Beschrijving Ervaring: 11 nov. 2003

‘k Heb van ong. kwart over 1 tot bijna 4 uur heel diep geslapen.

Ik sliep enorm diep; zó diep, dat het helemaal zwart om me heen was. Heel intens zwart. Zelfs je dromen zou je niet kunnen zien. Ik was heel ver weg. Tegen 4-en werd ik pas wakker; het licht kon ik niet verdragen en het duurde heel lang voordat ik überhaupt op kon staan. Ik was er niet meer bij. Alles ging aan me voorbij.

12 nov. 2003

Ik was nog steeds erg moe en duizelig, afwezig.

13 nov. 2003

Ik voel me erg onrustig, ik dreig weer van mijn stokje te gaan.

Ik viel al snel weer in slaap, maar ook liggend bleef ik duizelig. Het middageten werd op mijn kamer gebracht, maar oei, oei, oei, wat voelde ik me beroerd! Mijn hart ging liggend al enorm tekeer; het leek of ik mijn hart kon hóren bonken maar dan buiten mezelf op een metertje afstand… En het dreunde door mijn hoofd. Ik heb gehuild en gehuild van ellende.

Ik viel weer in een diepe, maar vreemde slaap. Er kwamen en gingen schaduwen over me heen en dan werd het weer lichter. Het was ook weer héél héél erg donker, maar niet beangstigend. Ik ervoer God’s aanwezigheid. Hij was bij me en ik vroeg ook of Hij bij me wilde zijn. Een engel was ook goed. Jaren geleden, toen ik me ook heel eenzaam voelde, liet God me weten, dat je nooit alleen bent; er is altijd Iemand bij je. Toen was er een engel en ik zei nu ook tegen God, dat ik weet dat er minstens een engel bij me is; ook al zie ik hem nu niet; maar ik voelde hem wel…. Ook kwam er weer de vraag; “Stel”, dat je kon kiezen, zou je dan hier willen blijven of naar Boven komen? Ik antwoordde God, dat ik die vraag weer terug wil leggen bij Hem. Ik wil het niet meer zelf kúnnen beslissen. Maar ik wilde God wel laten weten, dat na alles wat wij in ons gezin hebben meegemaakt, bepaald niet bemoedigend voor ze is, áls Hij mij nu thuishaalt. Maar ik legde het helemaal in Zijn Hand.

’s Avonds ook boven gegeten, wel aan bureau.

Eén gedachte kwam steeds in mijn hoofd;” de schaduwen des doods”.

Tijdens mijn “afwezigheid”, was ik eerst in een intens donkere omgeving; hoe groot het was weet ik niet. Maar ik voelde me dus niet angstig of alleen; ik wist zeker dat God bij me is; overal, dus ook hier. Ik voelde me daardoor ook heel erg rustig…. Opeens was ik in een grote lichte ruimte; ik stond als het ware op een plaats, waar je net binnenkomt; vlakbij de deur, maar die heb ik niet gezien en ik weet ook niet, of ik door een deur naar binnen ben gekomen; ik was gewoon daar. Links van me was een soort afscheiding en links voor me waren een aantal soort engelen en voor me was naar mijn idee God zelf.

Ik was zóóóó welkom, alsof ik na een lange reis weer terug was van weggeweest. Ik hoorde helemaal bij hen, maar toch kon ik nóg geen deel uitmaken ván hen. Ik voelde een enorme Liefde en Warmte en een intens gevoel van er volkomen jezelf te mogen zijn; hier hoefde je niets te verbergen… Ik werd er volkomen geaccepteerd zoals ik ben. Ik voelde me zelfs gelijkwaardig aan de engelen en God zelf…. Er was wel verschil in hen en mij, maar niet op een manier, zoals wij dat hier op aarde ervaren. Ik voelde me zelfs volkomen vrij om aan God te vertellen, wat ik vond. Toen Hij me vroeg, of ik wilde kiezen of ik Boven wilde blijven, of nog beneden blijven, durfde ik tot mijn grote verbazing gewoon te zeggen, wat ik vond. Wel wilde ik heel graag de keuze bij God laten, wanneer Hij me thuis wil halen, maar de manier waarop dat ging, was heel bijzonder. De communicatie ging ook heel apart; dingen die niet voor mij bestemd waren, die hoorde ik niet, maar ik zag wel, dat er communicatie was. De dingen die er tegen mij gezegd werden, die hoorde ik niet; ze werden niet hardop uitgesproken, maar toch wist ik wat er tegen me gezegd werd…

