Milo H BDE
|
Recente
foto
(6/2/11)
van
de
tunnel
in
zijn
BDE.
Andere foto's van zijn BDE
Beskrivelse af oplevelsen:
Ik zou heel graag in contact willen komen met andere mensen die als kind een BDE kregen, mensen, die het ook lang ontkend hebben en het moeilijk hebben gehad na de ervaring, omdat het moeilijk te bevatten is en een gevecht om uit te vinden: ‘Hoe vertel ik dit aan iemand, die mij gelooft en mijn ervaring serieus neemt?’
Ik heb een BDE gehad op mijn achtste jaar in 1984, doordat ik in coma ben geraakt. Ik ben één van de jongste nierpatiënten, hier in Nederland, die het overleefd heeft en een experiment ben geweest voor de medische wereld. Dit lot is op mijn tweede jaar toegeslagen voor mijn groeiproces. Ik heb inmiddels een heel medische dossier achter de rug. Er komen nu steeds meer kinderen bij met nierproblemen. Ik heb de allereerste klappen opgevangen, omdat er toen nog maar weinig ervaring met dit soort kinderen was. Ik ben een koploper van de achtereenvolgende kinderen met dit probleem. Ik begeleid ze door het leven heen.
Ik heb die opdracht gekregen en ook de kracht ervoor om dit te voltooien. Een zware opdracht.
Ik ben nu 29 jaar, kalenderleeftijd, maar doordat ik op allerlei diëten heb gestaan is mijn lichamelijke/geestelijke groei achtergebleven. Maar nu, sinds ik de BDE heb erkend, ervaar ik in mezelf een flinke groeispurt op geestelijke/zielsvlak, zodat ik mezelf amper bij kan houden.
Ik heb veel verdriet, als ik terugkijk op mijn jeugd, omdat ik grootste gedeelte in het ziekenhuis heb doorgebracht en niet de leuke dingen van het kind zijn heb kunnen doormaken, maar goed, ik weet nu dat ik een oude ziel heb en dit dus bij mijn zielsgroei hoort. Momenteel heb ik nog veel bevestiging nodig, omdat ik nog niet 100% op mijn eigen geest en lichaam kan vertrouwen, omdat aan het herstellen ben van mijn zware opdracht van de jeugd. Ik ga nu mijn jeugd in. Ik heb de oude dom in mijn kinderjaren opgedaan. Ik heb nu kennis waar het leven omdraait en dat is om mensenlevens. Een mensenleven is kostbaar/waardevol en onbetaalbaar bezit wat niet in geld uit te drukken is. Het materiele zaken boeit mij niet! Het is leuk om het te hebben, maar het is onvervangbaar van een mensenleven. Het materiele zaken is niet mee te nemen na onze stoffelijke dood alleen de kennis wat jij&ik hebt/heb opgedaan in jouw&mijn leven en is opgeslagen in jouw&mijn ziel, wie
ik& jij als persoon ben/bent geworden dat vormt jouw&mijn persoonlijkheid!
Sinds ik de BDE heb erkend na al die jaren van ontkenning, ontplooit zich iets in mij en ik vind dat ook best moeilijk, omdat ik het met heel weinig mensen kan delen.
Mensen verklaren mij voor gek of blijven bij mij uit de buurt, mensen vinden dat ik vaak negatief reageer, maar onbewust krijg ik hun energie door en daarvan word ik me nu bewust, dat ik de pijn aanvoel van de ander. En ik heb dit altijd als persoonlijk aangetrokken en dus vastgehouden wat mij heeft doen blokkeren.
Steeds meer ontplooit zich in mij een hooggevoeligheid en helderziendheid dit zijn kennermerken, die een BDE meekrijgt na zo’n ervaring.
Op momenten dat ik mezelf goed voel, omdat ik zelf nog niet helemaal genezen ben van de nierdialyse, dan zie ik bij de ander de aura's. Het menselijke lichaam valt weg en zie ik alleen de ziel en geest waar de blokkades zitten. Doordat ik zo hooggevoelig ben voel ik me behoorlijk geïsoleerd, omdat ik zoveel binnen krijg van alle mensen daar moet ik leren mee om te gaan om me af te schermen anders gaat het ten koste van mezelf wat in de jongere jaren is gebeurd, dat ik het nog niet kon relativeren toen ik nog kind was waar de pijn/verdriet vandaan kwam. Doordat ik een gevoelsmens ben trok ik me die pijn/verdriet aan van de ander. Dit heeft mij al heel jong doen blokkeren en op de zwakke plek gaan zitten bij mijn nieren. En nu is het nog zoeken van waar de pijnlijke energie vandaan komt van welk persoon. Door de ervaring weet ik nu, dat dit heeft moeten gebeuren zoals ik al eerder zei, dat er steeds meer kinderen bijkomen met dit probleem. In de jaren 70 was er nog weinig bekend/ervaring met dit soort kinderen. Nu is het een lopende bandwerk geworden. De medische wereld kan de druk hierdoor niet meer aan. Door de nieuwe Wet orgaandonatie, die niet wordt gewijzigd, is het probleem alleen maar groter geworden door de lange wachtlijst om in aanmerking te komen voor een donororgaan.
