isuri zen Maitasun infinitua biratzen zuen Argi Zuria.

Orain hutsunearen alde guztietan neurri mugagabeak izatera iritsi ziren.
Ingurura begiratu nuen harriduraz eta sortzen jarraitzeko ezin izan nion eutsi.

Maitasun eta energia infinitu gehiago isuri zuen, eta urrutiko erresumetara hegan egin zuen.
Sortu berri ziren galaxietan mundu berriak sortu ziren, lurrez eta zeruz eginak.

Kreazio berriari gozamen amaigabe eta gozamen santuz begiratzen zion bitartean
Mundu asko zeuden ezagutzeke, eta horietan Egia eta Argiaz blaitzeko.

Pentsamendu hori sortu ahala, mundu infinituetara berehala sakabanatu zen.
Nire izakiaren zatiak zatitzen jarraitu zuten eta materia fisiko guztiaren parte bihurtu ziren.

Interesez eta atseginez ikusi nituen Nire sorkuntzak alaitasun eta alaitasun mugagabez.
Baina, nolabait, falta zela zirudien, eta zerbait gehiago behar nuen osatzeko.

Pertsona bat behar nuen denekin maitatu eta maitatzeko Nire egunak
Norekin partekatu nire pentsamenduak eta norekin partekatu Nire Bideak.

Egunero zoragarri bizi alaitasun handiz eta bete-betean.
Ontasun mugagabez beteriko bihotzekin partekatuko genuke gure maitasun samurra.

Orduan orain egin zen eta formulario guztiak osatu ziren.
Ingurura begiratzen nuen bitartean, ez zegoen beste ezer behar zuenik.

Gizateriaren espezieak eboluzionatu eta materialtasunaren munduan sakonago erori zen heinean
Jainkozko Txisparen ahotsak orain are emekiago hitz egin zuen errealitate honetan zegoen bitartean.

Gizakiaren aurrerapenak zientzietan bikainenak eta hilgarrienak izan ziren
Baina barruko jakinduria handiaren ahotsean, gizonak gogotik ez entzutea erabaki zuen.

Denboran eta espazioan gizakiak gerrak eta penak eragin zizkioten pentsamenduak izaten jarraitu zuen.
Bakarrik jakingo banu sortzailekide bat dela, eta hau onartuko banu bere sinesmen sakratuena balitz bezala.

Etsipenaren sakonean, gizon bat zegoen gau ilun eta ekaiztsu batean oinazetan.
Ez zen ezer egin zezakeenik, baita bere indar lurtar guztiekin saiatu zenean ere.

Zeruetara, haserre eta minez, ozenki deitu zuen.
Zeruko edozein izakiri laguntza eskatuz, edonori ere ez.

Bat-batean, etsipenaren gelan distira distiratsuago eta sakratuagoa izan zen.
Nire maiteak, zure otoitzak zuk eskatu baino lehen ere erantzun ziren.

Ahots leun eta onberak esan zuen:
Jakituria zurea da orain, eta zure bizitza berria egun honetan hasi da.

Alaitasun amaigabez bilatu zuen gizonak gelan bera ez zen norbait.
Orduan, bat-batean, zalantzarik gabe, hitzak ulertu zituen: "Gizona, ezagutu zeure burua".

Benetako bilatzaile guztientzat beti dago maisua
Antzemandako hondamendi guztietan laguntzeko eta kontsolatzeko.

Entzun isilean Jainkozko Ahotsa barruan
Eta primeran, egunero hasiko da.

Zeruan, zeruetan ez bilatu ez bilatu
Zure barruan, hor begiratu behar duzulako.