Beschrijving Ervaring:

Ik had pijn. Terwijl ik heel hard mijn best deed om te slapen om van de pijn weg te komen, merkte ik gewoon een vreemde stilte op. Het leek een tijdje te duren voordat ik besefte dat ik mijn hart niet langer kon horen kloppen. Het was zo stil. Toen was ik plotseling aan het plafond van mijn kamer en staarde met totale onverschilligheid op mijn lichaam neer. Er was helemaal geen sprake van angst, pijn of gevoelens, behalve een soort verrassing of verwondering. Toen herkende ik mij. Maar ik herinner me dat het me op de een of andere manier niet echt kon schelen. Het volgende moment was ik heel ergens anders. Het leek alsof ik in de ruimte zweefde, als je je dat kunt voorstellen - met mijn rug tegen een muur - of eigenlijk een perfect parallel vlak dat overal naartoe ging. (Ik kon er geen einde aan ontdekken in zijn eigen vlakke dimensie in één van de vier richtingen die ik gemakkelijk kon waarnemen.) Het leek alsof ik me niet kon bewegen. De muur was niet bepaald 'wit', maar meer de kleur van ijs. Het leek erg glad en ondoordringbaar.

Ik voelde dat er 'dingen te zien waren' als ik me omdraaide en in deze muur keek. Ik heb het drie keer geprobeerd. Elke keer een hand op mijn rechterschouder van achteren stopte me stevig maar niet pijnlijk. Sterker nog, het was toen, en pas toen, dat ik me realiseerde dat ik voor het eerst in jaren geen pijn meer had. Er was geen angst of depressie. Er was een bijna 'losgekoppeld' gevoel van vrede. Ik vond het eigenlijk leuk om daar te zijn. Toen zag ik plotseling mijn twee jonge dochters, en ik weet nog dat ik dacht ‘ze hebben mij nog steeds nodig’. Het was zo vreemd. Toen kwam al die pijn plotseling terug met wraak. In eerste instantie voelde ik woede om terug te zijn. Maar ik kon er helemaal niets aan doen. Dus ik moest de situatie gewoon accepteren.

Nadat ik weer veel elektrolyten in mijn systeem had gekregen, voelde ik me een beetje sterker, hoewel de pijn nooit wegging. Het duurde enkele weken voordat ik op een punt kwam waarop ik wist dat ik die ziekte zou overleven. Sindsdien lijk ik heel veel poëzie te schrijven - over alles wat ik maar wil enz. Het lijkt alsof ik nooit 'blokken' ervaar enz. Maar als kind schreef ik al een beetje - maar niets zoals nu. Ik moest mijn pijnbeheersingsarts wel vertellen dat hij zijn vraag over het evalueren van pijn moest veranderen. 'Op een schaal van één tot tien en tien is de dood - waar is jouw pijn?' zei hij altijd. Nu vraagt hij me gewoon waar ik het nummer neer wil zetten, en ik stel me een vreselijke pijn voor. Blijkbaar doet het ons eigenlijk geen pijn als we sterven. Misschien blokkeren de hersenen onmiddellijk.

Maar ik zou graag willen weten wiens hand op mijn schouder lag, dat zou ik natuurlijk kunnen theoretiseren, maar als wetenschapper kan ik dat niet echt zeggen. Mijn geloof vertelt me dat het een liefdevolle hand was. Dat is alles wat ik op dit moment lijk te moeten weten. Niemand zou mij er ooit van kunnen overtuigen dat God niet bestaat. Niet nu. Ik heb te veel dingen daarvoor en daarna gezien. Toch was de ervaring heel raar - en onmogelijk te bewijzen. Ik heb geen zichtbare fysieke schade van blijvende aard opgelopen. Sindsdien heb ik enkele vroege ervaringen met wat ik altijd dacht dat het nachtmerries waren, in een breder pad van speculatie moeten plaatsen, maar dat is een heel ander onderzoeksgebied. Ik heb het maar aan een paar mensen verteld.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man

Datum BDE: Maart van 2002.

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Ziekte. Ik was BUITENGEWOON zwak en af en toe kon ik nauwelijks lopen.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Het was duidelijk dat ik herstellende was van een kritische reactie op een medicijn dat mij bijna het leven kostte.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Helemaal niet.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Onduidelijk. Ik kan niet zeggen of ik wel of niet een lichaam had.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Het voelde allemaal volkomen echt en concreet.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis. The tijd leek still te staan.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Ik herinner me helemaal geen auditieve geluiden, behalve aan het begin en aan het einde. (Hartslag.)

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee.

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Onduidelijk. Iemand of iets raakte me aan.

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Heb ik al uitgelegd. Een muur van licht -zoals de kleur van ijs.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied.

Leek je opeens alles te verstaan? Nee. Niet dat ik mij enige bijzonderheid kan herinneren.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld. Ik voelde gewoon dat mijn meisjes mij nodig hadden om te leven.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Ja. Zoals ik al zei - ik kon er niet overheen - probeerde het drie keer door naar rechts te draaien. Drie keer op precies dezelfde manier voorkomen - om de één of andere reden nooit 'harder' geprobeerd.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik had helemaal geen controle over wanneer dingen gebeurden.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Ik heb altijd in God geloofd.

Welke godsdienst beoefen je nu? Gematigd. Het veranderde mijn mening niet, maar het verbijsterde me wel.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja. Ik ben nooit bang geweest voor de dood. Maar ik was altijd bang om dood te gaan. (Het proces lijkt zo vreselijk.) Ik ben niet langer bang voor die verandering.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Ongeveer hetzelfde gebleven.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Niet veel – in het algemeen - I denk er vaak aan.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Onduidelijk. Gewoon VEEL schrijven.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het beste was toen ik besefte dat ik geen pijn meer had! Het ergste was toen het allemaal terugkwam.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. ZEER WEINIG. Er zijn te veel mensen die er gewoon niets over willen horen.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Nee, ik heb over alles gepraat wat ik me kan herinneren.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Uitstekende formulier. Een verhaal is niet nodig.