Beschrijving Ervaring:

Ik moet waarschijnlijk eerst iets over mijn leven voor de BDE vertellen, zodat je de volle impact van wat mij is overkomen kan begrijpen.

Ik ben 26. Ik had mijn BDE toen ik 22 was, in april 1998. Het kwam doordat ik aan Post-Traumatic Stress Disorder leed. Toen ik klein was, ben ik ernstig misbruikt door mijn vader en grootvader; ik was ook een slachtoffer van kinderporno en prostitutie. Ik was in aanraking gekomen met alcohol en drugs en had jaren last van een eetstoornis. Toen ik "stierf" probeerde ik net mijn leven een beetje op orde te krijgen. Ik was gestopt met de drugs en mijn eetstoornis op mijn 19de, maar voelde me niet echt gelukkiger. Ik was net een nieuwe verslaving begonnen, complusief roken. Mijn verleden was nog steeds te pijnlijk om onder ogen te zien. Zonder het verleden onder ogen te zien, kon ik niet succesvol in het heden leven. Ik geloof dat het deze krachten waren die me emotioneel en lichamelijk in tweeen scheurden.

Een van de problemen die samenhingen met mijn Post Traumatic Stress Disorder was slapeloosheid. Ik leed aan slapeloosheid. Ik was doodsbang in slaap te vallen, want de avond en slaap stonden lang voor misbruik. Ik sliep steeds minder – van 5 uur, naar 4 uur, naar 3, naar 2, en zelfs tot 1 uur als ik geluk had. Op het laatst sliep ik helemaal niet meer. Ik liet mezelf simpelweg achteruitgaan. Ik had geen zin meer in het leven, en ik verhongerde mezelf en dronk niet genoeg. Na 7 nachten zonder enige slaap kwam ik in het ziekenhuis terecht, ernstig ziek. De dokters zeiden tegen mijn moeder dat ze niet wisten of ik er door zou komen of niet (dat vertelde ze me pas jaren later).

Het enige wat ik me herinner is dat ik in de ziekenhuiskamer lag, en plotseling werd omringd door een helder geelachtig-wit, bijna gouden licht. Het was helderder in de verte, en ik zag dit licht alsof het over het landschap buiten het raam heenlag. Plotseling werd ik, op een of andere manier, naar dit licht toegetrokken, en het was het meest onbeschrijflijke gevoel van vrede en liefde dat ik ooit had meegemaakt. Het was pure extase. Mijn hart was levend! Het voelde alsof er stromen koel, eindeloos stromend water door mijn hart liepen het was een geweldig gevoel! Ik wilde dit gevoel nooit meer kwijt en ik was, voor de eerste keer in mijn leven, zo gelukkig! Ik was in een staat van vervoering voor wat een hele lange tijd leek maar tegelijkertijd ook heel kort. Het was alsof alle kennis door mij heen werd gegoten; dat niets werd weerhouden. Ik was zo geliefd, en al mijn vragen werden beantwoord.

Toen hoorde ik een zuster die tegen me schreeuwde. Ze klonk zo boos, en ik kon haar zien alsof ik vanaf een hoek van het plafond naar beneden keek. Ze greep me vast en probeerde me medicijnen te geven. Ik reageerde niet. Ik was zo gelukkig dat ze niet probeerde om me terug te brengen. Uiteindelijk kwam ik, op een of andere manier, weer terug in mijn lichaam, en ik kan me niet alles wat er daarna gebeurde herinneren. 

Toen werd het echt raar. Ik zweefde op het randje van de dood, de rest van de dag (de eerste ervaring gebeurde in de vroege middag). Ik was heel verdrietig dat ik weer terug was. Tegelijkertijd kon ik sommige dingen "voelen". Ik kon mijn grootmoeder zien en de pijn van haar verleden. Ik kon het schuldgevoel van een abortus die ze in het verleden had gehad "voelen", en hoe ze die pijn had begraven. Ik kon negatieve gedachten rond mensen "voelen". Ik kon letterlijk voelen wat ze dachten.

Ik kon mijn vader door de muur van de kamer heen "voelen" en "zien". Hij was omgeven door grote negativiteit. Er was een andere vrouw die ik me herinner en die ook heel erg negatief was. Ik vond dit echt fascinerend, hoewel het ook een beetje eng was. Ik wilde van iedereen houden! Het verdrietigste was dat niet iedereen deze liefde wilde aanvaarden. De enige mensen waarvan ik geen negativiteit voelde waren mijn moeder (die al lang geleden haar eigen psychologische problemen had verwerkt) en een mannelijke verpleger die Mich'l heette. Van hem voelde ik alleen maar liefde en bezorgdheid voor mijn welzijn. Ik herinner me dat ik zelfs probeerde iemand ervan te overtuigen dat roken niet was wat God wilde dat ze deden, omdat het God pijn doet als wij onszelf beschadigen omdat we allemaal zo mooi en heilig zijn. Mijn moeder beschreef me later, na mijn BDE, als een hippie flower-power kind! (dat zegt ze nog steeds over me – dat ik erg gevoelig ben)

