Beschrijving ervaring: 

De initiele ervaring begon toen ik uit het ziekenhuis werd ontslagen nadat ik door een auto was geraakt. Ik verbleef in het huis van mijn ouders zodat zij voor mijn konden zorgen. We hadden bezoek die dag en ik gebruikte een soort rollator. Ik voelde me misselijk en ging naar de badkamer om over te geven, maar toen ik opstond, viel ik flauw. Op dat moment ging ik een donkere zone binnen, niet echt een tunnel, het voelde niet echt “ingesloten” maar meer als een grote, donkere ruimte. Mijn schoonvader, die ik nooit had ontmoet maar die drie maanden nadat ik zijn zoon ontmoette stierf, ontmoette mij daar. Ik was op zijn begrafenis maar had hem nooit gezien of gesproken. Maar hij ontmoette me aan de andere kant en hield mijn hand vast. Ik voelde andere aanwezigheden om mij heen maar kon hen niet onderscheiden.  

Aan het einde van de duisternis – zoals naar buiten kijken, in de verte – stond iets dat op een berg leek en achter die berg was het mooiste, meest bijzondere licht (onze huidige kennis van woorden kunnen de schoonheid van dit licht niet beschrijven). Ik wilde heel erg graag naar dat licht gaan.  

Ik kan me niet herinneren met iemand gesproken te hebben maar ik kon mijn familie een ambulance horen roepen. Ik kon ook mijn vader en echtgenoot horen discussieren en mijn moeder die in paniek raakte en zich omkleedde om in de ambulance met mij mee te rijden naar het ziekenhuis. Ik voelde geen verlangen of behoefte om naar hen terug te keren, ondanks dat zij in paniek waren, en bang voor mij. Ik wist gewoon dat alles okay zou zijn, en dat zij ook okay zouden zijn. Er heerste een groot gevoel van vrede en opluchting – alsof al mijn zorgen en verantwoordelijkheden niet bestonden of zinloos waren. Ik wist dat ik bij mijn God was en ik wilde niet terugkeren naar mijn aardse lichaam en familie. Ik keek nog eens terug naar het licht en het volgende moment ging ik terug naar mijn lichaam. Ik voelde tintelingen overal – net zoals wanneer je te lang op je arm ligt en het bloed wordt afgeknepen, en dan strek je je arm en het begint te tintelen als je bloed opnieuw gaat stromen.  

De ambulance kwam en bracht me naar het ziekenhuis en ik werd geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik had nog maar 2 liter bloed in mijn lichaam tegen de tijd dat ik in het ziekenhuis kwam, ik was bijna doodgebloed, inwendig. Ik was erg boos op mijn God na deze ervaring, omdat ik niet begreep waarom ik terug moest komen. Nu ben ik wijzer, en ik weet dat er nog steeds dingen waren en zijn die ik moet volbrengen en als ik klaar ben, zal ik terugkeren naar de liefde van mijn hogere macht, mijn God.   

Achtergrondinformatie:  

Geslacht:    Vrouwelijk 

Datum BDE:  Augustus 1973 

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring?    Ja   Ongeval  Bevalling    Mogelijk zwanger, ik wist het nog niet zeker.  Ik stak over op een zebrapad, iemand reed door het rode licht en raakte me. Naar ziekenhuis gebracht.    Ik ben bijna inwendig doodgebloed door wat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap bleek te zijn. Dit zou te maken kunnen hebben met de impact van de auto die mij raakte toen ik overstak, maar ook niet. Niemand weet het. In elk geval had ik nog maar twee liter bloed in mijn lichaam toen ik met spoed naar het ziekenhuis ben gebracht voor een operatie, nadat ik een week eerder het ziekenhuis had verlaten – al die tijd bleef ik inwendig bloeden. 

BDE elementen: 

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring?     Positief 

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben?   Nee     

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom?   Mijn ervaring was op geen enkele manier een droom. Ik probeerde zelfs een katholieke monnik over mijn ervaring te vertellen en hij probeerde mij te overtuigen dat dit het werk van de duivel was. Jammer voor hem dat hij het nog niet ervaren heeft, want hij zou anders denken. Ik hoef niet uit te leggen dat ik nu niet meer naar die kerk – of enige andere kerk – ga.  

De ervaring bevatte:   Uittreding (Uit-het-Lichaam) ervaring 

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?   Ja   Ik was niet in een aardse dimensie zoals wij die kennen of beleven. Ik was in een donkere leegte zonder grond om op te staan, omdat dat niet nodig was. Mijn familie voelde alsof ik ze door de TV of radio hoorde, van ver weg. Ik voelde me ook alsof ik net door een soort ingang was gekomen, en werd begroet door mijn schoonvader die mijn hand vastpakte.  

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid?     Ik was tijdens de hele ervaring buiten bewustzijn. 

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging?   Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis   Tijd bestond niet. Het voelde alsof tijd erg onbelangrijk was. 

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring.   Ik kan me niet herinneren geluid te hebben gehoord. 

Ben je in of door een tunnel gegaan?   Het was donker, als een “leegte” – niet echt als een tunnel, want het had geen echte grenzen. De duisternis ging een tijdje verder en het licht was aan het einde van deze duisternis. 

De ervaring bevatte:   Aanwezigheid van overledenen 

Was je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen?     Ja      

De ervaring bevatte:   Duisternis 

De ervaring bevatte:    Onaards licht 

Heb je een onaards licht gezien?     Ja  Ik zag een licht dat, met menselijke ogen, waarschijnlijk verblindend zou zijn. De schoonheid, gratie en glans waren onbeschrijflijk voor menselijke begrippen. Eens terug in onze lichamen kunnen we niet eens de verlichting beschrijven, of de gevoelens die ons overspoelen door het zien van dit licht. Het is een licht dat alleen gezien kan worden in de geest, niet met het naakte menselijk oog, want het kan niet begrepen worden. 

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong?    Nee 

De ervaring bevatte:    Sterk emotioneel gevoel 

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring?     Pure liefde, vrede, en alwetendheid. Ik wist dat alles goed zou zijn en okay, geen pijn, geen zorgen. Ik was ook niet bezorgd om bij mijn aardse familie te zijn omdat ik wist dat ook zij okay zouden zijn. Geen binding met hen en geen behoefte om bij hen te zijn. Ik wilde niet terugkeren, een gevoel alsof je op een wolk drijft in een zachte bries, of liggend in de krachtige handen van liefde met een complete tevredenheid en geen verlangen naar meer.  

De ervaring bevatte:    Speciale kennis of doel 

Leek je opeens alles te verstaan?     Alles over het universum     Dat alles okay zou zijn, dat er geen reden tot zorgen was. Alles en iedereen zou zijn zoals het moest zijn. 

Waren er beelden uit de toekomst?    Nee      

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield?     Nee 

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren?   Ik kwam aan een grens waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.   Ik kan me geen discussie herinneren. Ik herinner me wel een grote aarzeling om terug te keren naar mijn lichaam. Ik wilde echt niet terugkeren maar mijn lichaam maar ik weet niet zeker om welke reden ik ben teruggestuurd, dus ik geloof dat er een soort discussie was, hoewel ik het me niet herinner. 

God, Spiritueel en Religie: 

Wat was je godsdienst vóór je ervaring?   Ik geloof simpelweg dat er een God was...Wat dat ook was. 

Welke godsdienst beoefen je nu?     Vrijzinnig   Boeddist - Christen... geloof in een hogere macht en een doel dat onszelf overstijgt 

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring?    Ja   Het heeft me zeker op een spiritueel pad van zelf-groei gezet. Het was soms erg moeilijk en soms erg lonend – maar altijd spiritueel. 

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst: 

Veranderingen in je leven na je BDE:     Toename 

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring?   Ik geloof dat je de kostbare momenten in je leven moet waarderen. Zeg elke dag tegen je geliefden dat je van ze houd. Kleine dingen zijn gewoon kleine dingen. Je weet nooit wanneer je naar het volgende spirituele rijk wordt geroepen – het duurt maar een seconde om je leven te veranderen. Indien mogelijk, doe altijd wat je kan om anderen een goed gevoel over zichzelf te geven. Zelfs een klein woordje voor een vreemde kan het verschil uitmaken in hun leven, voor de rest van hun leven. En misschien, misschien volgen ze jouw voorbeeld en geven zij een beetje liefde door aan iemand anders die daar behoefte aan heeft. Het geschenk van liefde, hoe klein het ook mag lijken, is nooit klein.  

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring?   Door de jaren  heen, en als gevolg van mijn doorlopende studie heb ik vele veranderingen in elk opzicht meegemaakt. Ik kan zien dat, door de tijd, steeds meer veranderingen  zullen gebeuren zodat ik spiritueel kan groeien en andere helpen hun weg terug, of naar, hun eigen spirituele pad te vinden.  

