Beskrivelse af oplevelsen:

Mijn bijnadoodervaring gebeurde toen ik 5 jaar oud was, in Rusland waar ik geboren ben en op dat moment leefde, op een vakantietocht naar de Zwarte zee met mijn moeder en grootouders.

Op deze specifieke dag waren we allemaal naar het strand gegaan. De zee was ruw en mijn moeder stond in het water en hield me in haar armen. Ik herinner mij het gevoel van veiligheid niettegenstaande de enorme golven vanuit mijn 5-jarig perspectief. Opeens werden we geraakt door een hele grote golf en mijn moeder raakte uit balans, verloor haar grip en ik werd meegespoeld door de golf. Gedurende een ogenblik voelde ik een enorme doodsangst omdat mijn lichaam instinctief aanvoelde dat het in een levensbedreigende situatie was terechtgekomen. Ik hield mijn adem in en probeerde iets te vinden om mij aan vast te klampen, maar mijn handen grepen alleen maar water. Het water was overal en ik was hulpeloos. Wanneer ik besefte dat het geen zin had er tegen te vechten, gaf ik het op. Ik stopte met ademen om de verloren strijd te stoppen en liet wat moest, op me afkomen. Hetvolgende wat ik me herinner is het meest intense gevoel van vrede dat ik ooit voelde in mijn leven. Opeens voelde ik mij volledig veilig, terwijl ik werd omringd door iets wat ik slechts kan beschrijven als de meest onvoorwaardelijke liefde. Deze liefde was overal rond me, maar tegelijk was het ook mezelf. Er waren niet langer angst en zorgen, en ik wilde voor eeuwig blijven waar ik was. Ik voelde het alsof ik eindelijk mezelf was. Er waren geen limieten of beperkingen, ik kon gaan waar ik wilde, weten wat ik wilde weten, alles doen...

Het gevoel van vrijheid was onuitspreekbaar. Ik was er mij ook op een vreemde manier van bewust dat wat we tijd noemen, niet meer bestond.

Daarna werd ik afgeleid door een ongelofelijk kracht, en begon te bewegen aan een enorme snelheid, die aanvoelde als een stuk sneller dan de snelheid van het licht. Ik reisde een enorme afstand en had niet het gevoel een fysiek lichaam te bezitten, en bewoog me slechts als een bliksem door een leegte naar een schitterend licht in de verte. Naarmate ik dichter kwam was mijn enige verlangen bij het licht te komen. Toen ik het lichtpunt bereikte vond ik mezelf in een wereld van licht. Alles op deze plaats was van licht gemaakt en straalde het uit. Het was prachtig en stralend als niets anders. "Hemels" is een adequate beschrijving, maar ik had er geen religieuze gevoelens bij. Ik wist dat er niet zoiets als 'hel' bestaat. Ik wist, zonder te weten hoe en waarom ik dit wist, dat dit de plaats was waar iedereen kwam nadat men stierf, gelijk wie ze waren of wat ze tijdens hun leven gedaan hadden. In het midden van dit licht stond een mannelijke figuur. Hij straalde licht en een onvoorwaardelijke en onaardse liefde uit.

Ik werd omhelsd door dit wezen, omgeven in zijn licht. Opeens herinnerde ik me deze plaats. Dit was mijn thuis, de plaats die altijd al mijn thuis geweest was, en was verbaasd hoe ik dit had kunnen vergeten. Het voelde aan alsof ik na een lange en uitputtende reis thuiskwam en het lichtwezen dat voor me stond kende me beter dan wie ook.

Het wezen wist alles van me. Het wist alles wat ik ooit gedacht, gezegd of gedaan had, en toonde me mijn hele leven in een flits.

Alle details werden me getoond ,alle momenten die al gepasseerd waren in mijn voorbije leven en al diegene die nog zouden komen als ik besliste terug te keren naar dit leven. Alle details van alle oorzaak en gevolgrelaties in mijn leven, alles wat goed of slecht was, alle effecten die ik op anderen gehad had en alle effecten die de anderen voor me veroorzaakt hadden. Elk idee en gevoel was er, er ontbrak niets. Ik kon de gevoelens van alle anderen voelen, wat me duidelijk maakte welke van mijn daden pijn of vreugde veroorzaakt hadden bij hen.

