Beschrijving Ervaring:

Ik ben geboren met, wat ze noemen, blauwebabysyndroom; met andere woorden, ik had een gaatje in mijn hart. Toen ik vijf, bijna zes was, heb ik een openhartoperatie gehad in het Kinder Ziekenhuis in St. Paul Minnesota. Ik herinner me de ervaring zoals het was.

Ik verliet mijn lichaam en zelfs op vijfjarige leeftijd wist ik dat ik niet meer in mijn lichaam was. Ik keek rond in de operatiekamer en zag artsen, de verpleegkundigen, de apparatuur. Toen ik hoger ging, werd ik opgewacht bij een wezen van puur licht. Er waren geen armen en benen, er was geen kleding, en het was puur licht. Het was een heel, heel helder wit licht, toch stoorde het me niet om ernaar te kijken. Het wezen van het licht omhulde me, maar ik had geen lichaam. I had geen vorm. Het was alsof ik met dit licht samensmelten.

Ik kon stemmen in de verte horen, maar ik kon de woorden niet verstaan. Het was zoals luisteren naar mensen die babbelen in een overvolle kamer maar niet zo luid als dat. Ik was niet bang. Ik was helemaal niet angstig, alsof een vijfjarige dat bewust zou zijn. Ik had alleen bewuste kennis van wat er op dat moment aan de hand was. Het wezen bleef bij mij totdat het tijd was om terug te gaan. Ik kreeg geen keuze om terug te gaan of om te blijven. Het wezen zei: “Het is nu tijd om terug te gaan,” en trok zich van me terug. Terwijl ik gehuld was in zijn licht, voelde ik me zo geliefd en dat ik zoveel liefde had. Het deed geen pijn; ik voelde geen zorgen of verdriet. Gewoon liefde en vrede.

Het volgende dat ik me herinner is dat ik wakker werd in de verkoeverkamer met slangetjes die nog steeds uit mijn zij staken van de bloedtransfusie. Ik was echter niet bang. Mijn moeder huilde en ik hield haar hand vast. Ik voelde me goed, Ik had geen pijn of iets.

Toen ik zestien jaar oud was, vertelde de artsen me dat ik waarschijnlijk nooit op natuurlijke wijze kinderen zou kunnen krijgen. Ik heb drie kinderen en heb nooit met één van ze problemen gehad. Twee van hen schijnen iets van dit paranormale spul mee gekregen te hebben. Allebei vertonen veel van de dingen die mij gebeurd zijn toen ik vijf was. Eén is nu twaalf en de andere vijftien. Ik ben niet zeker van de derde omdat ze nog nooit iets over vreemde dingen die haar overkomen heeft gezegd. Al mijn kinderen zijn meisjes.

Na de operatie wist ik wanneer mensen zouden overlijden. Ik kwam een keer in de problemen omdat ik zei dat mijn oudoom binnenkort zou sterven. Hij stief twee weken later. Ik verloor mijn beste vriendin toen ik zestien jaar oud was en twee weken voordat ze stierf, had ik er een voorgevoel over. Het enige dat ik zag was een witte kist met roze rozen langs de randen geschilderd. Toen mijn overgrootmoeder stief (op eerste kerstdat), wist ik precies wat er zou worden gezegd voordat mijn moeder de telefoon aannam. Ik was toen elf. Mijn grootvader stierf in januari 2000, drie dagen voordat hij stief, stond ik op mijn balkon en ik zag de lucht verschuiven. Het was winter. Het was alsof je in de zomer stoom van de stoep zag. Ik wist dat het iets ergs was, maar ik wist niet zeker wat. Drie dagen later belde mijn moeder en vertelde me dat mijn opa was overleden.

Ik ontwikkelde al op jonge leeftijd een schrijfvaardigheid. Ik had moeilijkheden met mijn leraar in de derde klas omdat we cursief schrijven moesten oefenen, maar ik was altijd iets anders aan het schrijven en moest dan opnieuw beginnen. Ik kon het niet helpen. Ik realiseerde me niet eens dat ik het deed totdat ik dacht dat ik klaar was met mijn cursief schrijven. Meestal bleek het één of ander verhaal te zijn. Ik kan helemaal niet tekenen, maar ik schilder verhalen met woorden met creatief schrijven. Ik schrijf korte verhalen maar niet iets waar iemand anders in geïnteresseerd zou zijn om te lezen.