Ik bleef een tijdje in deze staat, maar toen nam mijn eigen negatieve verleden het weer over. Omdat ik de pijnlijke problemen uit mijn verleden niet echt had opgelost, overvielen ze me volledig. Al het oude schuldgevoel, de pijn en verborgen boosheid kwamen weer gierend terug, maar deze keer leek het alsof het me echt zou verzwelgen. En verzwelgen deed het me ook. Ik begon te bedenken hoe onwaardig ik was voor mijn ervaring, ik kreeg allerlei vreselijke slechte gedachten over mezelf en ik zonk terug in mijn oude staat van bodemloze depressie.

En toen kreeg ik mijn tweede BDE. Die was de verschrikkelijkste ervaring die je je maar kan voorstellen. Ik lag in bed en plotseling werd alles zwart. Er was geen licht, er was niets. Niet dat ik de donkerte kon zien, het bestond gewoon en ik wist dat het er was.

Plotseling werd ik omringd door allemaal wezens. Ik kan me niet herinneren hoeveel, maar ik had de indruk dat ze al een tijdje bij me waren. Ze hadden op dit moment gewacht. De wezens begonnen aan me te trekken en namen me mee naar een plek van absolute wanhoop. Er was niets, en teglijkertijd bestond ik in deze vreselijke leegte. De essentie van deze leegte was dat het een AFWEZIGHEID VAN GOD was. Dat wil ik sterk benadrukken. Het was een absolute marteling; totaal niets kan deze pijn beschrijven. Mijn ergste nachtmerrie werd bewaarheid. De wezens daar zeiden dat mijn hele familie gedoemd was in deze leegte te komen, en het zou allemaal mijn schuld zijn. Zelfs erover praten is heel erg moeilijk. Het was pure terreur.

Ik weet niet hoe ik terug kwam, maar na wat een eeuwigheid leek was ik terug in het ziekenhuis, in mijn lichaam. Ik probeerde mensen te vertellen wat ik had meegemaakt, maar ze dachten dat ik gek was. Ik vertelde mijn (toenmalige) verloofde over wat ik had meegemaakt. Ik kon er niet over ophouden. Hij verliet me 2 weken later. Ik herstelde fysiek maar niet emotioneel. De negatieve effecten van de tweede ervaring bleven me 3 jaar bij! Ik verloor mijn geloof in alles, en terwijl ik naar buiten een gebrek aan geloof uitstraalde, was ik binnenin bang om tot die verselijke leegte gedoemd te zijn, samen met vele anderen.

Dat geloof ik niet langer. Gedurende het laatste jaar traden de positieve effecten van de eerste ervaring meer op de voorgrond. Het grootste verschil tussen beide BDEs is in mijn gevoel mijn gemoedstoestand op dat moment. Tijdens de eerste BDE wist ik diep in mijn hart dat ik geliefd was; ik was klaar voor een vredevolle dood en dat gebeurde ook. Tijdens de tweede BDE liet ik mijn diepste angsten het overnemen. Ik dacht dat ik niet meer geholpen kon worden en had alle hoop verloren. Ik geloofde oprecht dat, had ik om hulp gevraagd tijdens de tweede BDE, het gekomen zou zijn. In plaats daarvan dacht ik dat zelfs God mij niet kon helpen, en ik bleef op die vreselijke plek.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouwelijk

Datum BDE: April 1998

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja Ziekte gevolg van slaapgebrek, gebrek aan voedsel en vocht...mijn lichaam was in shock. Ik leed aan ernstige Post-Traumatische Stress (vastgesteld na de feiten) – ik kon niet slapen door het jarenlange misbruik (resulterend in een intense angst om in slaap te vallen). Ik had al een paar nachten niet geslapen, had al een tijd niet gegeten of gedronken. Mijn lichaam was in shock.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Nee 

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee, het was reeler dan alles wat ik ooit had meegemaakt... deze wereld lijkt een droom, in vergelijking.

