Beskrivelse af oplevelsen:

Ik diende in het leger toen ik, voorafgaande aan uitzending, een serie injecties kreeg. Een van deze injecties( waarvan de artsen dachten dat het een vaccin tegen anthrax was) veroorzaakte ernstige schade aan mijn hart. De schade was dusdanig dat ik nog maar een hartslag had van 7 slagen per minuut. Het was dus noodzakelijk om een pacemaker te plaatsen. Tijdens de eerste twee operaties ging alles goed. Maar 6 maanden na de tweede raakte een leiding in mijn pacemaker los en veroorzaakte hartritmestoornissen. Het moest onmiddellijk gerepareerd worden, dus onderging ik weer een operatie. 

De artsen verzuimden om een back-up pacemaker te hebben voor als ze het origineel afkoppelden. Dit veroorzaakte een onmiddellijke hartstilstand en ik was klinisch dood voor zo'n 3 minuten(volgens de chirurg). Toen dit gebeurde voelde ik een ruk aan mijn borst en daarna hoorde ik vele stemmen in de verte. Het voelde of ik achterwaarts viel, maar alleen mijn bovenlichaam. Mijn benen bleven stevig op de tafel. Ik probeerde met mijn armen de tafel vast te pakken en ik besefte dat mijn armen vastgebonden waren op de tafel. Toen besefte ik pas dat ik naar mijn lichaam op de tafel keek. Maar ik was wel heel dicht bij mijn lichaam, alsof ik (zonder benen) op mijn eigen schouder zat. Maar ik kon het hele tafereel in de operatiekamer zien. Het was behoorlijk donker en heel erg vredig. Ik kan me herinneren dat ik dacht dat alles OK was en dat iedereen het later zou begrijpen. Bij deze ervaring was absoluut geen sprake van angst. Het was prachtig.

Ik werd wakker terwijl ze me door de gang naar mijn kamer reden. Ik was buitengewoon in de war. Ik bleef maar zeggen tegen alle artsen en verpleegkundigen dat er iets was gebeurd en dat ze me moesten vertellen wat het was. Alsof zij overal antwoord op hadden. Ik wilde alleen maar dat iemand mij uitlegde wat ik zojuist had ervaren. Met het voorbijgaan van de tijd begon ik het echter zelf te ontwarren. Om te beginnen had ik me nooit gerealiseerd dat ik een bijna dood ervaring had gehad. Maar hoe meer ik erover nadacht, des te meer besefte ik dat het dat wel degelijk was geweest. 

Was er sprake van medicijnen of stoffen die mogelijk een effect op de ervaring zouden kunnen hebben? Onzeker, ik onderging een hartoperatie, dus ik weet het niet zeker...maar ik geloof het niet. 

Was het moeilijk de ervaring in woorden uit te drukken? Ja, omdat ik het door mijn "ogen" zie en het heel moeilijk is uit te leggen alhoewel ik het me perfect voor de geest kan halen. Niemand kan het begrijpen. Ik heb geprobeerd om te tekenen wat er gebeurd is om anderen een beter idee te geven. Dit werkt echter ook niet altijd. 

Was er ten tijde van de ervaring sprake van een levensbedreigende situatie? Ja, ik onderging een hartoperatie. 

Wat was de mate van bewustzijn en waakzaamheid tijdens de ervaring? Eerst was het een beetje "gedempt" (ik kan geen beter woord bedenken!), daarna was het zo duidelijk als je je maar kunt indenken. 

Leek de ervaring in sommige opzichten op een droom? Helemaal niet. 

Heb je een scheiding van bewustzijn en lichaam ervaren? Ja, zie boven. 

Welke emoties had je tijdens de ervaring? Zie boven. 

Heb je ongebruikelijke geluiden of lawaai gehoord? Nee, alleen eerst de pratende mensen in de kamer( maar ik verstond hen niet), daarna was alles stil. 