In mijn BDE ben ik echt letterlijk uit mijn lichaam geweest en heb een reis gemaakt in de tijd (toekomst)
Nu zie ik dingen en maak ik dingen mee, die ik 21 jaar geleden al gezien heb.
Dat vind ik zo onwerkelijk, gewoon moeilijk te bevatten.
Ik ben begeleid door mijn overleden opa, die mij alles heeft verteld over het leven en waar het leven nu en in de toekomst naar toegaat en dat mensen eerst een enorme negatieve spiraal naar beneden gaan maken en dat er veel slachtoffers gaan vallen. Mensen die niet willen luisteren worden van de aarde weggehaald. Ik heb de aarde van bovenaf gezien, alles waargenomen, gezweefd door de tijd en kennis meegekregen die moeilijk te verwerken is in de ziel/geest.
In mijn jeugd heb ik nauwelijks een vriendenkring kunnen opbouwen, want ik was altijd onderweg naar het ziekenhuis om mijn opdracht te volbrengen, namelijk de kinderdialyse op gang te zetten als experiment voor de medische wereld en de rest van de bevolking. Ik heb me in het verleden erg eenzaam/alleen gevoeld en nu heb ik dat nog wel, omdat er weinig mensen zijn in mijn omgeving die hierin geloven of me serieus nemen. Het begint me beetje op te breken, want ik wil ook onderling kunnen communiceren, in mijn eigen spirituele taal, met leeftijdgenoten van begin twintig tot 30 jaar.
Ik heb enorme krachten meegekregen om mensen te helpen om te helen, al ben ik nu eerst bezig met mijzelf te genezen, om mijn eigen nieren weer te laten functioneren.
Ik heb een belangrijke opdracht/boodschap voor de wet ‘orgaandonatie’, die nu centraal staat, omdat de donoren teruglopen. Ik mag bewijzen, dat men de kracht heeft om zichzelf te genezen, dat organen weer kunnen helen en functioneren. Ik heb meegekregen, vanuit mijn BDE, dat de ziel onze "IK" maakt, onze persoonlijkheid, wie wij als mens zijn, en dat die ziel het lichaam bestuurt.
De wervelkolom zie ik als de stam van het leven, want wij als mens zijn immers deel van de natuur zelf.
Alles wat er zich in ons lichaam afspeelt, dat zie je terug in het dagelijks leven van de natuur.
Ik zit enorm te zoeken hoe ik met mijn hoogbegaafdheid kan omgaan, want nergens staat geschreven dat ik die begaafdheid. Ik heb geen diploma meegekregen na die ervaring, maar ik ben ook een mens en maak ook inschattingsfouten.
Ik zoek erg naar erkenning, maar langzamerhand geef ik die erkenning aan mezelf en kan ik zeggen: "Ik weet wel beter."
Dit zijn krachtige uitspraken naar jezelf toe. Maar soms is het ook wel fijn om erkenning te krijgen van een ander, dat ik wel hoogbegaafd ben al ziet men dat niet in één oogopslag. Dat moet groeien.
Het is een proces, ook naar mijzelf toe, om dit te erkennen bij mezelf.
Pas als er de erkenning is, kan de genezing plaatsvinden en kan ik langzamerhand de ander gaan helpen.
Het klinkt wel wat alsof ik naast mijn schoenen loop om dit zo te benoemen, maar als iemand anders het niet doet, geef ik mijzelf het compliment maar.
Het zegt al heel wat, wat ik doorgemaakt heb, dat ik geestelijke kracht heb en dat dit al het vermogen is om in de kinderjaren onbewust met de geest te werken en dat ik nu er bewust van word waardoor ik hiermee aan de slag kan gaan om anderen te helpen.
Anderen zien "ziekte" als negatief. Het is zielig mensen en blijven uit de buurt omdat zij dit dus als negatief ervaren. Als ik over de dialyse praat, dan zijn mensen vaak niet meer geïnteresseerd, want het komt te dichtbij voor hen en daar willen ze niks van weten, dus ontkennen ze het.
