Beschrijving Ervaring:

Onderstaande ervaring vond plaats in de zomer van 1988.

Terwijl ik van de boot vloog, raakte ik het water met een ongelooflijke kracht. Mijn oren suisden met galmende schrik terwijl het geluid van de buitenboordmotor schoepen dichterbij kwam. Ik werd getroffen door de boeg van de boot terwijl het tegen mijn rechterzij botste, waardoor ik roerloos en zonder adem achterbleef. Ik draaide ongecontroleerd terwijl de boot door me heen ploegde, zijn koers vervolgend in het ijskoude water. Ik was onbeweeglijk, niet in staat om te bewegen of ademen, onbewust van wast boven of beneden was. Ik voelde iets stevigst van onder me, het was toen dat ik besefte dat ik op de bodem van het meer was geland.

Mijn geest begon onmiddellijk te overbelasten, een gevoel van angst begon dat onbeschrijfelijk is. Mijn mond ging open en hapte naar lucht maar kreeg alleen een enorme hoeveelheid water binnen. Ik voelde het mijn lichaam instromen, overnemen, en zijn nieuwe territorium opeisen. Ik sloot mijn ogen, en realiseerde me dat de gedwongen aanvaarding van de situatie mijn ego volledig stripte (mijn interpretatie van het gevoel en effect). Een gevoel van rust omringde me nu alsof ik in het reine kwan met een levenslange gebeurtenis die me zo lang regeerd had. Ik was machteloos en ik aanvaarde het. Het was, wat het was en ik had niets meer nodig dan dat alleen.

Ik maakte vervolgens een naadloze overgang naar een andere ruimte. Ik was in een leegte, ik kan het alleen maar omschrijven als een eindeloze vlakte van niets, als de ruimte maar zonder de sterren of planeten. Ik had geen fysiek lichaam en zag door iets anders dan een paar ogen. Alles leek te komen of te bestaan uit dezelfde volledige bron waarvan ik nu deel van uit leek te maken. Ik was me niet meer bewust van, noch was het nodig om me bewust te zijn van, de mechanica van wat er gebeurde, want alles werd aanvaard voor wat het was, en als wat het bestond.

Ik werd meteen gebombardeerd met informatie die tot mij kwam vanuit alle richtingen, via meerdere dimensies (zoals het leek). De informatie haaste zich naar me toe alsof het de laatste fase van een soort van voltooiing was. Het perfectioneeerde de harmonie waar ik nu deel van uitmaakte. Het was alsof mijn wezen een vacuüm was geworden, die zich opende, waardoor alles wat er ooit was, of ooit zou zijn, binnen gelaten werd. In wat maar een ogenblik leek, was het vermogen om de informatie vast te houden ineens over.

Ik kan alleen maar mijn best doen om op dit punt uit te leggen wat er is gebeurd, want woorden schieten tekort om het werkelijke gevoel te omschrijven. Ik zal mijn best doen om het als volgt te verklaren. Ik begreep nu alles wat ooit was, of wat ooit zal zijn. Ik hoefde niet meer te denken of zelfs maar te twijfelen. Ik was compleet, ik was wat ik denk dat het hoogste bestaan van vrede was dat ooit zou kunnen zijn, want mijn geest was stil en ik bestond simpelweg, en niets meer. Ik was een deel van alles wat ooit was en daarmee had ik geen verwachtingen noch gedachten, ik bestond in alles en had geen vorm of gedaante, gewoon een compleet perfecte staat van zijn.

Ik dobberde naar de oppervlakte van het meer, een fluistering van adem schoot terug in mij, mijn ogen openden en ik was een ander mens.

Na deze ervaring, ik had geen verandering of 'verlicht' gevoel. Ik heb echter wel, denk aan de ervaring, en voor een korte tijd, leek alles te worden "opgepoetst". De wereld had een veel levendigere kleur.

Voor de volgende 3 jaar, werd ik geobsedeerd met het vinden van de bron van het gevoel, dat ik tijdens de ervaring had gehad. Ik viel al snel in een enorme depressie nadat ik geen antwoorden vond. Ik had op dit punt besloten om zelfmoord te plegen als gevolg van de enorme hoeveelheden angst die ik doormaakte. Ik belde mijn vader en uitte mijn excuses voor wat ik daarna zou gaan doen.

