Beschrijving Ervaring:

Ik was in een spoedkliniek voor een Pic IV-lijn. De lijn werd ingebracht en de verpleegster ging naar radiologie om de plaatsing van de lijn te bevestigen. Ik kwam net terug van een röntgenfoto en vertelde de technicus dat ik duizelig was en me niet goed voelde. Er was niemand in de patiëntenkamer toen ik in shock raakte omdat ik allergisch was voor de PIC-lijn omdat die van latex was gemaakt.

Ik werd erg duizelig en moest op de onderzoekstafel gaan liggen. Ik begon me zwak te voelen, en het werd moeilijk om woorden te vormen. Ik hoorde iedereen om me heen verschillende procedures proberen om me terug te brengen. Ik realiseerde me dat ik niet in mijn lichaam was, maar in een gebied leek te zijn dat parallel is aan het onze.

Toen ik naar dit parallelle universum sprong, was ik in staat om op één plaats te zijn, maar de taal van de klinische staf te observeren die verschillende manieren probeerde om mij te laten reageren.

Ik was op een plek met onbeperkt licht. Er waren geen herkenningspunten. Dit licht was wit en allesomvattend. Mijn lichaam ging op in het licht. Ik voelde me omringd door mensen. Sommigen kende ik, anderen kende ik niet. Een stem van iemand die ik niet herkende sprak tegen me. Terwijl ze spraken, voelde ik dat mijn lichaam was vertrokken en mijn ziel hier was. Ik voelde de meest serene tevredenheid die ik ooit in mijn leven had gevoeld. Ik leef met constante pijn van mijn lichaam. Ik voelde mijn lichaam niet. Ik voelde geen pijn.

De stem vroeg me of ik hier wilde blijven. Ik zei ja want het was de meest troostende plek waar ik ooit was geweest. Toen verwelkomden verschillende stemmen me op deze plek. Toen hoorde ik mijn overleden vader me vragen of ik dacht dat ik alles had gedaan wat ik wilde doen waar mijn lichaam was. Ik herinner me dat ik dit verzoek overwoog. Ik realiseerde me op dat moment dat als ik ja zou zeggen, ik hier vast zou zitten. Ik besefte ook dat deze plek een opstap was naar een plek die nog groter was dan dit. Iedereen zei dat ze wilden dat ik bleef. Op dat moment hoorde ik mijn Man mijn naam roepen. Hij bleef mijn naam herhalen en zei wakker worden, Kim. Ik negeerde zijn verzoek vanwege de alles verterende vreugde dat ik eindelijk ergens was waar geen pijn is; waar ik zoveel vreugde en tevredenheid voelde dat ik niet meer terug wilde.

Toen zei de stem van mijn vader dat ik een beslissing moest nemen. Ik begon in mijn gedachten te zoeken waarom ik hier moest blijven en waarom ik naar de Aarde moest terugkeren. Ik hoorde mijn vader zeggen dat er nog veel werk te doen was met mijn familie. Opeens besefte ik dat ik hier niet wilde blijven.

Ik probeerde me terug te trekken uit dit warme, wit verlichte universum waar alle pijn is verdwenen, waar golven van tevredenheid en liefde om me heen golven.

Ik vertelde mijn vader dat ik terug wilde komen. Op dat moment lag ik weer op de onderzoekstafel en hoorde ik mijn Man roepen dat ik wakker moest worden. Ik worstelde om wakker te worden. Ik realiseerde me toen dat het andere universum niet wilde dat ik ging en er begon een aantrekkingskracht tussen dat universum en mijn roepende Man. Ik bleef zeggen dat ik terug wilde komen en voelde dat de anderen zeiden dat we wilden dat je bleef. Deze strijd leek een tijdje te duren, maar ik had geen besef van tijd.

Ik keerde terug in mijn lichaam met een klap, alsof ik in mezelf werd gegooid. Ik begon onmiddellijk massaal slijm over te geven. Later werd mij verteld dat minstens twee liter slijm mijn lichaam verliet.

Ik werd wakker uit de slappe worsteling, voelde de pijnen van mijn lichaam en begreep onmiddellijk de keuze die ik zojuist had gemaakt.

Het behandelteam was zo blij dat ik wakker was dat niemand me vragen stelde. Ik werd per ambulance naar het ziekenhuis gebracht, dat op twintig minuten afstand van de kliniek ligt.

Tijdens de rit met de ambulance dacht ik aan de wit verlichte plek en plotseling keerde ik daarnaar terug. Ik voelde opnieuw die allesomvattende warmte en tevredenheid zoals mijn leven die nooit had gekend. Ik worstelde om terug te keren, en opnieuw werd ik in mijn lichaam geslagen, net op tijd om een van de ambulanceteams boven me te zien zweven met twee hartpendels in zijn hand. Ze maakten zich klaar om me te reanimeren door mijn hart een elektrische schok te geven.

