Beschrijving Ervaring:

Ik had een kantelongeluk gehad en reageerde nergens meer op. Ik hoorde iedereen om me heen tegen me praten en zeggen dat ik door moest gaan. Toen herinner ik me dat ik een zwaar gewicht op mijn borst voelde en dat ik niet kon ademen. Toen werd de kamer donker en kon ik niemand meer zien.

Toen voelde ik me zo licht als lucht en zweefde naar het plafond van de kamer en toen werd het weer zwart. Toen zag ik artsen en verpleegsters een kamer binnenrennen. Ik liep de kamer binnen en zag dat ze iemand probeerden te redden die aan het coderen was. Ik dacht toen nergens aan dat mijn broer reanimatie deed omdat hij arts is. Ik zag dat mijn vader en stiefmoeder een bezorgde blik op hun gezicht hadden en ik probeerde te vragen waarom, maar ze hoorden me niet.

Toen leek alles om mij heen te vervagen. Het voelde alsof ik naar het plafond van de kamer zweefde. Bovenaan keek ik naar beneden en zag dat er aan mijn lichaam werd gewerkt. Ik wist waarom mijn vader en stiefmoeder een bezorgde blik op hun gezicht hadden en waarom mijn broer reanimatie deed.

Alles ging toen in een snel tempo. Ik zag één van mijn andere broers huilen achter zijn gloednieuwe laptop. Ik zag mijn stiefvader en een andere broer van mij huilen in de kapel van het ziekenhuis. Toen zag ik mijn tante (die in een andere staat woont!!!) huilend aan een bureau zitten en het kruis vasthouden van haar ketting die ze die avond op haar werk droeg. Toen werd alles om mij heen zwart. Ik kon niets zien of horen. Ik wist niet waar ik was. Ik voelde me verloren en alleen. Ik wilde teruggaan, maar iets duwde me door de duisternis.

Na wat voelde als een leven lang duisternis, begon ik een helder gloeiend licht te zien. Een licht dat zo helder was dat het mij zou moeten overweldigen, maar dat gebeurde niet. Het was kalm en vredig en ik voelde liefde. Het soort dat je gewoon niet kent. Naarmate het dichter bij mij kwam, begon ik muziek te horen. Toen zag ik prisma-achtige lichten naar mij toe komen en tegen mij praten. Ze vertelde me dat alles goed zou komen. Toen ik bij het licht kwam, zag ik mijn moeder die in november 2003 was overleden. Ze vertelde me dat ik terug moest gaan. Het was niet mijn tijd. Ik had nog dingen te doen. Ik herinner me dat ik haar vertelde dat ik niet terug wilde; Ik wilde daar bij haar blijven. Ze vertelde me dat ik terug moest naar mijn vader en de wereld van de levenden.

Zij en mijn grootvader (die in juni 2003 overleed) en twee anderen, waarvan ik geloof dat ze de tante van mijn stiefmoeder waren (die in mei 2002 overleed) en een familievriend van mijn stiefmoeder (die in augustus 2003 overleed), lieten me op mijn rug liggen en mijn ogen sluiten. Mijn moeder zei dat ik gewoon haar stem moest horen terwijl ik mijn ogen dicht hield. Terwijl ik dat deed, hoorde ik de stem en muziek van mijn moeder en zag ik lichtvlekken naar boven zweven. Terwijl de vlekken omhoog zweefden, leerde ik dingen kennen die ik nog niet eerder wist.

Toen ik terug in mijn lichaam zweefde, herinner ik me dat ik pijn voelde in mijn rechterheup en linkerpols door verwondingen als gevolg van het ongeval. Ik herinnerde me ook dat ik de stem van mijn vader weer hoorde en voelde dat zijn hand mij aanraakte.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 8/1/2004

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Ongeval . Zie hoofdverhaal.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief.

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Nee.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Toen ik wakker werd, was het bijna drie dagen later. Ik dacht dat ik maar een paar uur uit was geweest. Bijna alsof ik een dutje had gedaan.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Ik zag één van mijn broers in de kamer reanimatie op mij uitvoeren. Ik zag mijn andere broer huilen achter zijn laptop. Ik zag mijn stiefvader en mijn andere broer huilen in de kapel en ik zag mijn tante huilen terwijl ze het kruis van haar ketting vasthield en aan een bureau op haar werk zat te praten op het net met mijn broer.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Reageert niet tijdens de code, maar bewust en alert op de omgeving tijdens mijn ervaring.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis. Ik dacht dat ik maar een paar uur uit was, bijna alsof ik een dutje deed. Ik was bijna drie dagen weg.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Ja. Alleen muziek.

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Mijn broer werkt aan mij. Mijn broers, mijn stiefvader die huilde, en mijn tante die huilde op het werk. Ik vertelde hen wat ik zag en zij zeiden ja.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Ja. Een lange zwarte gang zoals een tunnel.

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja. Prisma-achtige lichten die vanuit het licht naar mij toe komen. Nee, ik kende de prismalichten niet, maar ze zeiden dat het wel goed zou komen. Mijn moeder en de anderen hadden een lichte regenboogkleur.

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Een helder wit licht.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Nee.

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum. Ik weet hoe ik dingen moet doen waarvan ik niet wist hoe ik ze moest doen. Wiskunde was voor mij erg moeilijk om te leren; nu kan ik allerlei soorten wiskunde doen. Biologie was voor mij ook een moeilijk vak, nu is het voor mij een fluitje van een cent.

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld. Het is precies uitgekomen.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik was me bewust van de beslissing dat ik terug moest gaan, maar ik kon het niet veranderen. Ik moest terug.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk. Fundamenteel Katholiek.

Welke godsdienst beoefen je nu? Gematigd. Sterk Katholiek.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja, ik heb nu een andere kijk op mensen. Ik zie ze van binnenuit. Wie ze van binnen zijn.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine.

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Vermeerderd.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik breng meer tijd door met mijn gezin. Ik ga studeren om paramedicus te worden en ik heb een sterker geloof in het hiernamaals en hoe vaak ik naar de kerk ga.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Ja. Ik weet wat mensen gaan zeggen voordat ze het zeggen. Ik weet wanneer dingen gaan gebeuren voordat ze gebeuren. Ik wist een maand voor mijn stiefmoeder dat ze zwanger zou worden. Ik wist ook dat ze een tweeling zou krijgen, een maand voordat ze er een verloor.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het leukste was het zien van mijn moeder en grootvader en het voelen van alle liefde die je met je meeneemt. Het ergste was dat ik terug moest komen en alle pijn van mijn verwondingen moest voelen.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja. Sommigen denken dat ik gek ben. Anderen vinden het geweldig en willen graag hebben wat ik heb.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee.