Beschrijving Ervaring:

Ik woonde op het platte land en die avond had ik twee konijnen voor het avondeten doodgeschoten. Terwijl ik ze aan het schoonmaken was, één van de konijnen ruikte erg vies. Ik gooide het weg, maar had mezelf gesneden tijdens het villen. De volgende dag of zo kreeg ik hoge koorts. Eerst griepachtige symptomen, maar de koorts steeg. Ik werd naar het ziekenhuis gebracht en gleed in a lijkzak. Toen werd ik in ijs verpakt om de koorts omlaag te brengen, die nog steeds aan het stijgen was.

Op de tweede of derde dag voelde ik een verandering in bewustzijn. Ik was niet langer oncomfortabel of bang. Ik was buiten mijn lichaam, alsof ik verschillende verdieping boven mijn bed was, maar ik kon alles in de kamer scherp en duidelijk zien. Ik herinner me dat ik op een kruispunt stond, toch wist ik dat dit een droom was. Dat will zeggen, dat mijn eigen bewustzijn me een beeld gaf voor iets dat ik niet helemaal begreep. Op dit kruispunt wist ik dat ik moest kiezen. Aan mijn rechter kant was dood en een sterk emotie van een heel andere wereld dan ik ooit heb ervaren. Aan mijn linkerkant was een weg terug naar mijn lichaam. Ik wist dat als ik nu zou kiezen, zou ik gaan naar wat ik koos – geen twijvel over dat. Ik wist echter niet hoe ik die beslissing moest maken, niet omdat ik bang was, maar door de realisatie dat ik geen criterium had om zo’n beslissing te maken Ik keek naar beneden en zag mijn arme uitgemergeld lichaam in het bed liggen, heel stil. Mijn vader zat naast mijn bed te huilen en hield mijn hand. Ik had hem nog nooit zo zien huilen en ik vond het heel merkwaardig. Ik herinner me dat ik dacht, waarom zou iemand huilen om de dood? Ik had echter wel medelijden met hem en dacht dat het alleen uit eerbied voor hem was dat ik in mijn lichaam terugkeerde.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man

Datum BDE: 1952

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Ziekte. Mijn vader werd in het midden van de nacht naar het ziekenhuis geroepen, blijkbaar omdat ik het niet zou redden. Ik zag hem van op een grote afstand, buiten mijn lichaam, maar ik wist niet dat het zo heette.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Nee. Omdat de ziekte in de eerste instantie niet werd gediagnosticeerd, gaven de dokters me geen medicijnen. Ik was letterlijk in ijs gepakt om de koorts omlaag te brengen – het was honderdzes.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Ik weet niet of ik de ervaring ‘droomachtig’ zou noemen. Terwijl ik in mijn lichaam was, misschien, maar gedurende de tijd dat ik buiten mijn lichaam was, was het niet iets wat ik ooit tevoren of daarna heb ervaren.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Zie hierboven. Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid. Ik zou zeggen dat ik hyperalert was, in zover dat alles wat ik zag of meemaakte duidelijker dan normaal leek. Aan beide kanten van de ervaring, denk ik dat ik wazig was, dat will zeggen, bijvoorbeeld, toen ik terugkeerde naar mijn lichaam en weer mijn vijf zintuigen kon gebruiken, werkte niets helenmaal goed. (Ik was daarna voor enkele weken blind.)

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis. De spatie was zeker veranderd, in de zin van er was geen dimensie of oneindigheid. Begin noch midden of einde.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Ik herinner het me niet. Niets viel me up als ik dat deed. Er gebeurde andere dingen die voor mij veel belangrijker waren.

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Toen, en voor velen jaren later, kon ik niet over de ervaring praten, omdat ik bang was om gek te worden gevonden. Zodoende als er dingen waren die geverfieerd hadden kunnen worden, ben ik het vergeten. Het leek me nooit zo belangrijk voor me.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee. Ik denk het niet, maar toen ik enkele jaren later met een Peyote-sjamaan werkte, herleefde ik aspecten van de BDE. Er was een pad in het bos dat tunnel-achtige was.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Nee, tenminst niet dat ik met zekerheid kan zeggen. Als kind, had ik een geest-gids die vaak bij me was, en me min of meer bijles gaf over de natuur van de wereld. Wanneer ikde ervaring jaren later herleefde, voelde ik zijn aanwezigheid maar het was niet alsof hij daar in zijn fysieke lichaam was.