Na de BDE:   

Ben je van job veranderd door je ervaring?     Job of studie 

Ben je psychisch veranderd door je ervaring?     Verhoogde gevoeligheid, helende of psychische gaven 

Zijn je gevoelens veranderd door je ervaring?     Gevoelens over vrienden, familie of de maatschappij 

Is je angst voor de dood veranderd door je ervaring?     Gevoelens over de dood 

Is je levensdoel veranderd door je ervaring?     Gevoel van levensdoel 

Was de ervaring moeilijk te verwoorden?     Ja     In deze dimensie zijn wij niet in staat om volledig te begrijpen wat het ware bestaan of de ervaring is die ons wacht.  Dit kunnen wij alleen wanneer deze levenservaring, dit leven, over is. Onze verbale en spirituele capaciteiten zijn – bij gebrek aan een betere uitdrukking - “kleuterschool” niveau van begrip. In menselijke vorm kunnen wij op geen enkele manier begrijpen, voelen, zien of ondergaan wat voor ons bestaat in zo’n ongecompliceerde, pure manier van complete uitdrukking van jezelf, als een te worden in het licht van de meest pure, overweldigende uitdrukking van liefde.  

In die tijd werd dit door de meeste mensen niet besproken en werd beschouwd als het werk van de duivel, min of meer. Ik sprak er met niemand over gedurende jaren. Ik was boos op God omdat ik niet mocht blijven. Ik wist waar ik was tijdens de ervaring en ik wilke niet weg. Maar nu begrijp ik het geschenk van deze ervaring beter en ben ik dankbaar voor het verdere leven dat ik leid.  

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring?     Ja     Omdat ik een massage therapeut ben, zeggen sommige mensen dat ik de gave heb om te genezen. Er zijn wel eens momenten geweest die me hier op wijzen, maar ik wijt het volledig aan mijn hogere macht. Ik zie mezelf  als het instrument waarlangs Zijn macht aan die persoon geeft wat hij/zij nodig heeft, wat dat ook mag zijn. Verschillende oudere Hispanische mensen hebben me wel kunandera (genezer) genoemd. Ik laat het aan mijn hogere macht over om het zo te laten zijn.  

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou?      Het beste gedeelte van de onmiddellijke ervaring was het gevoel van totale vrede en rust en het liefdeslicht van God te zien. Het ergste? Terug te moeten keren zonder te begrijpen waarom, toen.  

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen?     Ja     Meestal zijn ze onder de indruk wanneer ik deel wat ik voelde. Ik geloof dat het voor sommigen wel hun geloof heeft beinvloed en dat zij hun perspectief hebben verbreed over waar God werkelijk over gaat. 

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring?     Nee    

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring?     Ik zou nog een ding willen zeggen: als mensen vieren wij de geboorte van een baby. We organiseren feestjes en nodigen vrienden en familie uit om te getuigen van de intrede van een nieuwe baby, dit zo overduidelijk mooie geschenk dat ons geleend is, om groot te brengen (zo goed als we dat kunnen), volgens de weg van de liefde. Waarom vinden we het zo moeilijk om met een geliefde, een vriend of zelfs een vreemde te praten, op het moment van hun dood, over wat zij voelen? Zijn ze bang? Waarom lopen we weg van de verantwoordelijkheid om anderen te helpen over te gaan naar, geboren te worden in een andere wereld, een betere wereld van liefde, vrede, vreugde…spirituele vrijheid? Ik vind het verkeerd dat wij ons afkeren van zij die sterven en hen de kans ontnemen om over hun gevoelens te spreken, wat die ook mogen zijn. Het is niet aan ons om weg te lopen of van onderwerp te veranderen of over het weer of wat dan ook te praten. Deze mensen verdienen het om hun gevoelens met iemand te delen op hun sterfbed, of liever, hun bed van wedergeboorte. Net zoals een pasgeboren baby niet weet dat het in deze dimensie wordt geboren, het moet erg beangstigend zijn voor hen tijdens de geboorte na 9 maanden in de buik van hun moeder te hebben geleefd en  nu moeten ze die verlaten.  Hoe beangstigend voor hen – en wij vieren feest. 

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen?      Niet op dit moment, maar ik wens jullie het allerbeste met jullie werk om mensen emt deze ervaringen op te sporen en deze te delen. God zegene jullie allemaal.