De “engelen” en “God” en zelfs ikzelf waren allemaal stralend wit; de hele ruimte was stralend wit; er waren geen schaduwen, maar het was niet oogverblindend. Toch kon ik geen gezichten zien van hen. Hier zou je dat als afstandelijk en onpersoonlijk ervaren. Maar dat was het Boven absoluut niet; eigenlijk had je geen gezicht nodig; ook geen vorm van een lichaam. God betekent “IK BEN” en dat ervaarde ik daar ook je “bent”

De ruimte was heel groot; ik kreeg de indruk dat er een hele grote lichtkoepel overheen was, maar dan zonder glas; het was gewoon de open ruimte, maar toch leek het alsof je binnen was; het voelde heel beschut.

De schaduwen die over me heen gingen waren ook heel apart; ik lag in een kamer, waar geen zonlicht in kon komen op dat tijdstip, maar het leek, of de schaduwen die buiten door de bomen en wolken gingen voor mij binnen heel goed te merken waren… Ik had wel graag nog dichter bij God willen komen, maar dat bleek niet te kunnen, omdat ik terug ging naar beneden. Het werd me ingegeven, dat dat nu niet goed voor me was. Nu, een jaar later, denk ik, dat ik anders zo’n intense heimwee zou hebben gehad, als ik nog dichter bij Hem zou zijn geweest, dat ik het daardoor nu niet zou kunnen overleven zonder die enorme Liefdebron….

4,5 jaar eerder had ik ook een ervaring, toen ik ook zwaar geestelijk en lichamelijk uitgeput was. Toen vroeg God aan me, of ik Boven wilde komen, of dat ik hier wilde blijven. Onze zoon moest toen opgenomen gaan worden in een psychiatrische kliniek en dat vond ik heel erg moeilijk; dat is de moeilijkste tijd in mijn leven geweest. Toen koos ik om hier te blijven, omdat mijn gezin me nog heel hard nodig heb; we hebben 3 kinderen met ADHD/autisme. Toen kreeg ik te horen, dat Hij ons aan rustige wateren en grazige weiden zou brengen. Ik kreeg toen een enorme rust over me heen en ik knapte heel snel een stuk op. Ik ervaarde, dat God voor zelf voor onze zoon zou zorgen en ik kon mijn zoon goed voorbereiden, door deze wetenschap.

Tijdens de BDE kwam God daar op terug. Hij vroeg me wat ik toen wilde en ik heb kunnen laten weten, wat ik vond. Er werd overlegd tussen de engelen en God; wat voor mij bestemd was, dat wist ik, maar wat niet voor mij bestemd was, dat hoorde ik niet, maar dat was totaal niet storend; het was goed; wat het ook zou zijn...

Mijn keus werd enorm blij ontvangen; er was nog grotere blijdschap, dat ik dit had laten weten. Ik had ook heel erg het gevoel, dat het al feest was, dat ik er was, maar als ik nu terug kom....

In de bijbel staat, dat Jezus op zijn bruid wacht... Ik kan nu aanvoelen wat dat betekent....

Ik kijk er erg naar uit. Maar nu heb ik hier nog een taak te volbrengen.

Was de ervaring moeilijk in woorden te vatten? Ja Sommige aspecten kunnen niet met woorden gesproken, geschreven of op welke kunstzinnige manier uitgebeeld worden. Ik heb dingen gevoeld, die ik echt niet omschrijven kan.

