Beskrivelse af oplevelsen:

Mijn naam is Jonathan, het was in de zomer van 1975, ik was 17 jaar en woonde in een kleine stad in de staat New York. Ik had een grote hoeveelheid gekocht van een soort LSD die Windowpane werd genoemd. Mijn vrienden en ik hadden deze drug bijna een week lang elke dag gebruikt, maar 1 dosis gaf niet langer het gewenste effect. De dag voor de gebeurtenis namen we elk 2 pillen en op de dag van de gebeurtenis ging ik voor een super trip en nam 5-6 pillen van deze krachtige soort LSD. Ik gaf de anderen 2-3 pillen. Om ongeveer 16.40 uur begon ik het effect te merken maar deze keer was het anders, ik begon me ziek te voelen. Ik was in het huis van een vriend die naast ons woonde. Ik ging naar boven om in een van de slaapkamers op bed te gaan liggen omdat ik duizelig werd, kortademig, mijn hart ging als een gek te keer en ik werd misselijk. Ik zag op de klok naast het bed dat het 16.50 uur was en toen voelde ik mijn ogen omhoog wegdraaien alsof ik naar boven wilde kijken en daarna werd alles zwart.

Ik vloog meteen langs de planeten, te beginnen met Venus, daarna Jupiter, Saturnus, Neptunus en Uranus. Ik moet bekennen dat ik me niet kan herinneren dat ik Pluto gezien heb. Deze planeten stonden heel dicht bij elkaar in een soort slordige rij, niet in een rechte lijn. Ze waren enorm en absoluut prachtig. Jupiter was de meest kleurrijke en heldere. Ze waren zo dicht bij elkaar dat als ik de ene voorbij ging ik onmiddellijk de volgende naderde. Ik ging in een hele korte tijd langs ze heen, maar ik had helemaal niet het gevoel dat ik snel voorwaarts bewoog. Terwijl ik langs Uranus ging draaide ik mijn hoofd om, om ze allemaal nog eens te bekijken, ze waren zo ongelofelijk mooi. En toen ik weer voor me keek om te zien waar ik heen ging kon ik mijn uiteindelijke bestemming goed zien en ik was zeer verrast. Ik naderde een muur van wolken in de vorm van een hoefijzer. Ik stopte bij de ingang en de afmeting van deze wolkenmuur was indrukwekkend en ik kan de maten schatten. Hij scheen zo'n 30m diep en breed te zijn en misschien 2x zo hoog. Ik kon er niet door heen kijken. Beneden was hij paars van kleur en meer naar boven werd hij zowel helderder als krachtiger van kleur. Van paars naar lavendel blauw, naar blauw en dan lichtblauw tot wit helemaal bovenin en daar was het golvend zoals de bovenkant van een onweerswolk met de weerschijn van de middag zon. Ik moet nog even vermelden dat ik geen controle had over mijn bewegingen, ik werd daar "neergezet", ik probeerde niet zelf te bewegen dus ik weet niet of ik dat wel kon.

Bovenaan de wolk zag ik heel, heel veel vleugels, van het puurste wit met gouden accenten, en ze waren op de gehele bovenste rand van de wolk. Ik besefte onmiddellijk dat het Engelen waren. Het leek of ze vanaf hun plek naar me keken en ik kon hun vleugels zien bewegen. Ze gingen langzaam open en dicht, het was een fantastisch gezicht. Ze werden verlicht door een lichtbron die ik niet kon zien, maar de "lucht" boven hen was geel-wit van kleur en erg helder. Ik keek langs de hele bovenkant van de wolken en naar de bewegingen van de Engelen in een poging om hun gelaatstrekken te zien. Maar ze waren gewoon te ver weg om hun gezichten of ook maar iets van hun lichamen te zien. Maar hun vleugels waren verbazend groot en erg makkelijk te zien. Ik was zo verrukt door wat ik zag dat ik schrok toen ik mijn ogen neersloeg en een gedaante zag staan. Pal voor me in het midden van deze wolkenmuur ong. 15m bij me vandaan op de "begane grond". Ik kan me niet herinneren dat ik een lichaam had of dat ik vaste grond onder me voelde, in feite, de "grond" onder me was net zo zwart als de ruimte waar ik net doorheen gereisd was. Maar de gedaante was een persoon met een lichaam, van top tot teen gekleed in een wit gewaad. Het licht dat van boven kwam bescheen deze gedaante, maar zijn capuchon wierp een schaduw over het gelaat zodat ik geen details kon onderscheiden. Ik zag zijn armen langs zijn lichaam hangen, maar een beetje naar voren zodat zijn handen ong. 30cm naar buiten staken met de handpalmen naar mij gericht.