Ik heb de taak op me genomen om dit zware positieve werk te doen om anderen te helpen. Mensen zijn er vaak niet van gediend als je tegen ze zegt: "Dat kun je beter, maar niet doen zoals roken, alcohol drinken, te hard werken, want het is slecht voor de gezondheid." Mensen pakken dit als bemoeizucht op. ‘Waar bemoei je mee, het is mijn leven en ik doe wat ik met mijn leven wil doen. Daar heb ik geen toespraak voor nodig.’ Men pakt het dus zelf negatief op, al is het goed bedoeld.
We mogen best wel bezorgt zijn naar elkaar toe.
Voor mij is het best wel moeilijk om al van tevoren aan te zien wat er met die gene gaat gebeuren. Ik moet het laten gebeuren want dat is voor die persoon zijn/haar zielsgroei om dat door te maken. Want van fouten leren we en worden we sterker en dat is positief. We krijgen dingen op ons pad die we aankunnen en die bij onze zielsgroei horen.
Ik zoek steun, want het is mooi wat er in mij gebeurt, maar ik ga me ook steeds meer realiseren wat dit gaat betekenen voor mijn medepatiënten en voor de medische wereld, dat ik de huidige visie hierop helemaal om kan gooien, want de medische wereld houdt zich nog steeds vast aan orgaantransplantatie, van een levende of van een donor.
Maar ik weet dat de mens uit cellen/weefsel bestaat. Elke cel heeft een functie, en allemaal werken ze samen. De cellen hebben geheugen. Ons denken beïnvloed ons celgeheugen. Dus door gedachtekracht kun je de cellen weer herprogrammeren. Net zoals bij een computer, die overvol raakt, waar bestanden worden gedelete om hem weer beter te laten draaien. Zo werkt het ook bij de mens, oude en onnuttige denkgewoontes moeten gedelete worden en weer hergeprogrammeerd om opnieuw fris en schoon te kunnen functioneren.
Wie graag in contact wil komen met mij en hierin wat ziet en wil delen, neem dan contact met mij op.
E-mail: MiloHeerkens@casema.nl.
Een uitgebreid verslag van mijn BDE.
Ik zit momenteel nog in de fase om het nog steeds te leren erkennen en een plaats te geven in mijn leven - al heb ik het wel al gedeeltelijk erkend - nu heel langzaam de herinneringen vrijkomen van wat ik meegemaakt en gezien heb.
Het is een heel proces om dit toe te laten. Zo’n grote impact heeft zo'n ervaring.
Zelf zit ik ook nog in een proces van genezing waar veel energie in gaat zitten. Maar mijn eigen genezing staat nu nog altijd op de eerste plaats.
Wat ik nu weet en me kan herinneren, is dat ik uit mijn lichaam ben geweest.
Een andere wereld heb gezien met zoveel kleuren, een soort paradijs met zoveel liefde, vrede en acceptatie.
Verder ben ik door mijn overleden opa begeleid, die mij heel veel verteld heeft over het leven: ‘waarom dingen gebeuren’ en hij heeft me ook de toekomst laten zien.
Ik heb heel mijn levensfilm gezien en ook al een voorproefje voor het vervolg van mijn leven in volgend leven. Alleen, dat zie ik nu nog niet. Dat zal ik wel op het einde van dit leven te zien krijgen.
Ik heb meegekregen, dat wij als mens de natuur zelf zijn en dat we hoog nodig verandering moeten aanbrengen aan ons gedrag, want anders gaat de natuur/aarde eraan en dus ook de mens zelf.
Ik heb vlak boven de aarde rondgevlogen met mijn opa en zo ook de prachtige natuur van bovenaf kunnen waarnemen waaronder de jungle/oerwouden, dat deze ernstig bedreigd worden en dat dit ons lucht kan kosten, want de oerwouden zijn immers onze longen om te leven.
Ik heb meegekregen, dat er veel hulp nodig is, ook voor de derde wereld landen waar veel ziekte/armoede heerst.
Ik heb dit gezien, dat ik in de toekomst daarheen ga reizen om die mensen te helpen, om hen te leren om met hun geestelijke kracht om te gaan, zodat ze in staat zijn om zelf van aids af te komen zonder medicatie, door puur via gedachtekracht te communiceren met je eigen lichaam.
Ik heb meegekregen, dat leven en dood één geheel is, want samen vormt dit het leven.
Er is alleen maar leven. We komen en gaan.
Mensen zien de dood als negatief, maar het is een continue doorstroming.
Net zoals er in ons lichaam ook doorstroming aan de gang is, tenzij er dus blokkades zijn, die je dus ook weer in het leven van de natuur terugziet.