Heb je een onaards licht gezien? Ja aan mijn rechterkant, op het kruisunt, was er een licht, maar niet zoals een licht van de zon of van een electische oorsprong. Ik probeerde het destijds te verklaren als een leegte, of een plek dat noch licht noch donker was, zonder dimensie, of oneindige dimensie en vorm. Niet makkelijk, zelfs nu niet, te beschrijven. Wanneer ik andere mensen het licht van een BDE hoor beschrijven, mijn interpretatie is dat hun hersenen deze no-dimensie in een bekende ervaring zette om het begrijpelijk te maken. Ik ben tevreden om het als geen dimensie te beschrijven.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum. Op dat moment was ik erg van streek. Ik heb de volgende twintig jaar gezocht naar een manier om te begrijpen wat er was gebeurd. Ik kan deze diepgaande ervaring van geen dimensie nog steeds niet in mijn gedachten houden, en de realisatie dat de alledaagse, fysieke wereld helemaal niet is wat we denken dat het is. Vraag me echter niet wat het is, hoewel ik vermoed dat het uiteindelijk pure geest is, geen fysieke vorm. Of dat fysieke vormen uit de geest worden gecreeerd door iets aan alle vormen die we in dit leven herkennen, helpen produceren. Ik weet echter niet precies wat dat betekent.

Heb je beelden gezien uit je verleden? Niet echt. Wat ik wel ervoer, was hoeveel van mijn ervaring in de wereld projectie was vanuit mijn eigen bewustzijn. Ik heb dit jarenlang niet kunnen verwoorden, maar dat was het zeker. Dat besef zette me in feite op een lange zoektocht die me uiteindelijk bracht bij mijn huidige spirituele oefening, die op de aarde is gebaseerd en net zoveel te maken heeft met niet-weten als met weten.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld. Maar op een vrij gefundeerde manier, verrassend genoeg, die zich in de loop van de jaren steeds meer ontwikkelde. Ik beschrijf het als het kunnen lezen van de vorm van een gebeurtenis, of een vraag die een persoon stelt, of alleen de aanwezigheid van de persoon zelf, en voorspellen hoe ze hun leven gaan leven. Ik heb een paar jaar ‘psychische counseling’ gedaan, maar ontdekte dat het opdringerig was in in strijd was met de overtuiging (die ik probeer te eren) dat wanneer mensen klaar zijn om over zichzelf te horen, ze dat dat ook zullen doen. Wat ik aan het doen was, lag er min of meer buiten. Ik had niet het gevoel dat het productief was en in sommige opzichten zelfs storend. Bovendien hield ik er niet van om in het bewustzijn van mensen te zijn. Ik heb genoeg moeite om met de mijne om te gaan en houd er niet van me met andered te bemoeien.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik denk dat ik dit hierboven beschreven heb. Ik wist dat ik een keuze moest maken tussen leven en dood. Het was mijn keuze op dat moment. I realiseerde me ook dat het niet altijd mijn keuze zou zijn en dat ik op een dag weer op dit kruispunt zou zijn en dan geen keuze zou hebben.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Ik veronderstel da tik behoorlijk conservatief was, aangezien mijn ouders allebei rechts van het midden waren. Veel tegenstellingen echter, want ze waren ook erg genereus in gemeenschapwerk, gelijke rechten, basisverandering die humanistisch was.

Welke godsdienst beoefen je nu? Liberal.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja, ik denk dat ik op mijn zestiende, toen ik ziek werd, min of meer dacht dat ik alles doorhad. (Denken alle tieners dat niet?) Naderhand was ik erg in de war en probeerde ik wat ik had meegemaakt te integreren in het dagelijk leven. Ik was jarenlang erg nihilistisch, zelfs suicidaal, en wilde misschien teruggaan om beter te begrijpen wat de dood was. Leefde vele jaren een zeer duister leven, maar kreeg een echte doorbraak in duidelijkheid in de jaren ’60 en ’70 door het werken met een peyote-sjamaan en andere psychofarmaca. Ik beschouw deze als buitengewoon gevaarlijk en gebruik vandaag geen drugs, maar ik geloof ook dat het begrip dat ik door de drugs kreeg, me tot een spirituele discipline bracht die ik vandaag vasthoud.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Vermeerded.