Na het ophangen van de telefoon, viel ik op de grond en onmiddellijk zag mezelf onder me. Toen werd ik naar een omgeving vervoerd, op een hoge plaats, een heldere plaats die geen effect op zicht had. Ik had geen fysieke vorm en was in staat om te zien in een 360 - graden blik. Ik ging (bewoog, zweefde) naar binnen in een houten vorm wat leek op een ongelooflijk enorme hal met honderden mensen erin. Ze merkten mij niet op terwijl ik langs hen naar rechts bewoog langs de oostelijke muur.

Ik nam een enorme ingelijste foto waar van wat we nu herkennen als Jusus Christus. Onmiddellijk merkte ik kleine ronde kleuren die van de muren stuiteren direct voor mij en overal om me heen. Ik begon rond te kijken en zag dat de mensen opstonden en naar het noorden keken.

De kleuren waren nu ongelooflijk, miljoenen allen dansend en wevend en tot een enkele enorme bron verworden, die een witte, heldere parelachtige kleur uitstraalde. Toen ik begon te kijken naar de bron, die aan mijn rechter kant leek te zijn bekenen vanuit het gezichtspunt van de mensen, hield een tegengestelde 'zachte' kracht me tegen. Op dat onmiddellijke moment, was het alsof ik wist dat dit doods echt was. Ik voelde op dat punt de angst binnentreden en meteen werd het verzacht door een bron die mij leek te strelen, alsof een hand plaats werd geplaatst onder mijn bestaan.

Ik begon terug getrokken te worden, nog steeds niet in staat om ver genoeg draaien om de bron te zien. Ik begon naar de bron toe te gaan, niets deed ertoe op dat moment, alleen het bereiken van de bron. Er werd vervolgens met mij gecommuniceerd en verteld dat dit niet mijn tijd was. Ik kreeg te horen dat waar ik doorheen ging (dit was niet in woorden, maar rechtstreeks via mijn onderbewustzijn) er niet toe deed. Wat telde was dat ik de ervaring begreep, en het als niets meer beschouwde dan enkel een ervaring.

Ik kan het het beste uitleggen als dit. Ik stond op een klif van het leven, mijn keuzes zoals ik ze voelde waren om te springen, of een stap terug te nemen en opnieuw de situatie evalueren. De bron legde me gewoon uit dat ook dat het antwoord niet was; het antwoord was om het te begrijpen als alleen een ervaring en niets meer en dan zou de cyclus compleet zijn.

Daarmee, snakte ik naar adem en ademde de lucht in, onmiddellijk rechtop zittend nu terug in mijn fysieke lichaam. Mijn angst was voorbij, en een enorme waardering voor het leven was nu aanwezig. Weer leek de wereld te schijnen alsof alle kleuren waren gepolijst. Ik kon de lucht ruiken en het bestaan ervan voelen. Ik raakte planten en bomen aan en voelde hun wezen en naar wat ik geloof hun emoties. Mijn medeleven voor het leven en alles wat leeft schoot omhoog. Ik kreeg een kennis mij hiervoor onbekend en tot op heden heb ik het leven kunnen waarnemen vanuit een heel ander gezichtspunt. Mijn perceptie is nu nog zoals het was, veel breder, mijn vermogen om informatie vast te houden is ongelofelijk, het leren van de meeste aspecten van de huidige technologie zonder enige scholing.

Er is zo veel te zeggen, maar ik kan alleen maar hopen dat dit is een inspiratie wordt voor iedereen die dit gelezen heeft. Ik heb deze ervaring zo lang verborgen en nu wens ik om het voor iedereen beschikbaar te maken. Ik vrees de dood niet en weet dat de overgang naadloos en pijnloos is. Ik heb veel dingen over het leven en zijn diepste werking leren te begrijpen.

We weten wanneer onze tijd komt, we zijn gewoon niet "aanwezig , bijvoorbeeld, voor een ongeval, vertragen dingen, stoppen bijna, alsof de film waar we in zijn vertraagt , en we zijn in staat om het te zien frame- na- frame. Op dat moment, gaan we door een index, alsof om te weten of dit onze tijd is, het lichaam weet, net als de heelheid van ons wezen, als het tijd is, dan vindt de dood plaats, naadloos voor het lichaam. Als het niet de tijd is, gaat het lichaam door de ervaring en versnelt de film weer.