Tijdens de ervaring was er een hiermee samenhangende levensbedreigende situatie? Neen 

Op welk moment gedurende de ervaring was U op uw hoogste niveau van bewustzijn en geestelijke helderheid? bijna de hele tijd.

Hoe stond dit hoogste niveau van bewustzijn en helderheid tijdens de ervaring in verhouding tot Uw normale alledaagse bewustzijn en helderheid? Meer bewustzijn en helderheid dan normaal

Indien het niveau van bewustzijn en helderheid tijdens de ervaring anders was dan uw normale bewustzijn, graag uitleggen: Ik was helemaal mezelf; hier was ik me altijd aan het aanpassen aan mensen om me heen; aan wat er nodig is. Boven is alles bekent en kon ik totaal mezelf zijn; dat maakte dat mijn ogen eigenlijk en eindelijk geopend werden voor/door mezelf.

Week uw gezichtsvermogen op een of andere manier af van uw normale alledaagse gezichtsvermogen (in om het even welk aspect, zoals helderheid, duidelijkheid, gezichtsveld, kleuren, contrast, diepte, doorzichtigheid van objecten, etc. )? Neen 

Week uw gehoor in enig opzicht af van uw normale gehoor (in om het even welk opzicht zoals duidelijkheid, mogelijkheid om de bron van het geluid te identificeren, toonhoogte, volume, etc. )? Neen 

Maakte U een scheiding mee van uw bewustzijn en uw lichaam? Ja

Welke emoties voelde U tijdens de ervaring? LIEFDE, ACCEPTATIE, WARMTE, BLIJDSCHAP, RESPECT, GELIJKWAARDIGHEID, HET TEGENOVERGESTELDE VAN EENZAAMHEID, PERSOONLIJKE BETROKKENHEID, VREUGDE

Kwam U in een tunnel of buis terecht? Ja Ik was in een heel zwarte omgeving. Ik zei tegen God;" Heer, ook hier bent U bij mij" en toen ik begon dit te zeggen, zag ik ver weg een lichtpunt. Nadat ik dit gezegd had, was ik in de grote lichte koepel bij God en de engelen. Ik heb totaal geen angst gevoeld of wat dan ook. Ik voelde me heel rustig.

Hebt U een licht gezien? Ja Ver weg een lichtpunt.

Nam U andere wezens waar, of kwam U die tegen? Ja We waren in de grote koepel. God stond rechts voor me en de engelen ( een groepje)stonden links voor me. ( dus rechts van God!) Ik (her)kende ze niet. God vroeg aan me; "Stel, dat je nu zou kunnen kiezen, zou je dan Hier willen blijven of teruggaan?" Dit werd niet in woorden tegen me gezegd, maar ik wist wat er gecommuniceerd werd. Wat voor mij bedoeld was, "hoorde" ik en wat niet voor mij bestemd was, niet. Ik vroeg op een moment of ik dichter bij Hem mocht komen. Dat kon niet, vertelde God me, omdat ik het leven hier dan niet meer aan zou kunnen. Tussen de engelen en God werd er gecommuniceerd, of ik wel of niet zou blijven.

Ervoer U een soort samenvatting van vroegere gebeurtenissen uit uw leven? Neen 

Kon U iets waarnemen of horen ten aanzien van mensen of gebeurtenissen dat U later kon verifiëren? Neen 

Hebt U mooie of anderszins specifieke plaatsen, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Ja De soort lichtkoepel; die was heel helder, alsof je buiten in de zon staat, maar toch leek het alsof je binnen was; het voelde heel beschut. Er waren ook geen schaduwen. Er waren ook wanden en deuren voor mijn gevoel, maar die zag ik toch ook weer niet. Misschien kwam dat, omdat er geen schaduwen waren?

