Beschrijving ervaring:

In mijn twintiger jaren had ik een ervaring die op een ‘kanker’-schrik leek. Ik had pre-kanker cellen aan de mijn baarmoedermond en er moest een ‘kegel biopsie’ gedaan worden. Dit is normaliter geen gevaarlijke ingreep maar na de ingreep moet je uitkijken met de regio waar de operatie had plaatsgevonden – niet in bad, geen sex en niet zwaar tillen.

Het verbod waar ik moeite mee had was het ‘niet zwaar tillen’ stukje. Ik had een kleuter. We verhitten het huisje met hout. Zeven dagen na de ingreep tilde ik de baby op een heup en het hout op de andere.

Die nacht ging ik naar bed en werd ik wakker in een klein plasje bloed. Toen ik ging staan werd het vloeien erger. Ik gebruikte maandverband maar die waren snel vol en gingen snel op. Ik gebruikte luiers, toen handdoeken en toen glazen om het vloeien op te vangen. Ik realiseerde me dat ik dood aan het bloeden was. Ik belde de ambulance, zette een zaklamp op het landweggetje en maakte een van de buren wakker om op mijn kind te letten.

De ambulance medewerkers arriveerden, noteerde mijn verhaal en gingen de weg op voor een rit van een uur naar het ziekenhuis. Onderweg had ik ongeveer de helft van mijn bloed verloren toen ik het bewustzijn verloor.

Stervende of dood? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik van een vreselijke, botdiep, verscheurend koud en bloedend in een ambulance naar de felste en warmste plek denkbaar ben gegaan. Dit is geen makkelijke omschrijving – het licht was als een explosie van goudgeel, vergezeld door de meest geweldige warmte. Het is niet goed genoeg om te zeggen dat het me omwikkelde – het ‘was’ ik – een zachte zon, een zwoele dag, een paradijs van tevredenheid. Alles was een. Het was het meest sublieme genoegen dat ik ooit heb gevoeld. Ik koesterde deze plek, zelfs toen ik dacht; ‘Ik ga dood.

Op hetzelfde moment dat ik aan mijn dood dacht dacht ik aan mijn leven…maar ik was niet aan het denken. Alles gebeurde tegelijk; het sensuele koesteren in dit mooie licht…mijn dood, mijn leven. Ik was bang voor mijn dochter.

Toen de spoed medische techneut met een ammonia ampul onder mijn neus aan het zwaaien was kwam ik weer bij in de ambulance, en ik gaf hen het telefoonnummer van mijn ouders. We arriveerden in het ziekenhuis, ze repareerden de gescheurde ader en haalden me van de zuurstof. Mijn bloed werd afgenomen en getest. Mijn bloedwaarden waren zo laag dat ze me twee zakken bloed via een bloedtransfusie moesten geven.

Ik denk terug aan deze tijd als de tijd dat ik bijna dood ging, of de tijd dat ik besloot om niet dood te gaan.

Ik ben gefascineerd door de bijna dood ervaringen van anderen. De willekeurige fladen van een ondergeperfuseerd brein of de Hemel? Verhalen van het licht, de tunnel, en de roepende figuren. En zelfs als ik stem voor ‘het gebrek aan zuurstofrijk bloed in de hersenen’ vs ‘Hemel’, vraag ik het me af. Welk welwillend ding maakt onze laatste minuten als dit: verwelkomend, licht, warm en vol van vreugde.