Met hulp, zal ik hopelijk schrijven over de inzichten die ik heb opgedaan en hoop om ze te delen met u allen. Ik hoop een medelevend wezen te vinden dat me zal helpen de weg te vinden.

Namaste, Burke

Was er sprake van medicijnen of stoffen die mogelijk een effect op de ervaring zouden kunnen hebben? Nee 

Was het moeilijk de ervaring in woorden uit te drukken? Ja De informatie die werd ontvangen, de manier waarop het werd ontvangen, en de kennis die werd vastgehouden tijdens de ervaring en het resultaat ervan. ( Ik werd gebombardeerd met pakketten van informatie, alle informatie kwam onmiddelijk via meerdere dimensies )

Was er ten tijde van de ervaring sprake van een levensbedreigende situatie? Ja, ik werd geraakt door een boot en zonk naar de bodem van het meer.

Wat was de mate van bewustzijn en waakzaamheid tijdens de ervaring? Ik was "aanwezig"

Leek de ervaring in sommige opzichten op een droom? in geen enkel opzicht

Heb je een scheiding van bewustzijn en lichaam ervaren? Ja, ik had geen fysieke vorm en kon in 360 graden zien.

Welke emoties had je tijdens de ervaring? aanvaarding, dan gewoon "zijn"

Heb je ongebruikelijke geluiden of lawaai gehoord? het was stil, net als het normale voortdurende geklets in mijn hoofd.

Ben je in of door een tunnel of besloten ruimte geweest? Nee 

Heb je een licht gezien? Ja de tweede ervaring zag ik licht, maar door schietende, stuiterende kleuren, allen verzamelen zich om een enkele heldere witte parel bron.

Heb je andere wezens ontmoet of gezien? Ja tweede ervaring zag ik talloze mensen

Kreeg je een terugblik op gebeurtenissen uit je leven? Ja Ja de terugblik kwam naar me toe met het bombardement van de informatie die ik in de eerste ervaring kreeg, het was gewoon meer van een passerend iets dat door mij heen ging en in mij ging, waardoor het leek alsof ik de kans kreeg om een einde te maken en vervolgens een begin van ‘het zijn’. 

Heb je iets gezien of gehoord aangaande mensen of gebeurtenissen tijdens je ervaring dat later bevestigd kon worden? Nee 

Heb je mooie of anderszins kenmerkende plekken, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Ja ik ervaarde schoonheid in alles, de leegte, en andere, zoals de ervaring hierboven beschrijft. 

Had je enig besef van veranderde ruimte of tijd? Ja 

Had je het idee dat je speciale kennis had, dat je wist van een wereldorde en/of doel? Ja Lees de ervaring, het verklaart een klein deel van de inzichten op het leven ik heb opgedaan.

Ben je een grens of beperkend bouwsel tegengekomen? Ja In de tweede ervaring werd ik niet "toegestaan" om de bron van de lichtenergie zien.

Was je je bewust van toekomstige gebeurtenissen? Onzeker 

Was je betrokken bij of je bewust van een beslissing om terug te gaan naar je lichaam? Ja Zie de tweede ervaring.

Heb je psychische, paranormale of andere speciale gaven na je ervaring die je niet had voor je ervaring? Ja Vermogen tot Astrale Projectie.

Zijn je standpunten of overtuigingen veranderd na je ervaring? Ja 

Welke emoties had je na je ervaring? compassie, liefde en hoop.

Wat was het beste en wat het naarste deel van je ervaring? Het beste als het gevoel van compleet zijn

Is er nog iets dat je wilt toevoegen aangaande de ervaring? Ik hoop snel meer te delen.

Is je leven veranderd juist door je ervaring? Ja Ik ben om te helpen

Zijn er na de ervaring andere gebeurtenissen in je leven, medicijnen of stoffen geweest die een of ander deel van de ervaring hebben gereproduceerd? Nee 

Beschrijven de gestelde vragen en de informatie die je hebt verschaft uitgebreid genoeg je ervaring? Ja Ik heb mijn best gedaan om het bijna onverklaarbare uit te leggen

Heb je nog suggesties om de vragenlijst van www.nderf.org te verbeteren? Nee