De ervaring bevatte: Uittreding (Uit-het-Lichaam) ervaring

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja Ik keek niet naar mezelf, maar ik voelde me zo goed en zo licht—vrij en zwevend.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ik was heel alert, alerter dan toen ik levend was. Het was alsof alle kennis voor mij beschikbaar was tijdens de ervaring (de eerste)....voor de tweede was ik te alert.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles was oneindig en gebeurde tegelijkertijd. Niets was lineair. Er was geen begin en geen einde.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee 

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Dat mijn grootmoeder in het verleden een abortus had gehad.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Onduidelijk het was alsof ik op een lichtbundel naar de bron van het licht werd meegenomen. Het licht was helderder in de verte. Ik weet niet of ik het een tunnel zou noemen of een afscheiding; het leek meer op een pad van licht.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja Tijdens de tweede ervaring waren er vreselijke wezens. Ik herinner me het best een vreselijk uitziend demonisch-achtig wezen. Ik kende het omdat ik het uit mijn eigen angst en die van anderen had geschapen...zwart...het hing over me heen en greep me. Er waren ook andere verschrikkelijke wezens die ik me niet zo goed kan herinneren.

Heb je een onaards licht gezien? Ja Het was een geelachtig, gouden, geel-witte lichtkleur.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring? De eerste keer voelde ik ongekende vreugde en schoonheid. Ik was zo buitengewoon gelukkig—in extase. Ik voelde me vrij. Ik voelde me licht. Ik voelde oneindige LIEFDE. De tweede keer voelde ik leegte en horror. Ik voelde me in de steek gelaten en gehaat, en geterroriseerd.

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum Ik kon alles begrijpen. Alles was liefde en deze liefde was gemaakt van licht. Het liefde-licht is het basis principe van alles. Het was overal en in alles. De reden voor alle lijden is niet bewust zijn van dit liefde-licht. Ik begreep waar Jezus het over had (ik geloof dat op deze vergelijking kwam omdat ik op dat moment katholiek was). De heilige geest waar de bijbel het over heeft is puur liefde-licht. Deze geest was binnenin mij en is in iedereen. Het is deze kracht die alle donkerte kan overwinnen. Dit liefde-licht was zo simpel en mooi.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld Ik wist dat deze geest van licht en God’s liefde al hier op aarde was, altijd. Ik wist dat mensen zich hier van bewust zouden worden. Ik heb geen specifiek overzicht van toekomstige gebeurtenissen gekregen, alleen de kennis dat uiteindelijk God’s liefde gezien zal worden als realiteit en dat is het enige dat er toe doet!!

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Het licht communiceerde met mij (telepathisch) dat het wilde dat ik het licht zou zien, zodat ik het zou begrijpen en met anderen op aarde zou delen. In die zin wist ik dat ik terug zou gaan. Dit was allemaal onderdeel van het plan.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk Katholiek

Welke godsdienst beoefen je nu? Geen--new age-achtige overtuiging

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja Op het moment van mijn "dood" was ik katholiek, maar sindsdien heb ik mijn overtuiging uitgebreid tot een meer universele gedachte van liefde. Mijn geloof is niet meer gedicteerd door dogma of religie. Nu geloof ik oprecht dat God pure energie, pure liefde is, en niets meer, maar Hij/Zij zal zich manifesteren in de vorm die het meest liefhebbend en troostend is voor jou. Ik heb nog steeds goede en slechte dagen, dagen waarop ik uit balans ben en uit de werkelijkheid. Hoe meer ik mijn verleden genees, hoe minder slechte gaden ik heb. Ik ben zeker niet perfect, maar ik probeer mijn leven te leiden vanuit mijn hart, en deel liefde met iedereen die ik ontmoet. Ik denk aan alles wat mijn bijna-dood ervaringen mij hebben geleerd. 

Het allerbelangrijkste was met anderen de liefde te delen die ik ontving en ze te laten weten dat ze niet alleen zijn. Iedereen moet weten dat we allemaal bijzonder zijn, en wonderbaarlijk. Ik ben constant verbaasd over hoeveel mensen deze realiteit ontkennen, en het kan soms erg frustrerend zijn. Ik kan gewoon zien hoe mooi deze wereld kan worden als iedereen deze schoonheid zou inzien. Er zouden geen oorlogen meer zijn, en geen haat. Er zou alleen maar liefde zijn. Ik ben hierdoor vrienden verloren. Ze vinden me naief en kinderlijk. Ironisch, want veel van deze mensen zijn zelf activisten voor vrede en mensenrechten. Het doet me pijn, maar ik weet dat ik verloren ben zonder de connectie met die goddelijke bron die ik voelde toen ik "stierf".

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik weet een ding zeker: ik moet mensen aanvaarden zoals ze zijn. Omdat ik een unieke gave heb om direct tot de essentie van onopgeloste emotionele zaken te komen, probeer ik ze te helpen met het oplossen van hun problemen. Ik voel dat, al kan ik maar een persoon helpen inzien hoe bijzonder en waarlijk geliefd ze zijn, mijn leven de moeite waard is. Ik ben God intens dankbaar voor de glimp in het leven na de dood en te weten dat wij hier allemaal zijn met een missie, iedereen.

