Beschrijving Ervaring:

Mijn Man en ik waren op kampeervakantie in de bossen in Maine. Ik werd die ochtend vroeg wakker en voelde me goed. Ik liep naar de openbare douches op de camping van het staatspark, nam een douche en kleedde me aan. Op dat moment had ik het gevoel dat ik flauw zou vallen. Ik wist dat ik terug moest naar onze tent, want als ik ergens langs het pad terug zou instorten, zou niemand me vinden en ik had geen identiteitsbewijs bij me. Toen ik terugkwam, stortte ik ter plekke in elkaar. Mijn Man sleepte me in de auto en we reden naar de dichtstbijzijnde stad, zo'n vijfenveertig kilometer verderop. Hij zei toen hij het ziekenhuis vond en vervolgens naar binnen ging om hulp te halen; tegen de tijd dat ze naar buiten kwamen, zat ik bewusteloos in de auto.

Ik herinner me dat ik stemmen hoorde en begreep wat er aan de hand was. Ik hoorde verpleegsters mijn naam roepen, maar ik kon fysiek niet reageren (in mijn hoofd wilde ik ze alle pijn vertellen die ik had). Ik hoorde de artsen op de spoedeisende hulp mogelijke oorzaken voor mijn bewusteloosheid bespreken en hoorde ze aan mijn Man vragen of er een kans was dat ik zwanger zou kunnen zijn (wat ik ze nadrukkelijk probeerde te beantwoorden en nee zei, maar er kwam niets uit). Ik herinner me dat mijn lichaam ongecontroleerd stuiptrekkingen deed en trilde, en ik herinner me dat ik het zo erg koud had. Ik hoorde de verpleegsters zeggen hoe gevaarlijk laag mijn bloeddruk snel daalde. Ik weet nog dat ze me meenamen voor een echo en ze hoorden praten over de grote hoeveelheid bloed die mijn buikholte vulde.

Al die tijd zeiden ze dat ik 'bewusteloos' was voor hen, maar voor mij was ik heel erg bij hen. De tijd leek er niet toe te doen, het had een minuut kunnen zijn, of het had ook een uur kunnen zijn, maar het liep allemaal in elkaar over. Ik had pijn en was erg koud. Dan herinner ik me dat ik 'wakker werd', net toen ze een masker opzette voor anesthesie en ze wegsloeg. Net zo plotseling voelde ik geen ongemak meer. De pijn was weg en ik was niet langer koud, maar had de perfecte temperatuur; pijnvrij zoals ik het nog nooit eerder had gevoeld. Het enige dat ik hoorde was een geluid dat klonk alsof er bloed door mijn oren ruisde terwijl ik me op een volkomen stille, donkere plek bevond (baarmoederachtig). Toen had ik het gevoel alsof ik zweefde (alsof ik op een van die rolpaden op luchthavens stond), maar dan veel sneller en soepeler. Ik was omringd door duisternis, maar plotseling was ik op weg naar een helder licht (net als het licht bij de tandarts, maar dan groter en helderder en allesomvattender). Ik voelde geen angst, ik had er op de één of andere manier geen mening over, maar naarmate ik er dichterbij kwam, besefte ik dat ik daar nog niet heen wilde en ik keerde me ervan af en werd net zo snel opnieuw door de duisternis omringd. Toen was het alsof de televisie uit ging; er kwamen geen uitzendingen meer door. Ik kon geen stemmen van het personeel horen.

Ik herinner me dat ik wakker werd op de intensive care en dat de chirurg en mijn Man naast mijn bed stonden.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 19/8/03

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Onduidelijk. Operatie gerelateerd. Bevalling. Gescheurde buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dokters kunnen het probleem niet snel diagnosticeren - snel bloedverlies -bloeddrukdaling (door inwendige bloedingen).

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Gemengd.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Operatie gerelateerde medicijnen (anesthesie enz.).

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Helemaal niet dromerig. Het voelde HEEL echt.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Het ene moment had ik ondraaglijke pijn was ik koud, het volgende moment had ik volkomen vrede met alles om me heen. Geen pijn, maar ik had ook geen gevoel (geen gevoel van liggen op de brancard of operatietafel), geen gevoel van aanraking of geur - en in plaats van te bibberen van de kou, was ik helemaal warm.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ze zeiden dat ik bewusteloos was toen ze me binnenbrachten. Ik kon horen wat ze zeiden, maar kon niet antwoorden of spreken, maar ik hoorde alles wat ze zeiden.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Tijd betekende niets, geen gevoel van gehaast tempo of slepende tijd, het is wat het was.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Alleen het geluid van bloed dat door je oren ruisen, alsof je in een heel stille kamer bent.

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Ik heb dit bij niemand geverifieerd, aangezien ik nu zeshonderd kilometer verwijderd ben van het ziekenhuis. Ik heb het met niemand anders besproken dan met mijn Man, die alleen zei dat ik de hele tijd bewusteloos was.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Onduidelijk. Meer alsof je omringt bent met duisternis.

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Nee.

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Groot helder wit licht.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Nee.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Onduidelijk. Ik wist dat als ik voorwaarts het licht in zou gaan, ik me niet zou kunnen omdraaien en weggaan en dat ik alleen maar meer in de duisternis wilde blijven.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Geen.

Welke godsdienst beoefen je nu? Geen.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Onduidelijk. Verwarring.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Ongeveer hetzelfde gebleven.

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring? Ik weet niet wat dit allemaal betekent. Ik voel me niet anders in het leven (ik heb er meer waardering voor enz.). Ik ben erg in de war en wil voor mensen niet als een gek overkomen door erover te praten.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Het leek een nauwere band met mijn Man te creëren (de hele traumatische gebeurtenis). Ik voel me nu vaker depressief en wens soms dat ik me niet had omgedraaid maar het licht in was gegaan (is dit egoïstisch?). Werk nog steeds op dezelfde baan, maar besef hoe zinloos het eigenlijk is (nu meer dan vóór het incident).

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja. Ik wil niet overkomen alsof ik gek ben, ik wil mensen niet vervelen of denken dat het gewoon een truc is om sympathie te krijgen. Ik kan de feitelijke gebeurtenissen niet beschrijven die voor mij levendig zijn maar moeilijk te verwoorden zijn.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Best: being pain free (emotionally as well as physically). Worst: coming back. Het beste: pijnvrij zijn (zowel emotioneel als fysiek). Het ergste: terugkomen.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Slechts één vriend en mijn Man. Bij beiden voel ik me veilig om over dit soort dingen te praten.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Weet iemand waar ik in mijn omgeving terecht kan voor advies of meer informatie hierover?