Beschrijving ervaring:

Ik lag in het ziekenhuis met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik had interne bloedingen, en tekenen van bloedvergiftiging. Op weg naar de operatiekamer, na een kalmeringsspuitje, vroeg ik om een pastoor maar dit werd geweigerd. Maar dat was ok, want ik had besloten dat als ik moest sterven, dan was dat zo.

"In uw handen plaats ik mijn leven," zei ik tegen God.

Op de operatie tafel zeiden de verpleegsters dat ik van 10 naar 1 moest tellen. Bij 5 begon ik het “Onze Vader”te bidden in plaats van te tellen. Ik maakte het niet af, want ik werd in een zwarte en een beetje vettige tunnel getrokken.

Het was pikdonker in de tunnel, en het voelde een tijdje alsof ik dreef. Terwijl ik door de tunnel dreef, merkte ik dat mijn buikpijn verdween. Ik zag een erg helder licht aan het eind van de tunnel. Ik voelde me prettig, en het idee van dood-zijn stoorde me niet langer. Aan het einde van de tunnel voelde ik dat ik sneller naar het licht werd getrokken.

Gezichten van mensen die gestorven waren – sommigen herkende ik, anderen niet - riepen "NEE, Ga terug...Ga terug...Ga terug!!" Daarna hoorde ik murmelende geluiden.

Aan het einde van de tunnel bevond ik mij temidden van al deze mensen. Ik voelde me prettig. Ik had geen pijn meer, geen zorgen meer en veel warmte. Mijn papa was er ook. We waren blij elkaar te zien, maar er was verstorend gefluister overal. Bijna iedereen zei "NEE!" Er was een slechte vibratie in de lucht.

Het heldere licht was langzaam omgevormd in een figuur in een wit gewaad. Iedereen werd stil toen de figuur naar mij toekwam. Het gezicht van de figuur was erg helder, glimlachend en kalm. Ik kon zelfs zijn warmte voelen. De figuur was niet erg groot, van gemiddelde grootte en gewicht, noch man noch vrouw. Ik vroeg, "Bent U God of Jesus?"  Ik kreeg een glimlachend antwoord, "Evelyn, nog niet...ga terug…ga terug." Ik zei dat ik bij mij vader wilde blijven. Er werd mij gezegd, hoofdschuddend, "Evelyn, Evelyn...nog niet...je moet terug gaan." De andere mensen daar zeiden, "Ah/Oh!" en glimlachten. Ik bleef aandringen om te mogen blijven. Maar de figuur zei met fermheid, nog steeds met een glimlach, "Evelyn, je moet terug gaan!"

Ik voelde dat ik teruggezogen werd in de tunnel, en de pijn begon terug te komen. Iemand trok aan mijn handen, en ik was uit de tunnel! Ik was terug in de operatie kamer, weer bewust van de pijn. Ik wilde opstaan om weg te gaan. Ik merkte dat de verpleegsters op mijn borst drukten. Ik zag mezelf als "het lichaam op de tafel."  Nog steeds buiten mijn lichaam probeerde ik de verpleegsters weg te trekken, en ik zei ze te stoppen omdat het pijn deed.  Maar ze schenen niet te merken dat ik iets deed. Toen zei een van hen, "Ze ademt! Ze is er weer!" en toen ik weer op de tafel lag, voelde en hoorde ik mezelf ademen.

Achtergrondinformatie:

Geslacht:    vrouwelijk

Datum BDE:  Februarie 1973

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring?   Onduidelijk   Operatie gerelateerd        

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring?     Gemengd

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben?      Geen antwoord  

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom?   NEE.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?   Ja   Het was makkelijk op te staan van de operatietafel, hoewel mijn polsen waren vastgebonden. Ik voelde me licht en mijn lichaam dreef een beetje. En ik kon mijn voeten niet zien.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid?      Volledig bewustzijn van wat er gebeurde.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring.   Ik hoorde zuigende geluiden, gemurmel, vreemde stiltes. De figuur sprak niet echt; communicatie gebeurde via gedachten.

De ervaring bevatte:   Aanwezigheid van overledenen

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen?     Ja     Voordat ik bij het einde van de tunnel kwam, zag ik een paar gezichten die ik niet kende. Aan het eind van de tunnel zag ik mijn vader, en ook figuren en gezichten, velen die ik niet kende. Ze leken verbaasd mij daar te zien. Ik hoorde gemurmel van hen over mijn aanwezigheid daar.

De ervaring bevatte:   Duisternis

De ervaring bevatte:    Onaards licht

Heb je een onaards licht gezien?     Ja  Het licht was sterk, helder, en scherp voor de ogen van op afstand maar helder en koel met een soort warmte toen ik dichterbij kwam.

De ervaring bevatte:    Sterk emotioneel gevoel

Leek je opeens alles te verstaan?     Alles over het universum     Sinds mijn ervaring heb ik soms voorgevoelens. Bijvoorbeeld, ik kan zien of iemand erg ziek is door hun vreemde gloed. En ik voel me ook ijskoud en zwak in mijn hele lichaam als iemand van de familie of een vriend gaat sterven.  

En ik kan dingen controleren door mijn kwaadheid of haat. Mijn haat voor mensen zorgt ervoor dat ze ziek worden en soms doodgaan, of dat hen erge dingen overkomen.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring?     Onduidelijk    Methodist Protestant

Welke godsdienst beoefen je nu?   Geen

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE:     Toename

Na de BDE: 

Ben je psychisch veranderd door je ervaring Toegenomen gevoeligheid, helende of psychische gaven

Is je angst voor de dood veranderd door je ervaring?     Gevoelens over de dood

Was de ervaring moeilijk te verwoorden?     Ja     De heldere Figuur...Ik blijf me afvragen wie het was.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou?      Het beste gedeelte was het weerzien met mijn vader, en het ergste was hem achterlaten.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen?     Ja     Mensen geloofden me niet, of twijfelden sterk.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring?     Deze ervaring is, tot vandaag aan toe, erg levendig.

En God (of de figuur) communiceerde via gedachten.

God is noch een HIJ noch een ZIJ.

Ik voelde waardering voor dit leven.

De dood is niet langer angstaanjagend voor mij.

Dood is een deel van leven.

Ik voelde de aanwezigheid van anderen (niet levend) in de kamer.