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring? Zonder deze ervaring zou ik nu waarschijnlijk in een autofabriek werken. Dat was wat ik voor me zag voorafgaand aan de BDE. Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring

Na de BDE: Ik denk dat ik een goede bemiddelaar en vredestichter ben vanwege mijn vermogen om te getuigen. Daar ben ik niet zo goed in in mijn persoonlijke relaties. Mijn persoonlijke relaties zijn een beetje een mysterie voor mij. Ik heb nogal wat werk gedaan over het ‘verlaten’ zijn bij mijn geboorte – in feite twee dagen na mijn geboorte werd ik achtergelaten in de kinderkamer. Dit verklaard de afstand die ik voel zelfs met de mensen van we ik het meeste houd – en zelfs het kunnen begrijpen van mijn eigen projecties en beperkingen (samen met veel psychotherapie) helpt niet om de kloof te overbruggen die ik altijd voel. Ik hou diep, maar...Hoe dan ook, de geboorte-ervaring staat waarschijnlijk enkele van de voordelen van de NDE in de weg.

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja, Het kostte vele jaren om te verwoorden en te begrijpen wat ik had meegemaakt. Toen ik er eerst over probeerde te praten, merkte ik al snel dat mijn ouders en artsen dachten dat ik misschien gek was. Dus hield ik me stil, wetende dat ik niet gek was, dat ik in feite een waarheid had gezien waar ik vrij zeker van was, ook al begreep ik die niet.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja. Zoals ik hierboven heb gezegd, lijken de ervaring van geen-dimensie, het begrip van de aard van projectie en het vermogen om te doen wat ik noem ‘de vormen lezen’ hier allemaal op een ja-antwoord te duiden. Niets van dit alles lijkt precies overeen te komen met andere discussies over het paranormale waarover ik heb gelezen, dus ik praat er meestal niet over en laat anderen niet veel weten over de rol die het in mijn leven speelt.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het beste was om ‘geen dimensie’ te zien en de basis van begrip hadden voor de rol die projectie in ons leven speelt. Dit zou uiteindelijk van invloed worden op mijn spirituele disciplines, welke jaren nodig hadden om zich te ontwikkelen. Toen ik dertig was, diende creativiteit me. Op mijn veertigste werd het pad van de grootste troost gevonden in het spirituele.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Ik heb er wat over geschreven. Het was ook erg nuttig voor mij toen ik bij mijn ouders zat in hun dood. Ik was 'geroepen' om hun gidsen te zijn bij het overgaan, en beiden konden heel bewust overgaan. Al mijn eigen ervaringen maakten de strijd om de fysieke vorm op te geven veel gemakkelijker, door met hen te praten, door de rollen van het gezin te kunnen verwerken zodat we allemaal elkaar konden steunen, enz. Geen luchtig sprookjesachtig gedoe, gewoon goede ondersteuning en begrip van het overlijdensproces.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Ja. Zoals hierboven vermeld, werkte ik met peyote en andere entheogenen.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Het is mijn overtuiging, gebaseerd op dit alles, dat het mysterie van het leven, het mysterie van de eindige wereld, nog steeds wijd open ligt. Ik moet zeggen dat ik naar oneindigheid en geen dimensie blijf kijken om het te begrijpen. Maar ze geven niet terug waar mijn hersenen om lijkt te vragen - omdat de hersenen een eindige vorm is (vermoedelijk), lijkt het niet in staat om die 'illusie (??)' lang genoeg los te laten om de grotere waarheid binnen te laten

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Ja, ik denk dat mijn antwoord op vraag negenentwintig een beetje voorbij is geglipt omdat ik geen manier zag om het ergens anders te beantwoorden. Ik weet niet zeker hoe je dat anders zou formuleren dan in de vragenlijst, maar er is een manier om het te doen, dat weet ik zeker.