Geen van ons beiden sprak een woord, in feite was er gedurende de gehele gebeurtenis alleen maar stilte. Maar vanaf het moment dat mijn ogen deze gedaante zagen was er een gevoel van liefde en blijdschap dat te groots is om in woorden te vertalen. Daarna werd mijn geest gevuld met kennis en antwoorden omtrent mijn eigen bestaan en de zin van het leven. En ik kan me herinneren dat ik tegen mezelf zei:"Nu snap ik het, het is zoooo GEMAKKELIJK!!" Op dat moment wist ik waarom ik was geboren en wat de bedoeling van mij was binnen God's totale plan, en ik wist dat het heel erg eenvoudig en gewoon was.

Ik besefte toen ook zonder enige twijfel dat de gedaante die voor me stond Jezus was. Na nog enige ogenblikken van zwijgende communicatie was mijn volgende herinnering dat ik wakker werd op het bed waarop ik was gaan liggen. En OH wat was het een vreselijk gevoel om terug te zijn, om weg te zijn van waar ik net was geweest. Ik kan me herinneren dat ik "NEEEE!" gilde en dat ik mijn ogen sloot in een poging om daar weer heen te gaan, maar dat lukte natuurlijk niet.

Ik keek op de klok en het was 17.00 uur, misschien 1 of 2 minuten later. Ik stond op en ik besefte dat ik me geweldig voelde! Het effect van de LSD was helemaal weg. Ik liep naar de spiegel en zag dat mijn pupillen normaal waren. Door de LSD verwijden de pupillen enorm, zelfs bij fel licht, we maakten er wel grapjes over door te zeggen dat we "koeienogen" hadden.

Ik kon mijn vrienden horen, ze waren nog steeds aan het "trippen" en ik zei tegen mezelf: "geweldig, ik heb niet meer het geluksgevoel van daarnet EN ik zit ook niet meer in een "trip". Ik ging naar huis en gebruikte het avondeten met mijn ouders. Ongeveer een uur later ging ik terug naar het huis van mijn vriend en ze waren allemaal nog steeds "high" van de LSD. Vergeet niet dat ik het dubbele had genomen van wat zij kregen en het effect was helemaal weg.

Toen ik terugkwam van mijn BDE was de kennis die mij was aangereikt tijdens mijn korte verblijf daar helemaal weg uit mijn herinnering. Maar zelfs vandaag nog, 24 jaar later, kan ik precies terughalen wat ik heb gezien, dat ik kennis meekreeg en hoe ik daarop reageerde.

Ik heb nog een beetje boeiende informatie. Tien jaar na de gebeurtenis leerde ik, tijdens een godsdienstles, over Daniel in de Psalmen. Hoe God Michael, de Aartsengel, beval om Daniel te redden van de leeuwen.

Toen Daniel begon te bidden ging de Engel bij God weg en toen hij klaar was met bidden verscheen de Engel aan Daniel en redde hem van de leeuwen. Nu kan ik me niet het preciese stuk herinneren, maar de leraar wees ons op het feit dat als je dit gebed in een normaal tempo zegt, alsof je het hardop leest, het 5 of 6 minuten lang is. Dus het duurde 5 of 6 minuten voor de Engel van God bij Daniel was.

Weet je nog dat ik zei dat het 16.50 uur was toen alles zwart werd en dat het ong. 17.00 uur was toen ik weer bij kwam? 5-6 minuten heen en weer 5-6 minuten terug. Ik heb geprobeerd te begrijpen wat me die dag is overkomen en dit past in het plaatje. Ik ben er van overtuigd dat wij, als stervelingen, geregeerd worden door tijd en ruimte. En als we eenmaal door onze sterfelijkheid heen gaan dan bestaan tijd en ruimte nog steeds. Maar het is heel erg samengeperst, vandaar dat de planeten zo dicht bij elkaar waren tijdens mijn BDE.

Ik verzeker je, de Hemel was achter die wolkenmuur, ik mocht het alleen niet zien vanwege het leven dat ik leidde(kort na de gebeurtenis ben ik gestopt met drugs). Als je 's avonds naar de sterren kijkt, weet dan dat 1 van die lichtpuntjes de Hemel is en het duurt maar 6 minuten om er te komen nadat we gestorven zijn.



Epiloog van Jonathan na zijn BDE.

Je wilde meer weten over mijn drugs gebruik... vlak na mijn BDE ben ik gestopt met harddrugs, zoals Speed, Cocaine en LSD. Ik heb nog een tijdje joints gerookt, maar binnen 3-4 jaar was ik helemaal van de drugs af. Ik vind het niet eens prettig als mijn dokter een medicijn voorschrijft. Ik drink ook niet meer dan 1-2 biertjes in de maand. Ik weet zeker dat ik Jezus heb gezien. En het feit dat ik de Hemel niet mocht zien zal er altijd voor zorgen dat ik me wel 2x bedenk voor ik weer iets negatiefs doe.