Er overlijdt iemand, die maakt weer plaats voor een baby'tje, zodat die ziel weer een kans krijgt om te leren/groeien, nieuwe kansen om een betere ziel te worden, totdat je zo ver bent gegroeid dat je als gids mag waarnemen en anderen begeleiden.
Dat kan ook in het leven zelf, in het stoffelijke lichaam, zoals ik dat nu doe, want ik weet nu dat ik in verbinding sta met het universum en contact met hen heb om hier op aarde te observeren, te registreren, waar te nemen en dit door te geven aan boven, wat er goed en slecht gaat. Ik ben een helper van het lichtwezen, zoals ze hem noemen GOD.
Alles wat er zich in ons lichaam afspeelt, dat zie je terug in het dagelijks leven. Er is continue aanvoer en afvoer van voedsel en afvalproducten. Vrachtwagens brengen voeding naar de mensen toe en vuilniswagens halen het afval weer op. In ons lichaam zijn ook constant werkers aan de gang. Wij brengen voeding naar binnen, dat wordt allemaal verwerkt door de samenwerkende cellen/organen en wat goed is wordt vastgehouden en wat niet nodig is, wordt uitgescheiden.
Hier spreek ik ook weer over de natuur “de Druk” In de natuur wordt er over gesproken van hoge- en lagedruk, dan is er mooi weer of slecht weer opkomst. Deze druk is ook weer terug te zien in de mens zelf. Als er een hoge druk op de mens wordt opgelegd, dan kan het hart, lichaam niet meer aan. Men is niet meer geaard. Het onder lichaam wordt vergeten, want er wordt gewerkt met de geest. Het gevoelsorgaan wordt ontkent van bepaalde seintjes, die het lichaam afgeeft en zodoende bouwt men een hoge druk op zoals men dat benoemt “hoge bloeddruk”.
We zitten nu in een economische crisis en iedereen is in rep en roer om de oude economie terug te krijgen, maar men zal in gaan zien, dat dit niet haalbaar is. Het is wel haalbaar, maar met gevolg van, dat men het niet meer aan kan en dus instort. We gaan een tijd in om in te zien, dat geluk ook in andere dingen zit en wat veel waardevoller is en dat iedereen gelijkwaardig is ongeacht wat de diploma is. We leren van elkaar jong van oud en andersom. Al wordt het nu nog weinig toegegeven naar elkaar toe.
Er wordt nog te vaak alleen op de fouten geattendeerd terwijl complimenteren naar elkaar toe ook zo belangrijk is om het zo in balans te houden van positieve- en negatieve energie.
Ik heb de dringende boodschap meegekregen, dat er veel hulp nodig is omdat veel slachtoffers gaan vallen aan ziekte, handicaps omdat we te veel willen en slechte voeding gebruiken. Men kan de hoge druk niet meer aan,
doordat er te veel stress heerst dat de lat te hoog wordt gelegd. De eisen worden onacceptabel.
Het kindje in de baarmoeder voelt dat allemaal, krijgt zuurstofgebrek, waardoor dingen gaan uitvallen. Het kindje en de moeder staan direct met elkaar in verbinding met de navelstreng/hartslagader, dus het kindje voelt dan ook als de moeder stress/hoge bloeddruk heeft. De schadelijke stoffen zoals roken, alcohol slechte voeding. Dat ritme van het levenspatroon wordt allemaal doorgegeven aan het kindje. Kinderen zijn het evenbeeld van de ouders. Het gedrag van het kind, dat weerspiegeld terug naar de ouders want dit speelt ook in hen of heeft een rol gespeeld. Kinderen worden vaak in hun gedrag als lastig ervaren terwijl eigenlijk ouders ook in dat gedrag zitten, dat is dan moeilijk voor de ouders om dat te aanvaarden wat er bij henzelf speelt. Het is dus confronterend. Het kind wordt ontkent, in zijn/haar gedrag omdat de ouder zichzelf ook ontkent. Om het kind te kunnen erkennen zal de ouder eerst zichzelf moeten erkennen om zodoende het gedrag van het kind te kunnen veranderen/verbeteren. Het kind neemt het gedrag over van de volwassene. De eerste instantie zijn dat de ouders, maar ook andere mensen spelen hierin een rol. Het gedrag en emotie van het kind, dat heeft zich al gevormd in de baarmoeder. Het kind staat indirect met het gevoelsleven van de moeder in verbinding. Daar komt ook bij kijken dat de vader hierin een rol speelt, want de zaadcel is de persoonlijkheid (gedrag&emotie) van de vader, die twee samen vader&moeder dat vormt het nieuwe levend wezen het kindje. Waar het kindje mee moet zien te leren (over)leven. Daarbij komt kijken dat het kindje eigenlijk een individuele ziel is en krijgt lessen wat bij zijn/haar groei past. De ziel zet zijn/haar groei weer voort waar het gestopt is in vorig leven.