Mijn dagelijks leven is ook veranderd. Ik probeer meer te genieten van de kleine dingen in het leven. Ik luister naar dieren, planten en stenen. Ik probeer elke dag aardige dingen te doen voor anderen en mezelf. Ik leef meer in het heden! Mijn religieuze praktijken varieren. Op dit moment woon ik Amerikaans- Indiaanse ceremonies bij. Maar ik beperk mezelf niet meer tot een pad omdat ik de waarheid in elk geloof nu kan zien! Ik was te strikt in mijn vroegere katholieke geloof. Voordien wist ik ook nooit zeker wat ik met mijn leven wilde doen. Ik begrijp mijn pad in dit leven en mijn missie is om een leraar te worden en kleine kinderen hun talenten te laten herkennen en ze te laten inzien hoe geliefd, gewaardeerd en bijzonder ze zijn (omdat ikzelf zo misbruikt ben geworden toen ik klein was voel ik echt dat dit mij op dit pad heeft gezet)

Na de BDE: 

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja Het was zo intens en mooi dat ik het met geen woord kan beschrijven. Tegelijkertijd was de tweede zo vreselijk dat ik die ook niet kan beschrijven.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja Ik kon niet ontsnappen aan de na-effecten van deze ervaringen, hoe hard ik het ook probeerde. In de afgelopen 3 jaar heb ik een "geest" gezien, en andere bizarre ontmoetingen met bovennatuurlijke krachten gehad. Dingen raken me aan als er niemand in de buurt is. Ik kreg een telefoontje van mijn gestorven tante op een moment van stress. Ik heb voorspellende dromen gehad. Onweer is erg moeilijk omdat ik bliksem aantrek als een magneet. Ik ben het laatste jaar een paar keer bijna geraakt door bliksem. Meestal op een halve meter afstand, maar de laatste keer was het letterlijk maar centimeters. Mijn dokter grapte zelfs dat ik een metalen plaat in mijn hoofd heb zonder dat ik het weet. Soms kan ik energie door me heen voelen stromen. Ik kan de emoties van dieren en planten voelen. En soms voel ik geesten om mensen heen, hun geliefden die hen proberen te leiden en berichten door te sturen. Mijn lichaam is ook veranderd. Ik kan niet langer elke soort vlees eten zonder dat ik ziek word. Verwerkt voedsel valt niet goed en maakt me ziek. Ik koop organische groente. Als ik niet sport, verval ik in een depressie. Ik kan niets meer in mijn lichaam opnemen dat schadelijk is.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? De oneindige vreugde en kennis was het beste. Het ergste was de tweede ervaring in zijn algemeen, en vooral het gevoel dat ik voor alle eeuwigheid in de "hel" zou zijn, zonder enige hoop. Het was zo vreselijk, het is niet te geloven!!!

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja Ik heb vele verschillende reakties gehad...mijn eerste ervaringen maakten me eerst erg bang en ik ben ze nu pas aan het delen met anderen. De eerste mensen die er erover vertelde waren mijn ex-verloofde, en de verpleegsters. Mijn verloofde verliet me na 2 weken, en de verpleegsters zeiden dat ik aan een psychose leed...ik werd naar de psychiatrische afdeling overgebracht, en de eerste dokter verklaarde me eerst schizo-affectief, en gaf me zware psychotropische medicijnen. Later trok hij zijn diagnose terug, kreeg ik andere doktoren en mijn huidige diagnose is Post-Traumatische Stress Disorder gekoppeld aan een depressie, als gevolg van het ongeluk op mijn 22ste.

Ik heb deze ervaring met sommige vrienden gedeeld. Een ervan zei dat ik een naieve dromer was (hijzelf is atheist). Een andere luistert beleefd, maar ik geloof niet dat zij het volledig begrijpt.. Mijn moeder gelooft me en het heeft haar – al sterke – geloof in liefde en het leven na de dood verstevigd. Andere mensen, zoals een van mijn professoren, ondersteunt me omdat hij zelf 2 BDEs heeft gehad. Mijn nieuwe therapeut gelooft me en denkt niet dat ik gek ben – ze denkt dat ik hier ben met een doel...vanavond “kom ik uit de kast” over mijn BDE tijdens een gedichten lezing; wellicht kan ik later meer reakties delen als jullie dat op prijs stellen. 

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Ja Toen ik eenmaal begon aan het verwerken van mijn verleden van misbruik, kwam het gevoel in mijn hart tijdens mijn eerste dood weer terug (hoewel het niet altijd aanwezig is). Als de liefde er is, is alles scherper —ik kan dingen waarnemen die normaal gezien niet kunnen worden waargenomen. Het is alsof God’s liefde door me heen stroomt en ik de gave heb om zoveel liefde aan anderen te schenken. Het is prachtig!

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Ik geloof dat dit redelijk gedetailleerd was!