Op de eerste hulp hebben ze me verdoofd omdat ik zo tegenstribbelde op de tafel. Ik herinner me niet eens dat ik naar de eerste hulp ging.

Later vertelde ik mijn Man wat er met me gebeurd was en vroeg hem zijn kant van het verhaal te vertellen. Ik vertelde hem dat ik soms niet in mijn lichaam was. Hij geloofde dat als hij er niet was geweest en mijn naam had geroepen, ze me kwijt waren geraakt.

Ik realiseerde me dat dit waar was. Ik zou graag bij het witte licht zijn gebleven om de warme energie door mijn lichaam te voelen stromen, waar geen pijn meer bestaat, alleen liefde en tevredenheid.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 11/06/2002

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja Operatie gerelateerd Allergische reactie Ik kreeg een PIC Line IV voor antibiotica thuis, het was een standaard procedure. Het personeel in de kliniek wist niet wat er met me gebeurde. Mijn Man was daar en hij moest hen precies vertellen wat ze moesten doen.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Nee Geen latex allergische reactie, anafylactische shock.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee, ik was niet in een droom. Het leek alsof ik in een parallel universum was waar ik kon zien wat er gebeurde in de kamer waar mijn lichaam was, maar de kamer waar mijn ziel nu verbleef was gevuld met wit licht en warmte.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja Mijn lichaam werd achtergelaten in de kamer waar ik was. Mijn ziel was ergens anders en praatte met mensen waarvan ik wist dat ze dood waren.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ik kon alles voelen. Ik kon mijn lichaam niet voelen. Ik voelde me in staat om beslissingen te nemen en te luisteren naar vragen en erover na te denken en ze te beantwoorden.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis De tijd ging sneller waar mijn lichaam was. Het andere universum had geen gevoel van urgentie van tijd.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Er is iets wat ik moet doen. Deze plek vroeg me om te voltooien. Ik voelde dat ik iemand moet helpen die mijn leven zo veel mogelijk zal raken. Ik weet niet wie dat is. Ik heb een heel sterk gevoel dat ik iedereen moet helpen die erom vraagt. Ik voelde dat zodra mijn taak was voltooid, ik zou terugkeren naar een hogere plaats van tevredenheid waar ik al was geweest.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Ja Het was alsof ik van mijn lichaam naar een ander gebied sprong dat geen grenzen of herkenningspunten had.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja Ik wist dat ze allemaal gestorven waren. Deze kennis werd aan mijn gedachten gegeven. Sommige mensen herkende ik, andere niet. Ik luisterde naar mijn vader die me een vraag stelde. Ik herinner me dat ik niet terug sprak op zijn vraag. Ik dacht aan een antwoord en voelde dat iedereen daar wist wat ik hen probeerde te vertellen. We communiceerden via gedachtegolven.

Heb je een onaards licht gezien? Ja Het witte licht omringde me. Er waren individuele witte lichten voor iedereen die ik voelde dat hier bij mij was. We hadden allemaal ons eigen licht. Het licht leek je te omringen als een vorm van gevoel, niet als een fysieke vorm die we op Aarde zien. Het terwijl licht was een gevoel van warmte en tevredenheid.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum Ik wist dat dit een opstap was naar een andere, betere plaats van wit licht. Om naar een ander niveau van pure tevredenheid te gaan, moest ik op aarde een taak uitvoeren om naar de andere plaats te gaan. Ik moest teruggaan naar de aarde en iemand helpen. Nadat ik dit had gedaan voelde ik dat toen ik stierf ik de taak waarvoor ik op aarde was, had volbracht.