Maar het is naderhand wel te herstellen, indien nodig, door goede begeleiding bijvoorbeeld door regressie- of reïncarnatietherapie te ondergaan om zo terug te gaan naar wat er fout is gegaan en zodoende gevoelens te doorleven en los te laten zodat de universele energie zijn werk weer kan doen en door kan stromen om te helen/herstellen.
En ik mag daar ook aan meewerken, om die mensen te helpen, te genezen/begeleiden met mijn helderziendheid om zo de blokkades te zien en op te heffen. Maar ik moet eerst zelf stevig in mijn schoenen gaan staan.
Ik heb geleerd dat mensen zelf hun fouten moeten maken en dat ik pas kan helpen als erom gevraagd wordt. Dat kost mij best wel moeite, omdat ik van bovenaf van elke mens informatie heb meegekregen. Dus als ik een persoon tegenkom dan krijg ik al informatie door over die persoon, over wat er aan de hand is/of gaat gebeuren en dan is het moeilijk om mijn mond te houden.
Na mijn ervaring, het terugkomen in mijn zieke lichaam en weer op aarde terug te komen, dat heeft me behoorlijk pijn gedaan. En daar ben ik dus ook enorm boos over geweest, zo erg dat ik geprobeerd heb om dood te gaan, omdat het daar zo veel mooier is dan hier op aarde. Voor een ander is dit moeilijk te bevatten als je het zelf niet hebt meegemaakt/waargenomen.
Veel meer vrede was er en ik ben eigenlijk in een hele diepe depressie geraakt, nog meer dan ik al was, want ik kon als kind hierover niet spreken. Wie zou mij geloven als kind zijnde. Er zou gezegd worden, dat ik in een fantasiewereld leefde. Nu in deze tijd van de twintigste eeuw komt daar langzaam verandering in, dat meer gesproken wordt over het hiernamaals en over spiritualiteit.
Ik heb een tijdje gehad, dat ik constant wegviel zodra ik in het licht keek, of in de zon. Nu weet ik waarom, omdat ik onbewust als kind weer naar die wereld wilde.
Men concludeerde, dat ik epilepsie had, het was heel frustrerend in die jaren vlak na de gebeurtenis. Ik vond het, en nu nog wel, niet eerlijk dat ik terug moest. Eerst iets prachtigs mogen zien en vervolgens weer terug naar deze keiharde wereld en in een ziek lichaam te moeten komen om vervolgens mijn opdracht in het leven af te maken.
Maar goed, ik weet nu door de BDE, dat de mens de natuur zelf is.
Ik weet dat er uit een heel klein celletje weer iets tot bloei kan komen en weer kan gaan werken. Net zoals bij een plant of boom, die in de herfst afsterft/kaal is, maar er blijft leven in de plant/boom zitten. Dat hele kleine knopje van leven kunnen wij niet zien, maar wel hoe het weer tot bloei komt in de lente. Sommige zijn laatbloeiers en de ander zijn weer vroeg. Zo gaat het ook bij de mens, dat houdt de natuur in evenwicht. Er zijn heel veel benamingen in het leven/natuur, die het menselijk lichaam ook heeft zoals hersenstam net zoals een boomstam hier begint het leven als de zaadcel van het mannelijk geslacht en de eicel van het vrouwelijke geslacht samen komen en zo tot embryo vormt, de ziel wie wij zijn als mens reïncarneert op het moment van de ontmoeting. Om zodoende te wennen aan het nieuwe lichaam/controle te krijgen, want de ziel wie wij zijn bestuurt het lichaam. Reïncarnatie is ook weer terug te zien in het leven zelf zoals het woord(en) reïntegratie, reïntegreren. Iemand, die geen werk heeft en wil gaan werken, komt in een reïntegratieproces. Iemand die zijn/haar liefdespartner ontmoet, zij samen integreren in hen leven.
De aarde bestaat grootste gedeelte uit water. Als er geen evenwicht is tussen water en vaste land bijvoorbeeld dat er te veel regen valt, dan is de kans op overstroming. Het menselijk lichaam werkt het net zo, want het lichaam bestaat ook het grootste gedeelte uit water en dat water moet toch weg anders overstroomt het in het lichaam en krijgt men over vulling/vocht vasthouding. De nieren zijn organen, die het vochtbalans in evenwicht moeten houden. Ze regelen ook bepaalde hormoonhuishouding in het lichaam. Dit zijn ingewikkelde organen met aantal belangrijke functies voor het lichaam.
Dat houdt het leven van allen in evenwicht, om elkaar te kunnen helpen.