Had U een gevoel van veranderde tijd of plaats? Neen 

Had U het gevoel bijzondere kennis te hebben, of een algemene onderliggend beginsel te ervaren, of een doel te kennen? Ja Het werd me nog! duidelijker wat het doel van dit leven is; nl. God leren kennen en zo dicht mogelijk bij Hem leven. Hoe meer je Hem kent, hoe dichter je straks bij Hem kunt zijn. Hoe hechter je relatie met Hem is, hoe meer je van Zijn Heerlijkheid kunt zien. Dat ligt niet aan Hem, maar aan hoe je zelf met Hem wilt omgaan. Hij is oneindig LIEFDEVOL. Hij kent je door en door; bij Hem kun je zo ontzettend jezelf zijn... Dit is dus, wat ik niet omschrijven kan.

Kwam U bij een grens of een soort gebouwde afscheiding terecht? Neen 

Werd U zich bewust van toekomende gebeurtenissen? Neen 

Had u enige paranormale of andere speciale gaven na deze ervaring, die U eerder niet had? Ja Meer inzicht in waarom mensen dingen doen, zoals ze ze doen. Ik Voel ook veel meer emotie, vooral ook over anderen.

Hebt U Uw ervaring aan anderen medegedeeld? Ja Toen ik nog niet wist wat het was geweest; heb ik het mijn man verteld en de psycholoog. Zij begrepen toen ook nog niet wat het was geweest. Daarna heb ik het een tijd weggestopt, maar een jaar later kwam het weer terug; toen ben ik er eerst met mijn man en de psycholoog over gaan praten. Eerst vonden ze het moeilijk, maar nadat ze zich erin gingen verdiepen en bij mij zagen, wat het met me deed, veranderde dat. Nu praat ik er steeds makkelijker over.

Had U al enige kennis aangaande bijna dood servaringen (BDE) voor Uw eigen ervaring? Ja Ik heb er wel eens iets over gelezen, maar bij mijn eigen BDE heb ik niets van herkend, behalve de tunnel.

Hoe zag U de realiteit van Uw ervaring kort (enige dagen of weken) nadat het gebeurd was: Ervaring was beslist werkelijk Het was duidelijk een veel helderder ervaring dan een droom b.v. Ook het gevoel was zo intens diep en uniek, dat je dat niet kunt wegdenken. Het was zo'n diepgaande ervaring, dat raak je nooit meer kwijt!!!

Waren een of meerdere delen van de ervaring bijzonder betekenisvol of significant voor U? Ja, dat het contact met God zo persoonlijk was; dat Hij je zo door en door kent en je goed vindt zoals je bent!!! De vreugde over dat je Boven bent! Dat je "terug van weggeweest" bent...

Hoe beoordeelt U tegenwoordig de werkelijkheid van uw ervaring? (Kies het beste antwoord): Ervaring was beslist werkelijk God laat me ook nu nog regelmatig voelen, wie Hij is en wat Hij doet. In mij en in andere mensen. Ik voel, waar dit leven hier allemaal om draait en dat is zo bijzonder... Zo jammer, dat veel mensen het niet willen pakken, wat Hij ons schenken wil!

Zijn Uw relaties met anderen veranderd specifiek als een gevolg van Uw ervaring? Ja Intenser en waardevoller.

Zijn Uw religieuze overtuigingen of gewoontes veranderd op grond van deze ervaring? Neen 

Heb je na deze ervaring nog andere gebeurtenissen meegemaakt, of geneesmiddelen of andere middelen gebruikt die de ervaring of een deel ervan reproduceerden? Ja Ik heb nog een visioen gehad van de hemel; een reis met een busje met mijn man samen; over een prachtige brug. We stonden allemaal in een lange file, maar er was niemand gehaast of gestressed. We genoten van het uitzicht vanaf de brug; een prachtige branding, met golven die op de rotsen sloegen; werkelijk fantastisch... Later leek het alsof we in een trein zaten, maar dan open en zonder gedengedengedeng... We keken naar "levende gebouwen". Eén had bovenin de top een stalen konstuctie waar er in de handen ! geklapt werd, ter ere van God. Er was ook muziek buiten de gebouwen.

Is er nog iets wat U zou willen toevoegen over Uw ervaring? weet niet.

Geven de antwoorden op de gestelde vragen en de informatie die U totnogtoe gaf een nauwkeurig en volledig beeld van Uw ervaring? Ja