Beschrijving Ervaring:

Ik wist dat ik bijkwam van de operatie. Ik begon eerst de stemmen van de chirurg en het personeel te horen en hoorde hen zeggen: "Adem Paul! Adem! Ik hoorde ze zeggen dat ze lucht zouden toedienen via een buisje, maar ik was totaal niet in staat en bereid om zelfs maar te proberen te ademen. Mijn lichaam was een dood gewicht, dat niets met 'mij' te maken leek te hebben. Wat er daarna gebeurde leek me ongeveer een uur te duren, hoewel het maar seconden waren.

Ik voelde dat mijn geest zich ongeveer een meter rechts van mijn hoofd bevond. Ik wist dat ik nog steeds in de operatiekamer was, maar ik maakte er geen deel meer van uit. Plotseling had ik het gevoel dat iemand me zachtjes van achteren duwde. "Het is jouw beurt," zei een stem en ik was zeer verbaasd, want ik had de indruk dat ik aan het eind stond van een lange, lange rij mensen (die ik niet kon zien maar alleen voelde). Het gevoel was net alsof ik bij de kassa van een supermarkt vooraan in de rij werd gezet - een aangename verrassing.

Voor me zag ik toen een enorme open rechthoekige deuropening, helemaal zwart daarachter. Daaromheen begon de operatiekamer te vervagen en ik naderde de deuropening. Het gevoel was er een van volkomen vrede. Er was geen pijn, geen zorgen. Het was onbeschrijfelijk. Ik zag het getal negenenveertig ongeveer een meter hoog voor me (mijn leeftijd toen) en ik zei: "Slechts negenenveertig hè? Ik dacht dat ik minstens de vijftig zou halen!" en ik lachte. Ik voelde me zo gelukkig, maar toen herinnerde ik me dat mijn dochter de volgende zomer ging trouwen en dat ik me erop verheugde binnenkort een onderscheiding te krijgen.

De stemmen van het theaterpersoneel kwamen terug en ik werd met geweld teruggetrokken in mijn lichaam, ik begon pijn in mijn keel te voelen toen ze de buis eruit trokken. Ik voelde me 'zwaar' terug in mijn lichaam en wilde terug naar waar ik geweest was. Daarna had ik twee dagen hoofdpijn en het gevoel dat ik niet echt in deze wereld thuishoorde, maar dat het mijn plicht was om te blijven. De wereld leek zo grijs, zo zwaar, bijna 'dood' vergeleken met mijn ervaring. Het kostte me enkele dagen om weer aan alles te wennen! Het was alsof ik eeuwen weg was geweest.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 10/10/02

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja Operatie gerelateerd Mijn keel sloot zich af en ik kon niet ademen.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Mixed

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Verdoving tijdens een routine operatie. Terwijl ik bijkwam stopte ik met ademen en moest ik zuurstof toegediend krijgen.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja Ik was me ervan bewust dat mijn lichaam daar lag, maar zag het niet omdat ik ergens anders naar keek.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Hierboven uitgelegd.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis Alles was anders, maar hetzelfde. Het 'hier' en 'nu' zijn één plaats. Hetzelfde met de tijd. Het is allemaal hetzelfde. Er is geen lineaire tijd. Geen ruimte zoals wij die kennen.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor dat je net had vóór het moment van de ervaring. Nee De stemmen van het personeel vervaagden, maar er was geen geluid. Ik leek de woorden die ik hoorde en sprak te 'gedachtelezen'.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja Iemand stond achter me, begeleidde me, maar ik zag hem niet. Ze waren niet mannelijk of vrouwelijk, het was gewoon 'iemand'. Ik kan de stem niet beschrijven, want die was niet hoorbaar. Ik heb hun woorden 'gedachten gelezen'.

Heb je een onaards licht gezien? Nee Het tegenovergestelde. Ik zag een zwartheid, maar die was verwelkomend en niet beangstigend. Zoals je van het donker houdt als je migraine hebt.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring? Verrassing en dan volkomen gelukzaligheid. Totale onverschilligheid voor wat er met mijn lichaam gebeurde. Verwarring en teleurstelling bij het terugkomen.

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum Er is een tijd voor alles. Een rol voor iedereen. Een reden voor alles. Het doel van het leven is niet alleen ons eigen geluk.

Heb je beelden gezien uit je verleden? Ik voelde geen macht. Anderen hadden de macht; ik voelde me alsof ik 'bevelen opvolgde' en dat deed ik graag.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Onduidelijk Grote open deur, troostende rustgevende zwartheid daarachter. Geen angst. Ik ging erheen, maar kwam terug.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik wilde niet terugkeren naar mijn lichaam, maar werd gedwongen.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk

Welke godsdienst beoefen je nu? Liberaal

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Nee

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Ongeveer

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring? Ik denk vaak aan die ervaring en vraag me af of er een logische verklaring voor is of niet. Ik weet niet of ik zou willen ontdekken dat het slechts een fysiologische reactie op de verdoving is.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik heb dezelfde liberale overtuigingen als vroeger.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja De plotselinge verandering van gevoelens en het gevoel dat de tijd ontwricht was. Ik was niet dood, maar ik was uit mijn lichaam.

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Beste - gelukzaligheid van het uit het lichaam zijn. Slechtste - terug gesleept worden.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja De artsen zeiden dat het gewoon een symptoom is van de verdoving. Sommige vrienden waren er duidelijk nerveus over, spraken niet graag over de dood enz. Mijn dochter was ook bang. Niemand lijkt zich zo te voelen als ik.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee Niet sinds maar VOOR, toen ik zeven was. Tijdens een amandelenoperatie kon ik de dokters en verpleegsters aan mijn lichaam zien werken terwijl ik bij het plafond zweefde. Ik herinnerde me dat ze groene kleren droegen (die ze alleen in de operatiezaal droegen en die ik natuurlijk nog nooit had gezien).

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Of de persoon soortgelijke ervaringen heeft gehad VOOR de ervaring die hij vertelt.