Ben je in of door een tunnel of besloten ruimte geweest? Onzeker, misschien was er een donkere tunnel omhoog op de plek waar ik van de tafel was "gevallen", waarin ik probeerde de tafel vast te pakken. 

Heb je een licht gezien? Nee. 

Heb je andere wezens ontmoet of gezien? Nee. 

Kreeg je een terugblik op gebeurtenissen uit je leven? Nee. 

Heb je iets gezien of gehoord aangaande mensen of gebeurtenissen tijdens je ervaring dat later bevestigd kon worden? Ja, de ruk aan mijn borst was toen ze de draden die naar mijn pacemaker liepen afkoppelden. 

Heb je mooie of anderszins kenmerkende plekken, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Onzeker, ik voelde alleen buitengewone vredigheid. 

Had je enig besef van veranderde ruimte of tijd? Onzeker, ik begreep eerst niet wat er gebeurde. 

Had je het idee dat je speciale kennis had, dat je wist van een wereldorde en/of doel? Onzeker, het enige dat ik wist was dat het absoluut geen probleem was om te sterven en dat als het dusdanig vredig is ik anderen moet vertellen dat ze geen angst voor de dood hoeven te hebben. 

Ben je een grens of beperkend bouwsel tegengekomen? Nee. 

Was je je bewust van toekomstige gebeurtenissen? Nee. 

Was je betrokken bij of je bewust van een beslissing om terug te gaan naar je lichaam? Onzeker, ik weet niet zeker of het reiken naar de tafel iets te doen had met de terugkeer naar mijn lichaam. 

Heb je psychische, paranormale of andere speciale gaven na je ervaring die je niet had voor je ervaring? Onzeker, ik ben is staat geweest om bepaalde gebeurtenissen te voorzien, maar ik ben geneigd om dit af te doen als toeval! 

Zijn je standpunten of overtuigingen veranderd na je ervaring? Ja, dood zijn is niet eng of afschuwelijk, het is in feite vredig en prachtig. Ik heb de neiging om degene of datgene die me de kans gaf om dit te zien te bedanken. 

Is de ervaring van invloed geweest op je betrekkingen met anderen, je dagelijks leven, religieuze gewoontes, carrierekeuzes, etc.? Een vriendin zei onlangs tegen me dat ik heel erg bitter lijk over mijn gezondheidstoestand (mijn hart) en dat ik me geen slachtoffer zou moeten voelen ( ook al heb ik dat wel sinds het allemaal gebeurde). Dit is feitelijk de eerste keer dat ik mijn ervaring opschrijf en het is erg bevrijdend. Hopelijk kan ik, door mijn ervaring met anderen te delen, hen helpen om in te zien dat ze niet gek zijn! 

Heb je deze ervaring met anderen gedeeld? Ja, het enige dat ik kan zeggen is dat ze meer willen weten...en ik kan hen geen antwoorden geven. 

Welke emoties had je na je ervaring? Ik was erg opgetogen en ik kon de ervaring niet uit mijn hoofd krijgen. Ik voelde dat ik iemand moest bedanken dat ik nog verder mocht leven. Meteen toen ik weer kon lopen ben ik naar de dichtsbijzijnde kerk gegaan ( ik weet zelfs niet welke het was) en heb daar ca. 3 uur gezeten. 

Wat was het beste en wat het naarste deel van je ervaring? Het naarste was wakker worden en niet begrijpen wat er zojuist was gebeurd. Het beste deel is dat ik nu weet dat wanneer je sterft je niet "gewoon dood" bent. 

Is er nog iets dat je wilt toevoegen aangaande de ervaring? Ik denk dat ik alles heb verteld. 

Is je leven veranderd juist door je ervaring? Ja, zie boven. 

Zijn er na de ervaring andere gebeurtenissen in je leven, medicijnen of stoffen geweest die een of ander deel van de ervaring hebben gereproduceerd? Nee. 

Beschrijven de gestelde vragen en de informatie die je hebt verschaft uitgebreid genoeg je ervaring? Ja.