Beskrivelse af oplevelsen:

Ik had dienst van 15.00- 23.00 uur in het ziekenhuis en ik gaf medicatie aan de patienten op de zaal, zoals mijn taak was als de verantwoordelijke verpleegkundige. Ik had een ondragelijke buikpijn. Ik wist dat er iets heel erg mis was met mijn lichaam. Want die pijn had ik af en aan gehad over een periode van 6 maanden. Deze avond was het bijkans ondragelijk. Men zegt dat verpleegkundigen de slechtste patienten zijn. En net als iedereen had ik verplichtingen in mijn leven en ik stelde dingen uit. Ook probeerde ik mezelf te genezen met medicijnen die je zonder recept kunt kopen(een paar jaar geleden was er vastgesteld dat ik iets had aan de dikke darm). Nu voelde ik dat het iets anders was. Ik had een afspraak bij de dokter die week, maar daar kon ik niet heen omdat ik, dubbelgeklapt door de pijn, terecht kwam op de intensive care. Ik kon niet langer zo doorgaan. Ze deden eerst testen die niet de uitslag gaven waar ze op hoopten. Daarom moest ik meteen onder het mes. Toen ik aankwam bij de OK en werd klaargemaakt voor de operatie flitste het door mijn hoofd vlak voor ik wegzakte: Oh mijn God, ik ga dood(ik heb als verpleegkundige op de OK gewerkt). De gedachte was in strijd met mijn opleiding. Wel, ik raakte niet weg! Mijn lichaam gaf zich over aan de narcose maar ik was nog steeds erg "bij". Ik was totaal niet geïnteresseerd in wat ze daar beneden met me(mijn lichaam) aan het doen waren en ik begon omhoog te gaan. Het leek de gewoonste zaak van de wereld om omhoog te gaan. Ik was in een tunnel en het leek of er dingen langs me heen vlogen. Via telepathie of ???(ik weet echt niet hoe) wist ik op de een of andere manier dat aan beide zijden van mij een mannelijk wezen was terwijl ik door die tunnel snelde. Ik wist dat ze Engel Wezens waren en ze begeleidden me omhoog(tenminste het leek omhoog te gaan?). Ik weet het niet. Toen zag ik plotseling mijn grootmoeder van vader's kant, gewoon stralend en gloeiend met licht kwam ze naar me toe. Ik zag verrukking op haar gezicht en ze strekte haar hand uit naar mij. Ze glimlachte. Het leek of ze in een nevel of wolk zat??? Haar hand probeerde de mijne te bereiken voor een omhelzing. Op de een of andere manier voelde ik dat er andere mensen bij haar waren. Zoiets als een welkomstcomite en ik had mijn hand uitgestrekt om haar hand te pakken. Ik was toch erg verrast en zei: oma wat doet u hier?( ze was al vele jaren geleden overleden). Iemand, een van de engel wezens zei NEE Rachel. Op telepathische wijze wist ik op de een of andere manier dat ik niet terug kon als ik haar hand aanraakte. Het was alsof ik opeens werd tegengehouden alsof er een onzichtbare muur werd opgeworpen. Ik vroeg: waarom niet??? Zij zeiden NEE, ze waren beslist en erg serieus, maar liefdevol. Nee, je moet teruggaan. Ik zei: waarom??? Ik wilde naar die prachtige plek gaan, maar ik werd tegengehouden. Daarna hoorde ik de stem van mijn 3 jarige kleindochter die zei: "ga niet weg oma, oma ga niet weg". Ze was springlevend in het huis van mijn dochter. Dit werd later bevestigd door mijn dochter, zonder dat ze me vertelde dat ze paranormale gaven had en dat ze in haar slaapkamer zat te spelen met haar speelgoed in de tijd dat ik uit mijn lichaam was. Ze was toen hardop tegen zichzelf aan het praten en zei wat ik net heb gezegd, en mijn dochter hoorde haar. Ik ging terug naar mijn lichaam en ik werd wakker op de intensive care met in elke lichaam's opening een slangetje. Er werd me later verteld dat de chirurgen tegen mijn broers en zusters hadden gezegd dat bidden het enige was dat ze konden doen. Het was ernstiger dan ze hadden gedacht en ik was erg verzwakt. De vooruitzichten waren niet goed. Ze hadden een kwaadaardige tumor ter grootte van een grapefruit verwijderd, ze hadden grote delen van mijn darmen moeten weghalen en ze hadden me een stoma gegeven. Mijn familie vertelde later dat de artsen hadden gezegd dat ik nog 3 maanden te leven had. Ik begin moe te worden door het schrijven maar ik wil nog wel vertellen dat ik na deze ervaring nog 3 tot 4 keer uit mijn lichaam ben geweest. Ik heb toen engelachtige wezens ontmoet die me vertelden dat ik geen kanker had en die me binnenin mijn lichaam lieten kijken naar mijn cellen, en er is nog meer. Ik kwam natuurlijk thuis maar ik was nog steeds niet helemaal terug op aarde of helemaal in mijn lichaam. Het leek of ik wel heel erg losjes in het lichamelijke omhulsel zat. Ik leerde veel en tijdens meditatie kan ik nog steeds omhoog gaan. Ik vind het geweldig. In 1992 kwam mijn jongste zoon om het leven bij een auto ongeluk op weg van school naar huis. Ik heb hem de afgelopen jaren ook gezien. Als ik jullie ergens mee kan helpen, dan ben ik daar toe maar al te bereid. Ik weet dat de empirische wetenschappen proberen deze verhalen toe te schrijven aan de neurotransmitters in de hersenen. Ik heb me dat als student exacte wetenschappen vaak afgevraagd, maar ik weet nu dat ze het mis hebben. Want er is wel zeker een andere dimensie die wij de hemel noemen, ik ben er geweest. Als ik jullie op wat voor wijze dan ook kan helpen laat me dat dan a.u.b. weten.