In kamers voel ik de aanwezigheid van “geesten”. De lucht wordt erg zwaar en het is bijna alsof ik ze kan horen praten terwijl ze iets tegen me proberen te zeggen. Ik werd een keer boos met het hele idee ervan en schreeuwde tegen het ding, als je hier bent laat jezelf dan aan mij zien. Op dat moment bewoog de lucht in golven alsof er iets vanaf een andere plaats probeerde door te dringen. Ik keek snel weg en het stopte.

Vaak wanneer ik eigenlijk zou moeten slapen, ben ik ergens anders. Helaas, op de momenten dat dit gebeurt, kom ik op een plek waar een kind of kinderen pijn wordt gedaan. Meestal in de toekomst. Ik zie vreselijkde dingen waar ik niets aan kan doen. Als ik op reis ben, zie, hoor en ruik ik alles.

Eén keer ervaarde ik de meest gruwelijke ervaring van mijn leven. A Man shoot zijn Vrouw en kinderen dood. Ik werd wakker in mijn bed verlamd van angst. Twee dagen laten, een Man ongeveer 60 kilometers van waar ik woon, schoot zijn hele familie en zichzelf dood. Meestal als ik deze ervaringen heb, ben ik niet mezelf, maar toch ben ik mezelf. Ik het geval van de Man en zijn gezin, ervaarde ik het hele geval zoals de moeder het zou ervaren hebben. Ik weet dat hij haar eerst neer schoot. Ik kon het geschreeuw, het smeken en het huilen van de kinderen horen.

Als ik in een kamer ben met veel mensen, voel ik alle vreugdes, zorgen, en pijn van de mensen in de kamer. Het is op zijn zachts gezegd een afschuwelijk gevoel. Ik heb in mijn leven nog twee andere BDE’s gehad. Na het afbinden van de eileiders en na een discogram. Dit zijn mijn ervaringen tijdens en na mijn BDE. Kan ik ze uileggen nee. Wil ik het begrijpen? Ja.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: Februari 1974

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja Operatie gerelateerd. Ik onderging een openhartoperatie.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Het was tijdens een operatie.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee. Het was net zo echt als ik hier zit om jer erover te vertellen.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Ik wist zonder enige twijfel dat ik niet meer in mijn lichaam was. Ik voelde mezelf weggaan en ik wist dat ik ergens heen ging zonder mijn lichaam. Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid. Ik was me op dat moment heel bewust van wat er aan de hand was.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis. Het was alsof de tijd stil stond. Er was geen beweging vooruit of achteruit. Gewoon daar in het moment zijn.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Alleen stemmen ver weg en de stem van het wezen dat bij me was.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja. Het wezen dat bij me was.

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Het wezen dat helemaal uit licht bestond.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring? Liefde, ongeremde liefde. Het meest liefdevolle gevoel dat voor de menseheid onbegrijpelijk is.

Leek je opeens alles te verstaan? Nee.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Iemand vertelde me om terug te gaan.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk

Welke godsdienst beoefen je nu? Liberaal. Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring. Nee. Ik was vijf en moest hetzelfde als mijn moeder geloven.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Toegenomen.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Right now this psychic stuff scares and confuses me. I don't know what to do with it. I have a very special connection to children. I would do anything to help a child. Opn dit moment dit psychische spul me maakt me bang en brengt me in verwarring. Ik weet niet wat ik er mee moet doen. Ik heb een heel speciale band met kinderen. Ik zou alles doen om een kind te helpen.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja. Ik was vijf en had een heel beschermed leven geleid. Ik begreep niet wat er gebeurde

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja Reizen, voorgevoelens, intuïtie, visioenen, het vermogen om de gevoelens van mensen om me heen te voelen.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het beste deel was het omhuld zijn in dat liefdevolle bestaan. Het ergste was alles daarna

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Voor de eerste keer in mijn leven vertelde ik het aan de dominee in mijn kerk, zodat we konden uitzoeken wat er met mij aan de hand is.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Ja. De afbinding van de eileidrs. Ik was verteld dat ik terug moest gaan, er was nog veel te doen. (Geen verklaring over wat dat “veel” zou kunnen zijn.) Het discogram. (alleen plaatselijke verdoving) Ik werd verteld dat ik terug moest gaan, de vrouwelijk wolf wachtte op me. Ik vond hier een hogepriesteres met de naam Lady Wolfen Mists. Ze had zeker wat lessen om me te leren.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Deze dingen zijn eng en verwarrend. Ik leef elke dag met veel pijn. Ik ben niet bang voor de dood. Ik ben bang voor het leven.