Het wezen beoordeelde me niet, niettegenstaande ik een hoop tekortkomingen zag in m'n leven. Het toonde m'n leven zoals het geweest was en hield onvoorwaardelijk van me, wat me toeliet zelf mijn fouten in te zien en te beseffen wat ik eraan moest doen.

Ik herinner me geen details meer van wat me getoond werd - noch van het verleden, noch van de toekomst - maar ik herinner me wel wat er belangrijk was.

Het wezen van licht toonde me dat alles wat echt belangrijk was in het leven de liefde was die we voelden, de liefdevolle daden die we deden, de liefdevolle woorden die we spraken, de liefdevolle gedachten die we vasthielden. Alles wat gemaakt, gezegd, gedaan en zelfs gedacht werd zonder liefde was onafgewerkt. Liefde was het enige echt belangrijke, het enige echte. Alles wat we liefhebbend deden was zoals het moest zijn.

De liefde die we voelden tijdens ons leven was alles wat overbleef wanneer al de rest, alle vergaanbare dingen, verdwenen waren. Hetvolgende wat ik me herinner is dat ik me in een andere plaats bevond, niet begrijpend hoe ik er terechtgekomen was. Het eerste wezen van licht was verdwenen, en ik werd omringd door andere wezens, of mensen, waarvan ik dacht hen te herkennen. Deze wezens waren als familie, oude vrienden, die bij me waren geweest gedurende een eeuwigheid. Ik kan het best beschrijven

als zijnde mijn spirituele of zielsfamilie. Ze ontmoeten was net als het herenigen van de belangrijkste mensen uit je leven, na een lange scheiding. Er was een explosie van liefde en vreugde tijdens het terugzien.

De wezens communiceerden met me op een soort telepathische wijze. We spraken zonder woorden, van geest tot geest. Geen van ons had een fysiek lichaam. We waren allemaal gemaakt uit een soort onbekende materie, als een geconcentreerde vorm van puur licht in de zee van licht rondom ons. Iedereen wist onmiddellijk wat de ander in gedachten had. Er was geen mogelijkheid om iets van een ander te verbergen. Deze soort van communicatie zorgde ervoor dat er geen misverstanden konden bestaan, en zorgde voor een onbeschrijfelijk hechte band. We waren allemaal individuen, maar tegelijkertijd waren we één geheel, verbonden door een onverwoestbare band van liefde.

De liefde die deze wezens uitstraalden genas me, veegde alle duisterheid die ik in me had weg en wiste alle pijn en zorgen die ik tijdens mijn aardse leven verzameld had. De aarde en het leven dat ik daar geleefd had voelden zeer ver aan, alsof ze nooit echt bestaan hadden. Ik was op deze plaats voor wat een eeuwigheid leek. Tijd en ruimte in hun conventionele betekenis bestonden hier niet, hoewel we ook hier naar verschillende plaatsen konden gaan en het leek alsof dingen over een bepaalde periode van tijd plaatsvonden. Dit is een tegenstelling, maar het is de enige manier waarop ik het kan uitleggen in woorden.

Ruimteloze ruimte en tijdloze tijd. Op deze plaats was er alleen maar "zijn".

Naast te worden genezen, weet ik niet meer wat we deden, alleen dat we er samen waren en er enorm van genoten.

Ik herinner me deze wereld van licht als zijnde enorm, een plaats zonder grenzen of limieten. Ik herinner me ook dat elk wezen dat hier was een volledige kennis had van alles en iedereen. Het was allemaal prachtig, zonder woorden. Elk ding en elk wezen op deze plaats waren van licht gemaakt, en alles was licht. Het licht is wat ik me het meest herinner. Het was levendig, levend.

Een levend licht, dat was alles en iedereen, de essentie van alles en iedereen.