Het is me zwaarder gevallen de opdracht, dan dat ik verwacht had voordat ik naar de aarde toekwam.
Ik vind het ook dan best moeilijk om dit bloot te geven, want men kijkt mij erop aan met wat ik vertel, dat het negatief is, maar negatief is positief en andersom. Ik heb deze kennis van de andere wereld meegekregen wat er met de wereld aan de hand is.
Groetjes en liefdevolle kracht toegewenst!
Milo
Was de ervaring moeilijk in woorden te vatten? Ja Ik was een kind van achter, dan is dat moeilijk te uiten. Wie zou mij geloven als kindzijne. Ik heb er 20 jaar over gedaan om deze ervaring bij mezelf te erkennen. En nog is het moeilijk te bevatten onder woorden te brengen. Zoveel liefde, acceptatie, vrede heerst daar wat ik heb waargenomen. Een helende kracht heb ik meegekregen.
Tijdens de ervaring was er een hiermee samenhangende levensbedreigende situatie? Ja Ik ben van mijn tweede jaar zoals ze het noemen nierpatiënt. Ik ben een experiment geweest voor de medische wereld. Door een experiment ben ik in coma geraakt en deze ervaring heb mogen meemaken. Ik weet nu dat dit al gepland stond, dat er een medische fout gemaakt zou worden.
Op welk moment gedurende de ervaring was U op uw hoogste niveau van bewustzijn en geestelijke helderheid? Dat is moeilijk te zeggen. Heel langzaam komen de herinneringen terug. Wat ik nu kan herinneren is dat ik rond heb gevlogen samen met mijn overleden Opa en mij een grote bewustzijn heeft gegeven wat er met de mensheid aan de hand is. Hij heeft die opdracht weer gekregen van de hoge machten om mij daarin te begeleiden. Het is enorm raar iets waar te nemen wat nog moet gebeuren van bovenaf. Nu maak ik dingen mee, die ik 20 jaar geleden al waargenomen heb. Zoals deze enorme economische crisis. Dit is nodig om de mens bewust te laten worden waar eigenlijk het geluk zit.
How did your highest level of consciousness and alertness during the experience compare to your normal every day consciousness and alertness? Meer bewustzijn en helderheid dan normaal
Indien het niveau van bewustzijn en helderheid tijdens de ervaring anders was dan uw normale bewustzijn, graag uitleggen: Ik kon alles van bovenaf waarnemen een groot overzicht over de aarde en inzichten heb gekregen hoe het leven in mekaar zit en dat de mens zelf ook de natuur is alleen we maken er een puinzooi van waardoor het leven levensbedreigent gaat worden voor de mens als we geen verandering gaan aanbrengen aan ons gedrag.
Week uw gezichtsvermogen op een of andere manier af van uw normale alledaagse gezichtsvermogen? Ja Mijn waarnemingsvermogen is na de erkenning van de ervaring nog meer toegenomen. Ik ben heel erg gevoelig voor kleuren. En ik neem de werkelijke ziel waar van de mens. Het stoffelijke lichaam valt weg. Dus ik zie men in de geeste vorm zoals ik het ook heb waargenomen in de andere wereld als men dus uittreed uit het stoffelijke lichaam hoe men er dan uitziet.
Week uw gehoor in enig opzicht af van uw normale gehoor?
Onduidelijk Dat kan ik me nu nog niet herinneren.
Maakte U een scheiding mee van uw bewustzijn en uw lichaam? Ja
Welke emoties voelde U tijdens de ervaring? Vrij, maar door het waarnemen van bovenaf het kijken op de aarde wat er gaande is, die emoties heb ik ook gevoeld.
Kwam U in een tunnel of buis terecht? Ja Ik ging eerst door een hele donker gang/tunnel door met veel vuur. Mijn ouders hebben mij dat ook horen zeggen, dat ik vuur riep. Het einde ervan een heel fel licht. Eenmaal door de tunnel/gang zijn gegaan een enorme prachtige paradijs met zoveel liefde en acceptatie en overleden mensen in geeste vorm.
Hebt U een licht gezien? Ja Prachtig licht een soort wezen met die enorme liefdeskrachten en je te accepteren.
Nam U andere wezens waar, of kwam U die tegen? Ja Mijn opa heeft me opgevangen en mij dus verteld waarom ik dit doormaak in dit leven van mijn groeiproces. En kreeg dus te horen, dat ik terug moest om mijn aardse taak/doel af te maken en dat het belangrijk is. Ik vond het niet leuk. Ik wou liever daar blijven. Iets prachtigs en liefde ervaren en vervolgens weer terug naar de aarde in mijn moeilijke emotionele lichaam.
