Beschrijving Ervaring:

In 1974 gebruikte ik drugs en alcohol. Ik was atheïst, het leven had geen doel, ik was enigszins depressief. Ik en drie andere jongens besloten na het werk te gaan zwemmen in het appartementencomplex van een Man. Voordat we naar het zwembad gingen, dronken en rookten we marihuana. Bij het zwembad besloot ik onder water naar de overkant van het zwembad te zwemmen. Het vreemde hieraan is dat ik niet kan zwemmen. Maar daar had ik niet over nagedacht, ik besloot gewoon om naar de andere kant van het zwembad te zwemmen. Ongeveer halverwege dacht ik: 'Ik slik te veel water in', maar ik raakte niet in paniek, het was maar een gedachte.

Het volgende moment zit ik in een weiland. Alles lijkt perfect – het gras, de lucht, mijn aanwezigheid daar – het lijkt alsof ik daar thuis hoor en het verbaast mij niet dat ik daar ben, het lijkt gewoon heel natuurlijk. Ik kan me niet herinneren dat ik verdronken ben of iets van het leven dat ik net heb verlaten. Daar zijn, schijnt alles te zijn wat er is. Er is geen besef van verleden of toekomst, alleen NU. Na een tijdje zie ik iemand heel ver in de verte. Hij is te ver weg om zijn gezicht te kunnen zien, maar het lijkt alsof ik hem ken. In zekere zin lijkt hij mij te zijn. Hij zei: 'Ben je gereed?' Maar het was gedachteoverdracht of telepathie in plaats van hoorbare taal. Terwijl hij dit zei, wist hij, net als ik, dat ik er niet klaar voor was. Ik begreep ook dat dit een aanpassing was om mij weer op het pad terug naar huis te krijgen. Er zijn ook veel paden die naar huis leiden en welke ik ook kies, het zou prima voor hem zijn. Toen besefte ik dat ik dood was en dat ik terug moest. Ik schreeuwde: 'NEEEEEEEE!!!' toen werd ik wakker. Mijn vrienden zeiden dat ik tien of vijftien minuten bewusteloos was, maar als je bang bent, zoals zij, gaat de tijd heel langzaam voorbij. Het lijkt mij dat er slechts tien tot vijftien seconden waren verstreken. In zekere zin lijkt het erop dat ik deze gebeurtenis heb gecreëerd om uit mijn waardeloze leven te komen. Proberen te zwemmen terwijl ik niet wist hoe; geen paniek als ik te veel water doorslikte; iemand ontmoeten waarvan ik dacht dat ik het was, het lijkt allemaal een onbewust verlangen om mijn leven te veranderen. Hoe dan ook, het werkte. Ha ha!!! Ik leef nog lang en gelukkig.

Zoek de stille geest en het open hart, Frank.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man.

Datum BDE: Juni, 1974

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Ongeval. Ik verdronk.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Marihuana roken en drinken.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee, het leek reëler dan 'werkelijkheid'.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Onduidelijk. Ik was me niet bewust van mijn lichaam, maar dat is in de ‘werkelijkheid’ vaak wel het geval. Focus bepaalt bewustzijn.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ik had een biertje gedronken en een joint gerookt.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee Tijd leek niet te bestaan, er leek alleen maar NU te zijn.

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja. Dit is hierboven beschreven, maar nogmaals, een Man in de verte leek HEEL bekend, alsof hij MIJ was, zei 'ben je er klaar voor', ga ook terug naar huis via welk pad je ook kiest.

Heb je een onaards licht gezien? Nee.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Nee. Welke emoties voelde je tijdens de ervaring. Vreedzaamheid en de juistheid van het daar zijn. Dit zijn geen emoties, maar dat is wat ik voelde. Ook voelde ik angst, toen ik eenmaal besefte dat ik dood was, maar ik weet niet of de angst ging over dood zijn of terug moeten komen.

Leek je opeens alles te verstaan? Nee.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik wist dat ik terug moest komen. Ik weet niet wie die beslissing heeft genomen. Ik denk dat ik dat al heb besloten, lang voordat de gebeurtenis plaatsvond. De emotie die ik voelde was angst. Ik weet niet zeker of de angst werd veroorzaakt toen ik besefte dat ik was gestorven of dat ik terug moest komen. Terugkomen was niet een prettige ervaring.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Geen.

Welke godsdienst beoefen je nu? Liberaal. Spiritualisme.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja, maar niet meteen.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Vermeerderd.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Iedereen is uniek. Iedereen probeert terug te keren naar de bron waar hij vandaan komt. Ik kan nu ALLES tolereren. Alles gebeurt met een reden. Onze reacties op gebeurtenissen in ons leven maken ons uniek. Anders zijn wij één. Ik bid elke dag. Ik heb geen religie. GOD ook niet.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja. Niemand die ik kende wilde het horen; pogingen om te communiceren werden met stilte beantwoord.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja. Mijn capaciteiten komen voort uit studeren en meditatie, maar iedereen heeft die capaciteiten. Ja, het gebeurde daarna. Lang daarna.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het ergste is dat ik terugkwam als dezelfde persoon. Ik was nog steeds een drugsverslaafde. Ik had geen speciale vaardigheden. Ik moest mezelf nog steeds alleen bij elkaar zien te rapen. Het mooiste is dat ik ontdekte dat ik deel uitmaak van ALLES DAT IS, voor wie ik dit leven ervaar. En als het voorbij is, wil Hij dat ik naar huis kom.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Toen ik jaren geleden mijn ervaringen aan anderen vertelde, waren hun reacties meestal stilte. Nu staan mensen meer open voor dit soort dingen vanwege de verschuiving in bewustzijn naar het nieuwe spiritualisme.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Om terug te keren naar de BRON, zoek je naar de stille geest en het open hart.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Ik denk dat u alle noodzakelijke vragen heeft gesteld.