Hetvolgende wat ik me herinner is dat ik me plotseling terug in het gezelschap van het eerste wezen van licht bevond, dat me vertelde dat ik moest terugkeren. Ik zei; geen sprake van, ik doe het niet. Terugkeren was wel het laatste wat ik wilde doen. Het leven op aarde, gevuld met duisterheid, pijn, zorgen en z'n beperkingen, was als een verschrikkelijke gevangenis vergeleken met deze ongelofelijke plaats, en ik weigerde om terug te keren. Ik werd verteld dat mijn tijd nog niet gekomen was en dat ik een bezoekje aan mijn 'thuis' toegestaan was, maar dat ik mijn levensdoel en werk moest vervolledigen dat ik op aarde gekozen had.

Het wezen van licht herinnerde me eraan dat mijn doel was om meer te leren over liefde en medelijden, en hoe er op aarde mee om te gaan. Het was mijn taak mensen te helpen op alle mogelijke manieren. Ik had dit zelf gekozen. Er werd me ook verteld dat ik terug zou keren naar deze wereld van licht binnen een korte tijd. Vergeet nooit, in werkelijkheid bestaat er geen tijd, slechts eeuwigheid, vertelde het.

Hetvolgende wat ik me herinner is dat ik terug in mijn lichaam was en dat de golf me op het strand spoelde, terwijl ik probeerde uit het water te raken.

Als kind vergat ik mijn bijna doodervaring, en de herinnering keerde slechts vele jaren later terug. Het is me echter altijd bijgebleven en heeft me kracht gegeven om met moeilijke situaties om te gaan. Tijdens m'n hele professionele leven ben ik bezig geweest met het helpen van anderen, op verschillende manieren. Op 18 jarige leeftijd werkte ik met oudere mensen, stervenden en mentaal en fysiek zieke mensen. Later werkte ik in de mentale gezondheidszorg en sociale gezondheidszorg, tussen mensen met psychologische, sociale, emotionele, spirituele en bestaansmoeilijkheden. Ik heb mijn werk altijd als heel zinvol ervaren, zelfs nog voor het herinneren van mijn bijna doodervaring.

De bijnadoodervaring fundeerde ook m'n levenslange interesse in het paranormale, mystieke en spirituele, die ik al zolang als ik me kan herinneren, heb. Het deed me ongekende dimensies verkennen, zoeken en vinden van vele vragen, en me blijvend op zoek gaan naar wat leven en dood zijn. Het hielp me nieuwe manieren vinden om anderen te helpen, hetgeen één van de meest zinvolle dingen is wat een mens in z'n leven kan doen. De bijnadoodervaring leerde me evenveel over leven als over doodgaan, en ik blijf bijleren.

Any associated medications or substances with the potential to affect the experience: Neen

Was the experience difficult to express in words? Ja

What was it about the experience that makes it hard to communicate?  Op het moment van mijn bijnadoodervaring, was ik vijf jaar oud en ik had de mogelijkheid niet ze uit te drukken in woorden. Zelfs nu is het moeilijk, omdat mijn ervaring verschilde van ons normale wakende bewustzijn, een realiteit vormde waar woorden niet gebruikt worden. Ze zijn een menselijke, aardse manier van communicatie. Er bestaat ook geen woordenschat die toereikend is om de diepte en de gevoelens die gepaard gaan met mijn ervaring te beschrijven. 

At the time of the experience, was there an associated life threatening event? Ja Ik verdronk bijna tijdens het baden in de zee.

What was your level of consciousness and alertness during the experience?  Alerter, uitgebreider dan ooit. Het was alsof ik alles wist over alles. Totale kennis en totaal, compleet bewustzijn. 

Was the experience dream like in any way?  Neen, het was werkelijk, werkelijker dan elke werkelijkheid die ik ooit ervaren heb. Dit was realiteit in waarheid. Dat is ook de reden waarom ik mijn bedrijf, waar ik werk als een therapeut, "werkelijkheidscentrum" noemde. Dit leven, het "gewone" leven op aarde is meer als een droom in vergelijking met mijn BDE.

Did you experience a separation of consciousness from your body? Ja Pure gedachten, puur bewustzijn, zonder enige vorm van belemmering. De materie waaruit ik en de andere wezens die ik ontmoette gemaakt waren, was als een concentratie van licht. We waren het licht, alleen van een verschillende densiteit als de andere dingen en wezens rondom ons.