Ervoer U een soort samenvatting van vroegere gebeurtenissen uit uw leven? Ja Ik heb geleerd dat we meerdere levens hebben. En dat ik dit doormaakte deze ervaring omdat ik knel zat met mezelf uit een vorig leven. Ik ben in een korte tijd snel weer geïncarneerd. Ik ben een leider geweest in vorig leven in oorlog. En dus veel emotie daar van overgehouden en moeilijk los kon laten. In dit leven is die leiderschap weer voortgezet alleen in een andere vorm. Ik ben heel jong ziek geworden door het vasthouden van emoties van vorig leven. Ik ben één van de jongste nierpatienten, die het overleeft heeft en meerdere kansen heb gekregen. Ik leid eigenlijk de jongeren met dit probleem door het leven heen, die na mij zijn gekomen.
Kon U iets waarnemen of horen ten aanzien van mensen of gebeurtenissen dat U later kon verifiëren? Ja Er komen steeds meer mensen bij met nierproblemen. Ik heb de kennis meegekregen hoe het menselijklicham werkt en dus ook de natuur is.
En dat men instaat is zichelf te genezen, dat organen weer kunnen gaan werken door emoties los te laten. Dit is een gevoelig onderwerp voor de medische wetenschap. Zij weten niet wat ik wel weet. En ze hebben mezelf, die ervaring gegeven. Ik was een kind er werd voor mij gedacht. Men wou mij in leven houden. Terwijl het heel zwaar is geweest om die experimentele gebeurtenissen door te maken. Al weet ik nu dat ik hiermee vele kinder levens heb gered, want de medische wetenschap heeft hier ook weer van geleerd en dit weer kunnen overbrengen op andere(n)
Hebt U mooie of anderszins specifieke plaatsen, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Ja Ik heb een prachtige paradijs waargenomen met zoveel kleuren, vrede, acceptatie andere overledenen.
Had U een gevoel van veranderde tijd of plaats? Ja Daar is geen tijd daar is altijd nu en geen stress
Had U het gevoel bijzondere kennis te hebben, of een algemene onderliggend beginsel te ervaren, of een doel te kennen? Ja Ik kreeg dus te horen wat mijn levensopdracht is in dit leven en dat ik dus begeleid word hierin vanuit het hogere universum en dat ik daarmee in contact sta. Ik heb dus in mijn jongere jaren onbewust met hen contact gehad. Nu word ik daar bewust van waardoor de hoge bewustzijn nog meer toeneemt. Ik vond het heel moeilijk om terug te komen weer in het aardse leven, dat ik vervolgens over deze ervaring niet kon spreken in mijn kinderjaren. Deze ervaring helpt mij nu door mijn puberteit heen te helpen waarvoor het allemaal gediend heeft en dus niets voor niets is geweest. Nu dat ik in de samenleving reïntegreer, neem ik dingen waar en zie ik dus waarvoor ik het gedaan heb, want men is slecht bezig met de gezondheid wat men niet wil erkennen.
Werd U zich bewust van toekomende gebeurtenissen? Ja
Ik heb waargenomen, dat de mensheid/aarde in enorme moeilijkheden verkeert. En dat er veel hulp nodig is. Deze economische crisis is nodig om bewust te worden om ook gelukkig te zijn met wat minder, dat al die hoge eisen. Men legt de lat veel te hoog waardoor men mentaal&fysiek het niet meer aankan en dus steeds meer mensen in moeilijkheden gaan komen.
Had u enige paranormale of andere speciale gaven na deze ervaring, die U eerder niet had? Ja Na de erkenning van mijn kinderBDE ontplooit nu langzaam hoge intuïtie, hoge gevoeligheid, helderziendheid en het zien van aura's het waarnemen van de werkelijke ziel.
Hebt U Uw ervaring aan anderen medegedeeld? Ja Mijn erkenning naar mezelf kwam door dat ik ben gaan schrijven en goede begeleiding van een psycholoog en de erkenning kreeg dat ik niet gek ben. Daar heb ik al die tijd mee zitten worstelen als kindzijne wie zou mij geloven.
Het is erg moeilijk deze ervaring in het aardse leven te reïntegreren. De vele mensen lopen met de rest van de mensenmassa mee, dus het luxe, materiele zaken. Mensen kunnen het niet volgen, dat maakt mij eenzaam, doordat ik een grote waarde schat aan informatie heb gekregen vanuit de andere wereld. Door de hoge bewustzijn, doet het mij zeer/verdriet om het toe te zien waar de mens mee bezig is. Sommige reacties zijn positief, en anderen willen er niks vanaf weten en kijken me dan ook raar aan en verklaren mij voor gek of ik het allemaal wel op een rijtje heb. Terwijl ik dat naar hen heb. Zij denken dat het normaal is wat ze aan het doen zijn, omdat de grote groep mensen dat doen en dit soort mensen dus snel een stempel krijgen.