Heb je beelden gezien uit je verleden? Na de eerste ervaring werd ik naar het ziekenhuis vervoerd. Ik dacht aan wat er gebeurde, vooral aan het witte licht, de warmte van tevredenheid en het geluk geen pijn te voelen. Zodra ik hieraan dacht keerde ik terug alsof ik niet was weggegaan. Ik hoorde geen enkele stem, alleen pure vreugde. Ik besefte dat deze plek niet de ultieme plek was om te zijn. Ik had het gevoel dat deze mensen niet een of andere taak hadden volbracht die hen naar een andere, hogere plaats zou leiden. Ik wist dat als ik bleef, ik niet zou terugkeren naar mijn lichaam. Ik kon denken aan de gevolgen die mijn familie pijn zouden doen door een verlies. Ik wist dat ik terugkwam met een reden. Ik moest een taak uitvoeren, maar ik wist niet wat het zou kunnen zijn. Ik wist dat nadat ik deze taak had volbracht, het universum zou verschuiven door het gewicht van het volbrengen ervan. Ik besefte dat ik misschien nooit zou weten wat ik zou moeten doen om de taak te voltooien. Ik weet dat ik niet bang zal zijn om te sterven. Ik weet dat de andere plaats een vorm van tevredenheid is. Ik weet dat er lagen zijn in het ultieme deel van dit universum en dat ik maar op één zo'n plek was geweest. Een plaats die taakgericht was. Ik weet dat ik iets in mijn leven moet doen om iemand te helpen.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld Ik wist dat ik terug moest gaan in mijn lichaam. Ik moest iemand helpen. Dat deze persoon die ik hielp iets ontzagwekkends zou doen dat het universum zou verschuiven naar een niet-chaotische orde.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Ja Het witte licht was zo ver als het oog kon zien. Er was geen fysieke structuur van materialen, inclusief het lichaam. Deze plaats was puur een plaats voor het denkproces. Ik wist dat als ik op deze plaats bleef, mijn essentie voortdurend zou zoeken naar dingen die ik op Aarde niet deed. Ik wist dat ik deze plek moest verlaten om een taak te volbrengen.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik wist dat ik vocht tegen de mensen in deze tevreden plaats om terug te keren naar mijn lichaam. In het begin was de strijd moeilijk, want ze wilden niet dat ik ging. Ik hoorde de stem van mijn Man die me vroeg om wakker te worden. Ik wist dat ik terug moest keren naar mijn lichaam en met mijn Man moest praten. Er was een strijd gaande, een duw-trek strijd. Ik herinner me dat ik mijn Man vertelde dat de mensen daar me niet wilden laten gaan.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? boeddhist

Welke godsdienst beoefen je nu? boeddhist

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja We hebben allemaal gehoord van bijna-doodervaringen van andere mensen. Als mensen aarzelen we om het anderen te vertellen, omdat we denken dat ze het niet zouden geloven. Ik heb het gevoel dat iemand met een christelijk geloof niet zou geloven dat zoiets bestaat. Ik vertel dit verhaal aan anderen die in reïncarnatie geloven. Want dit is de veranderende levenskracht die ik voel als ik sterf. Ik weet nu dat als ik sterf ik vol tevredenheid en vreugde zal zijn.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Toenemend

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring? De vreugde die ik voel dat iedereen die ik help verder gaat in een gevoel van tevredenheid een taak op aarde te hebben volbracht. Ik sla nooit hulp af van vrienden of andere mensen. Ik ben me ervan bewust geworden dat onze tijd op Aarde kort is.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik kan met anderen praten die geloven dat zo'n plek bestaat. Ik heb met niemand anders gesproken die dit heeft meegemaakt. Ik wil iedereen die ik ken toeroepen om je tijd op aarde niet te verdoen met kleinigheden, zoals zorgen, maar om anderen zoveel mogelijk te helpen. Om jezelf gelukkig te maken door anderen te helpen.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja Ik heb het vermogen om de energie van een persoon te voelen door te identificeren wat voor soort energie de persoon uitstraalt naar anderen. Ik heb het vermogen om iedereen, met behulp van een sieraad, de geschiedenis van de emoties van het voorwerp te vertellen. Ik heb het vermogen om 'Wit Licht' te gebruiken om me te reinigen en te vullen met positieve energie. Nu weet ik dat ik deze andere universum-energie kan opzoeken en kan zien of ze gekanteld of veranderd is. Er is een hernieuwde kracht van urgentie dat deze plaats zou kunnen verschuiven naar een andere staat die geen troostende plaats is om te verblijven.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het ergste van deze ervaring is dat ik begreep dat ik mijn lichaam had achtergelaten en dat ik op een andere plaats was. Ook dat de mensen op deze plaats aan me trokken om daar te blijven. Het beste deel van de ervaring is de wetenschap dat pure tevredenheid en vreugde zal bestaan na mijn dood.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja Sommige mensen geloofden dat er een plaats kon bestaan na de dood. De meeste christenen geloven in een fysieke plaats, terwijl deze plaats is waar je essentie naartoe gaat. Ik praat hier niet veel met anderen over. Ik weet niet of ze me zullen geloven, maar dat kan me niet schelen. Als zij moeten weten dat er een andere plaats bestaat, zal het hen te zijner tijd worden geopenbaard.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Ja Ik kan mediteren met de kracht van het 'Licht' om mijn lichaam te reinigen van negatieve gevoelens. Dat ik mezelf kan bevrijden van negatieve gedachten en een staat van pure vreugde kan binnengaan. Ik kan deze plaats door het licht opzoeken om te zien of hij er nog is, maar ik kan niet naar binnen gaan.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Als boeddhist geloof ik in reïncarnatie. Na deze bijna-doodervaring besef ik dat er verschillende niveaus zijn na de dood. Dat je zoveel mogelijk alle taken moet vervullen om anderen te helpen terwijl je op Aarde bent. Dat als je een verspild leven leidt, je steeds naar de Aarde zult evolueren om opnieuw te leren waarom je hier in de eerste plaats bent.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Heb je gezocht naar anderen die soortgelijke ervaringen hadden als jij?