Achtergrondinformatie:

Geslacht:    Vrouw

Datum BDE:  2/4/1986

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring?    Ja, bloedverlies na een ingreep. Ik had een grote hoeveelheid bloed verloren en was bewusteloos geraakt. Mijn hematocriet (percentage rode bloedcellen in het bloed)- en hemoglobine (proteïnetelling in rode bloed cellen die zuurstof naar het lichaam vervoeren) waarden waren bepaald na het gescheurde ader en ze lieten zien dat ik ongeveer de helft van mijn bloed volume had verloren.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring?     Positief

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben?   Nee     

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom?   Het was onwerkelijk net als hoe dromen zijn. En het was ook ‘dromerig’ – het was vol wonder en vrede.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?   Onduidelijk, ik voelde mijn lichaam niet, mijn lichaam was heel koud en aan het beven. Ik was gevuld met een heerlijke warmte, maar was niet bewust dat dit warmte in mijn lichaam was. Ik had niet de sensatie dat ik naar mijn lichaam keel, of wat voor bewustzijn van andere zaken die in de ambulance plaatsvonden. Ik was op een andere plek.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid?     Ik was buiten bewustzijn. Ik dacht dat ik zeker een aantal minuten bewusteloos was maar blijkbaar was het maar een minuut ongeveer.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging?   Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis   tijd was immaterieel. Ik dacht ik een tijdje op deze plek was geweest, maar was niet ‘out’ voor meer dan een aantal tientallen seconden misschien.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring.   Ik hoorde mijn eigen stem die zei: ‘Ik ga dood’.

Ben je in of door een tunnel gegaan?   Nee 

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen?     Nee    

Heb je een onaards licht gezien?     Ja, goud, geel en wit net als de zon. Het was heel mooi.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong?    Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring?     Vrede, warmte, verwondering, vrede, vreugde, zorgen voor het lot van mijn kind die nog heel jong was op dat moment.

Leek je opeens alles te verstaan?     Alles over het universum. Ik weet nu dat ik hier moet zijn. Ik ben niet langer bang voor de dood.

Heb je beelden gezien uit je verleden?   It was not sequential or linear in any way. It was like being aware of everything all at once. I have difficulty describing, or understanding, it.

Waren er beelden uit de toekomst?    Nee    

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield?     Ja, de grens was meer een beslissingmakende grens. Ik koos ervoor om terug te gaan naar mijn leven zodat ik een ouder kon zijn voor mijn dochter.     

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren?   Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.   Bezorgdheid dat leidde tot zekerheid. Ik had geen spijt van mijn keuze. Dat heb ik nog steeds niet.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring?     Onduidelijk, ik ben opgegroeid in een Katholiek huishouden maar ik practiseerde op dat moment niet. Dat doe ik nog steeds niet.

Welke godsdienst beoefen je nu?   Geen

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring?    Ja, ik was meer vastbesloten om een gelukkig leven te leiden, om niet teleurgesteld te raken als dingen niet perfect gingen, om dingen makkelijker op te pakken, om aardiger te zijn tegen anderen, om meer aandacht te besteden, om de schoonheid om me heen meer te gaan waarderen.   

 In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE:     Ongeveer hetzelfde

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring?   [geen uitleg gegeven]

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring?   Deze ervaring heeft bijgedragen aan het feit dat ik verpleegkunde ben gaan studeren en heeft heeft me geholpen toen ik werkte met hospice patiënten. Ik ga nog steeds niet naar de kerk maar ik zie mezelf als een spiritueel persoon en ik geloof in God.

Na de BDE: 

Was de ervaring moeilijk te verwoorden?     Ja  , omdat woorden zo beperkend zijn. Woorden als vreugde en verwondering en liefde zijn niet toereikend om uit te leggen wat er is gebeurd.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring?     Nee    

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou?      Het beste deel was de vrede, de vreugdevolle warmte en de heldere beslissing om terug te komen. Het ergste deel was om terug te keren naar mijn lichaam terwijl ik in shock was en het zo koud was.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen?     Ja, maar niet tot op voor kort toen ik het poste  op een online dagboek die ik een jaar bij heb gehouden. Ik weet niet waarom ik dit niet wilde bespreken met anderen. Ik heb er zeker vaak aan gedacht. Misschien heb ik gewacht tot mijn dochter groter was.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring?     Nee  

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring?     Shock is niet leuk.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen?      Bedankt dat jullie een plek bieden waar ik kan de ervaringen van anderen kan lezen en waar ik mijn eigen verhaal kan delen.