What emotions did you feel during the experience? Complete, diepgaande vrede, overweldigende vreugde en een enorme vrijheid, complete alles omhelzende onvoorwaardelijke liefde. Een liefde dewelke niet door woorden kan beschreven worden. Ook een diepe droefheid bij het moeten terugkeren naar deze aarde. 

Did you hear any unusual sounds or noises? Neen

Did you pass into or through a tunnel or enclosure? Onzeker Ik passeerde door een donkere leegte vooraleer de wereld van licht te bereiken. Op het moment zelf had ik echter niet het gevoel door een tunnel te passeren. Het kon met niet schelen, ik wilde enkel het licht bereiken, dus misschien dat ik het niet opmerkte.

Did you see a light? Ja Een levend licht, dat overal en alles was, de essentie van alles. Ik zag niet alleen het licht, ik, en de andere wezens die ik tegenkwam waren het licht. Ik geloof dat dit de basis is voor wat vele spirituele en religieuze scholen beschreven hebben, één zijn met alles. Als alles in z'n essentie gemaakt is van dit licht, dan is alles eigenlijk één, en dat is wat ik ervaren heb. 

Did you meet or see any other beings? Ja, Beschreven hierboven 

Did you experience a review of past events in your life? Ja, Beschreven hierboven

Did you observe or hear anything regarding people or events during your experience that could be verified later? Ja  ... maar niets dat kon beschouwd worden als "bewijs". Het ging meestal over persoonlijke zaken in mijn familie en mijn leven, dingen die ik pas vele jaren later tegenkwam en reeds "wist", omdat ik het onthouden had.

Did you see or visit any beautiful or otherwise distinctive locations, levels or dimensions? Ja Beschreven hierboven. Ik heb geen weet van andere "dimensielagen" op de plaats waar ik was tijdens mijn BDE

Did you have any sense of altered space or time? Ja Geen tijd. Geen ruimte. Oneindigheid. Eeuwigheid.

Did you have a sense of knowing special knowledge, universal order and/or purpose? Ja Mijn persoonlijk doel was alles te leren rond liefde en hoe ermee op aarde om te gaan, alsook mensen te helpen op alle mogelijke manieren. Ik geloof dat dit ergens de werkelijke betekenis van het leven is. Alleen liefde is werkelijk. Wanneer al de rest is verdwenen, is liefde het enige wat rest.

Did you reach a boundary or limiting physical structure? Neen

Did you become aware of future events? Ja Ik wist dat ik bepaalde dingen over situaties en mensen die nog komen moesten getoond werd, maar jammergenoeg, -of net niet- ben ik ze allemaal vergeten. Wanneer bepaalde dingen in mijn leven gebeuren, en ik mensen ontmoet die ik nog niet kende, heb ik het gevoel dat ik ze me herinner.

Were you involved in or aware of a decision to return to the body? Ja Dit deel van de ervaring was het meest 'praktische'. Het lichtwezen vertelde me dat ik terug moest gaan, terwijl ik weigerde. Ik herinner me hierbij behandeld te worden als hoe een volwassene een kind zou behandelen. Ik was een kind, maar dan eerder in de spirituele betekenis. Het wezen glimlachte naar me en zei me zachtaardig maar zelfzeker; je moet gaan. Dit is je taak. Je moet het doen. Het herinnerde me eraan dat ik er zelf voor gekozen had. Ik gedroeg me als een kind en weigerde het te doen. Sedert ik me mijn BDE herinner, herinner ik me ook deze weigering om terug naar de aarde te keren, en vond dat ze aan de basis lag van vele existentiële en emotionele problemen die ik in mijn leven gehad heb. Ik ging ervoor in therapie, en kwam er uiteindelijk toe te zelf te beslissen en te accepteren om terug te keren, iets wat ik tijdens de eigenlijke BDE niet kon. 

Did you have any psychic, paranormal or other special gifts following the experience you did not have prior to the experience? Ja  Na de ervaring verwierf ik een soort "zien" dat me toeliet door iemands buitenste verschijning heen te kijken, en hun verlangens, pijn, noden en onbewuste te zien. Deze mogelijkheid leverde me problemen op, tot ik ermee leerde leven en ermee leerde om te gaan. Soms krijg ik dromen over dingen die gaan gebeuren en een hoop intuitieve kennis. 

