Beschrijving ervaring:

Op 25 mei 1992 moest ik om 3:30 ‘s middags een galblaas operatie ondergaan. Ik zou slechts 23 uur in het ziekenhuis moeten blijven. Mijn ouders brachten me rond de middag naar het ziekenhuis en gingen een paar boodschappen doen, ze zouden voor de operatie weer terug zijn. Ik checkte in en werd naar een kamer gebracht om te wachten. Rond 1 uur kwam de zuster binnen en zei dat ik vroeger dan gepland naar de OK ging omdat er een afmelding was geweest; het was vrijdag en de dokters wilden vroeg naar huis.

Noch mijn ouders noch mijn zoon wisten van de vervroegde operatie, omdat ik ze niet kon bereiken. Het medisch team gaf me iets om te relaxen. Mijn huisarts die de specialist ondersteunde liep even binnen om me te laten weten dat hij er was. Wat toen gebeurde was ongelofelijk: het voelde alsof ik snel uit mijn lichaam werd gezogen, sneller dan woorden kunnen beschrijven. Er is niets op deze aarde dat kan uitleggen hoe snel dit allemaal gebeurde.

Eerst was er een onvoorstelbaar helder licht (sinds ik dat licht zag draag ik een bril, ik kan niet meer goed zien zonder). Toen mijn ogen eindelijk aan het licht gewend waren keek ik om me heen, en ik was op een prachtige plek die heel groot was (misschien 5 tot 8 voetbalvelden groot). Het gras was helemaal groen, de plek rook naar rozen en andere bloemen en er waren rijen mensen die begroet werden door andere mensen (geesten) die gestorven waren en ons vooruit waren gegaan.

Ik keek naar rechts en naar links, en toen vooruit, en daar stonden al mijn familieleden en vrienden die gestorven waren, in de volgorde van hun dood. Bijvoorbeeld, mijn grootvader Lupe was de eerste persoon wiens dood ik me herinner (hij stierf in 1955 toen ik 10 was), dus hij was de eerste persoon in de rij aan de linkerkant. Dit waren alleen maar mensen waarvan ik diep gehouden had, en die voor mij waren gestorven.

Aan de rechterkant was mijn grootmoeder (zij stierf in 1991 toen ze 92 was). Zij was de eerste persoon met wie ik sprak en ik vroeg haar, “Oma, waarom sta jij hier en niet aan de andere kant met alle andere mensen?” Ze zat in haar favorite groene stoel en deed iets met haar handen. Misschien was ze aan het haken – dat deed ze zo graag maar kon het niet meer in haar laatste jaren, door haar slechte ogen. Ze keek op en zei tegen me, in het Spaans, (mijn oma sprak bijna geen Engels) dat ze nog wat te doen had en dan zou ze met de rest mee gaan.

Ik ging terug naar mijn grootvader en zei hem hoe veel ik hem miste en hoe blij ik was om hem te zien. Er waren ongeveer 12 mensen in die rij. Ik sprak kort met iedereen maar had een langere discussie met mijn oom Donald. Donald is de broer van mijn vader, hij verdronk op 30 Juni 1989 (het kan zijn dat ik het jaar mis heb). Hij was toen ongeveer 60. Ik sprak met hem en hij vroeg me een bericht door te geven aan zijn broer Joe. Hij zei me wat ik hem moest vertellen.

Net toen ik hem een andere vraag wilde stellen keek ik op en zag mijn neef boven de anderen zweven. Hij was niet aan de linker- of de rechterkant – hij zweefde gewoon. Ik vroeg hem, "Richard wat doe je daarboven?"  Hij antwoordde, "Het was niet mijn tijd. Ik moet hier blijven tot het mijn tijd is."  Mijn neef Richard pleegde zelfmoord in September 1989. Ik kon de pijn in mijn hart voelen, wetende dat hij geen vrede had.

Op dat moment voelde ik dat ik in de warmte en troost van deze familieleden wilde blijven en ik besloot dat ik over zou gaan, toen mijn grootvader zijn hand opstak en zei, “Nee, je kan nog niet komen”. Ik vroeg, “Waarom niet?” Hij zei geen woord, keek alleen omhoog en ik keek op om te zien wat hij zag. Ik kan niet eens beschrijven wat het was, maar als ik een poging zou wagen zou ik zeggen dat in de lucht, boven deze menigte van mensen-geesten, de Vader, De Zoon en de Heilige Geest waren. Ik ben heel mijn leven al katholiek en ik heb nooit echt begrepen wat de drie-eenheid was, maar nu wel.