Hebt U Uw ervaring aan anderen medegedeeld? Neen
Hoe zag U de realiteit van Uw ervaring kort (enige dagen of weken) nadat het gebeurd was? Ervaring was waarschijnlijk niet werkelijk Nadat ik terugkwam in mijn aardse lichaam. Moest ik meteen verder vechten en had ik geen tijd om over de ervaring na te denken, dat kwam later waardoor ik in de begin fase van de puberteit in de knoei kwam te zitten. Na de ervaring stopte ik het weg. Later was ik altijd wel met hele andere dingen bezig met het heelal en sterren. En ik raakte gefrustreerd wat dat nou precies is. Het was een bepaald gevoel, wat ik niet kon plaatsen. In de puberteit kwamen de gevoelens heel heftig naar boven wat niemand wist wat ze ermee moesten. Ik riep hele tijd ik wil dood.
Waren een of meerdere delen van de ervaring bijzonder betekenisvol of significant voor U?
Mijn betekenis voor mezelf is erg waardevol geweest en nog. Al is het nog steeds zo onwerkelijk, maar het is wel werkelijkheid. Mijn ervaring is nu een betekenis, dat ik waardevol werk heb gedaan mentaal&fysiek en dat ik hiervoor beloond word vanuit het hogere universum dat ik het heb aangedurfd om deze taak/doel te voltooien. Het heeft mijn ziel sterker gemaakt al was het zwaar en nog. Maar ik weet mijn eindstreep waar ik goed word ontvangen en in rust/vrede mag leven.
Hoe beoordeelt U tegenwoordig de werkelijkheid van uw ervaring? Ervaring was beslist werkelijk Heel tegenstrijdig. Ene kant heel erg mooi het waarnemen van dingen in het aardse leven het ook weer terugzien van het paradijs hierop aarde. De andere kant gewoon moeilijk hoe om te gaan dat ik enorm spiritueel ben geworden en paranormaalbegaafd. Dat het best moeilijk is om met de hoge bewustzijn om te gaan, die men nog niet waarneemt van mij want als ik over dingen vertel dan word ik toch niet serieus genomen. Men is erg eigenwijs. Het is voor mij dan nu ook moeilijk dat ik dingen waarneem het gewoon moet laten gebeuren. Het is best vermoeiend om onder de mensen te komen en dan al die energieen binnen te krijgen aan informatie/emotie. Dat zijn best moeilijke emoties, maar men moet het doormaken dat is zijn/haar groei.
Zijn Uw relaties met anderen veranderd specifiek als een gevolg van Uw ervaring? Ja De meeste mensen, die voor het feesten gaan en roken&alcohol blijven bij mij uit de buurt ik heb de opdracht vanuit die ervaring dat mens hierdoor kapot aangaat zoals de organen het wegstoppen van emotie. En ik krijg de stempel, heb je hem weer. Langzaam kan ik het loslaten dat het hun proces is en pas kan helpen als erom gevraagd word. Als ik dus hier open over spreek dan word ik gewoon in een hokje gedouwd. Of men zegt, je gaat daar te ver in met gedachtes. Je moet leven, plezier maken. Zij hebben niet door dat ze zichzelf aan het kapot maken zijn. Veel mensen, niet iedereen denkt dat ze maar 1 keer leven en dus er van moeten nemen maar met nare gevolgen. Men legt de hoge lat druk dus erg hoog dat alles in 1 leven moet gebeuren.
Zijn Uw religieuze overtuigingen of gewoontes veranderd op grond van deze ervaring?
Ja Mijn overtuiging is gewoon, dat ik zeker weet dat er leven na de stoffelijke dood is. Het is gewoon moeilijk te bevatten het uittreden en dat het stoffelijke omhulsel hierop aarde blijft en in stof opgaat. De ziel is een lichtpuntje bovenin de kruin van het voorhoofd, dat is onze Ik en hiermee het lichaam bestuurd.
Heb je na deze ervaring nog andere gebeurtenissen meegemaakt, of geneesmiddelen of andere middelen gebruikt die de ervaring of een deel ervan reproduceerden? Neen
Is there anything else you would like to add concerning the experience? Dat er meer bekendheid hierover komt en dat men dit fenomeen zeer serieus neemt. Men kan veel leren van dit soort mensen met deze ervaring.
Geven de antwoorden op de gestelde vragen en de informatie die U totnogtoe gaf een nauwkeurig en volledig beeld van Uw ervaring? Ja