Did you have any changes of attitudes or beliefs following the experience? Ja Ik weet echt niet hoe ik zou opgegroeid zijn zonder mijn ervaring. Ik ben er vrij zeker van dat het de BDE is die me tot een spiritueel geëngageerd persoon gemaakt heeft, zonder vooroordelen tegen religieuze dogma's en rituelen. De ervaring zorgde er ook voor dat ik open sta voor concepten als reincarnatie en ik voel me meer tot de oosterse spirituele leer aangetrokken dan tot de westerse.

Has the experience affected your relationships? Daily life? Religious practices etc.? Career choices?  De enige carrièere die ik ooit gehad heb, of wilde, is als een 'helper'. Dit is voor mij altijd al de meest zinvolle vorm van werk voor me geweest en hoewel ik vaak in jobs terechtkwam met weinig sociale status, lage lonen, en bij mensen waarvan gedacht wordt dat ze waardeloos zijn in de westerse maatschappij, doe ik mijn werk heel graag. Het heeft mijn relaties beïnvloedt op een tweezijdige manier, zowel positief, omdat in alles wat ik onderneem ik liefde als basis probeer te hebben, als negatief, omdat ik vaak werd misbegrepen. Ik maak me geen zorgen om materiële dingen of om geld. De enige dingen die me echt raken in dit leven, zijn die die ik tijdens mijn BDE leerde. Ik zoek altijd naar een diepere betekenis van het leven. Er zijn ook mensen die mijn talent om dingen te 'zien' niet appreciëren, omdat er vaak halve waarheden, en verborgen agendas tussen mensen zijn, wat in onze maatschappij bijna als 'normaal' wordt beschouwd, terwijl de 'normale' manier van communicatie voor mij bestaat uit de volledige waarheid, zonder iets te proberen verbergen. Dit talent is soms moeilijk in het alledaagse leven te integreren. 

Have you shared this experience with others? Ja Zeer verschillend, van gefascineerde nieuwsgierigheid, geraakt zijn, tot ongeloof, angst en verwerping. Diegenen die er het meeste begrip voor opbrengen zijn de andere BDE'ers, maar ik heb het vaak nuttig en zinvol gevonden mijn ervaring ook te delen met zieken, zelfs stervenden en mensen die bang zijn voor de dood, wat een vaakvoorkomende angst is in de westerse maatschappij.

What emotions did you experience following your experience?  Vreugde, verwondering, vrede. Daarnaast ook verdriet en zorgen op het moment dat ik terug moest keren naar deze wereld van duisterheid, pijn en begrenzingen.

What was the best and worst part of your experience? Het ergste was de doodsangst voor mijn BDE begon, en de terugkeer. Het beste was het ontmoeten van het lichtwezen bij hetwelk ik was tijdens mijn levensfilm. Het was het meest belangrijke wezen voor me, ooit.

Is there anything else you would like to add concerning the experience?  De bijna doodervaring plaatst ons oog in oog met de dood, en plaats ons ook oog in oog met het leven zelf. Leven en dood zijn verweven met elkaar, onafscheidelijk. Leren leven, is leren doodgaan, en leren doodgaan is ten volle leren leven. Zolang we bang zijn dood te gaan, zijn we bang te leven. 

Has your life changed specifically as a result of your experience? Ja, Hierboven beschreven.

Following the experience, have you had any other events in your life, medications or substances which reproduced any part of the experience? Ja Uit zelf-verkennend werk zoals meditatie, spontane ervaringen met licht en vrede, liefdevolle relaties.

Did the questions asked and information you provided accurately and comprehensively describe your experience? Ja Goeie vragen!

Please offer any suggestions you have to improve the www.nderf.org questionnaire?  Denk je dat er een bepaalde reden was om deze ervaring te weten te komen? Ja, ik denk dat er rondom de wereld vele BDE'ers zijn die een impact hebben, en het collectieve bewustzijn veranderen. Ze brengen een perspectief van universele verbondenheid, universele menselijkheid en medelijden en universele liefde, allemaal dingen die hard nodig zijn in onze tijden.