Er kwam een bijzonder vredig gevoel over me heen en ik besefte dat het Onze Lieve Heer was. Ik zei tegen hem dat ik wilde blijven. Hij zei dat dat niet kon. Ik vroeg, “Waarom niet?” Zijn antwoord was: “Je moet teruggaan en afmaken wat je van mij moet doen”. Ik begon te huilen omdat ik deze mooie plek niet wilde verlaten. Hij zei, “Huil maar niet. Je zal me nog een keer zien voordat je me voor de laatste keer ziet”.

Vervolgens werd ik uit deze mooie plek weggezogen. Toen ik terugging zag ik dat mijn dokter op mijn borst bonsde en aan de Heer vroeg hem te helpen mij terug te brengen. Ik heb hem daar, veel later, over bevraagd en hij vroeg me op zijn beurt hoe ik dat wist, want hij had dat tegen zichzelf gezegd, niet hardop. Ik werd wakker op de intensive care voor het hart. Mijn galblaas had eruit gemoeten via laser maar toen ze mijn maag opbliezen gaven ze me teveel lucht, en teveel druk op mijn hart slagader – ze waren me kwijt gedurende 1 minuut en vijf-en-twintig seconden. Die één minuut en vijf-en-twintig seconden waren mooier dan mijn hele leven was geweest. Het was de meest bijzondere ervaring die ik ooit heb meegemaakt.

Achtergrondinformatie:

Geslacht:    Vrouw

Datum BDE:  25 mei 1992

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring?    Ja   Operatie gerelateerd        Zie verhaal.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring?     Gemengd

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben?   Nee  

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom?   Nee

De ervaring bevatte:   Uittreding (Uit-het-Lichaam) ervaring

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?   Ja   Ik kan dat niet onder woorden brengen

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid?     Ik was volledig bij bewustzijn en erg alert

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging?   Alles leek ineens te gebeuren; tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis  

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring.   Nee  

Leek je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming?  Uiteindelijk gaf ik mijn oom Joe het bericht door dat ik van zijn broer Donald had gekregen. Toen ik het hem vertelde werd hij heel wit en hij zei dat er slechts één persoon wist wat er gebeurd was en dat was zijn broer Donald. Het bericht betekende niets voor mij maar wel voor hem.

[Plus: zie verhaal (haar arts die op haar hart bonsde en om de Heer’s hulp vroeg)]

Ben je in of door een tunnel gegaan?   Ja  Toen ik uit mijn lichaam werd getrokken, het leek op een omheining.

De ervaring bevatte:   Aanwezigheid van overledenen

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen?     Ja     Zie verhaal.

De ervaring bevatte:    Onaards licht

Heb je een onaards licht gezien?     Ja  Een heel heel erg helder licht.

De ervaring bevatte:   Een onaards(e) landschap of stad

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong?    Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring?     Ik voelde me heerlijk. Ik wilde blijven. Ik wilde niet terugkomen. Het was zo enorm vredig.

Leek je opeens alles te verstaan?     Alles over het universum    

De ervaring bevatte:   Grens of afbakening waarna je niet meer terug kunt

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren?   Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.  

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring?     Onduidelijk    Katholiek

Welke godsdienst beoefen je nu?   Katholiek

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring?    Ja    Ik geloof oprecht in de Heer Jezus.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE:     Toename

Na de BDE: 

Ben je fysiek veranderd door je ervaring?     Fysieke na-effecten

Ben je psychisch veranderd door je ervaring?     Verhoogde gevoeligheid, helende of psychische gaven

Zijn je gevoelens veranderd door je ervaring?     Gevoelens over familie, vrienden of de maatschappij

Is je angst voor de dood veranderd door je ervaring?     Gevoelens over de dood

Is je levensdoel veranderd door je ervaring?     Doel van het leven

Was de ervaring moeilijk te verwoorden?     Ja     Zie verhaal

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring?     Ja     De Heer stuurde me terug met vele bijzondere gaven. Ik kan auras om mensen zien. Ik zie de toekomst van mensen: ik weet (door de kleur van hun aura) of ze naar huis worden geroepen door de Heer. Ik heb helende gaven. Ik heb de toekomst kunnen zien door naar kaarsen te kijken. Er is meer, maar niet genoeg tijd om alles uit te leggen, want ik probeer dit formulier in te vullen op het werk.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou?      Het beste: de Heer zien. Het ergste: terugkomen, want ik zal een dergelijke vrede nooit meer voelen zolang ik op aarde ben.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen?     Ja     Het duurde lang voordat ik al mijn gaven heb kunnen aanvaarden en delen met anderen. Ik heb maar een vraag, “Als ik al deze gaven heb en de Heer gaf ze mij daadwerkelijk, wat moet ik er dan mee doen?”

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring?     Nee  

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring?     Ik vraag opnieuw: ik heb vele speciale gaven. Ik zou willen weten hoe ik erachter kan komen wat ik er mee moet doen.