Hoogachtend, Rachel. 

Was er sprake van medicijnen of stoffen die mogelijk een effect op de ervaring zouden kunnen hebben? Nee, ik kreeg narcose, die een patient in een diepe leegte(soort slaap) moet brengen. Maar toch heb ik de OK verlaten en was ik behoorlijk "bij". 

Was het moeilijk om de ervaring in woorden uit te drukken? Dat weet ik niet zeker. 

Waarom was het zo moeilijk om over deze ervaring te vertellen? Ik kreeg een heleboel informatie tegelijk. 

Was de ervaring verbonden aan een levensbedreigende gebeurtenis? Ja, ik onderging een spoedoperatie en de vooruitzichten waren niet goed. 

Wat was de mate van bewustzijn en waakzaamheid tijdens de ervaring? Ik was heel erg "bij". 

Leek de ervaring in sommige opzichten op een droom? Een beetje, maar toch ook weer niet. 

Heb je een afscheiding van bewustzijn van je lichaam ervaren? Ja.  Beschrijf je voorkomen of gedaante buiten je lichaam. Ik leek wel een beetje op mezelf, alleen lichter. 

Welke emoties had je tijdens de ervaring? Het voelde alsof het heel gewoon was dat ik nergens anders heen kon dan waar ik heen ging en toch was het heel anders. 

Heb je ongebruikelijke klanken of geluiden gehoord? Een brommend of zoemend geluid zoals??? in mijn hoofd. 

Ben je in of door een tunnel of omheining gegaan? Ja, het leek of er een soort muren of ??? waren. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven, het voelde als een trechter, maar waarvan gemaakt??? Zoiets als in het heelal??? Zoals een portaal of wormgat??? 

Heb je een licht gezien? Ja, ik ging omhoog met 2 engelen en toen we mijn overleden grootmoeder naderden begon het licht meer en meer te gloeien. 

Heb je andere wezens gezien of ontmoet? Ja, dat heb ik verteld. Op de een of andere manier kende ik deze 2 engelachtige wezens ook en dus niet alleen mijn familielid(zie boven). 

Kreeg je een terugblik op gebeurtenissen uit je leven? Dat weet ik niet zeker. 

Heb je iets gezien of gehoord aangaande mensen of gebeurtenissen dat later bevestigd kon worden? Ja. 

Heb je mooie of anderzijds kenmerkende plaatsen, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Ja. 

Had je een gevoel van veranderde ruimte of tijd? Ja. 

Heb je het gevoel dat je speciale kennis hebt van een universele orde en/of doel? Ja. 

Ben je een grens of beperkend stoffelijk bouwsel tegengekomen?Ja. 

Was je je bewust van toekomstige gebeurtenissen? Ja.

Was je betrokken bij of je bewust van een beslissing om terug te keren naar het lichaam? Ja. 

Heb je psychische, paranormale of andere speciale gaven na de ervaring die je niet had voorafgaand aan de ervaring? Ja, ik heb mijn zoon en Jezus zo duidelijk als wat gezien. 

Zijn je standpunten of overtuigingen veranderd als gevolg van de ervaring? Ja, er is absoluut een LEVENDE GOD wat men ook onder God moge verstaan. 

Heeft de ervaring je relaties, religieuze praktijken, carrierekeuzes veranderd? Ik heb een verhoogd besef van het avontuur om in een lichaam te zitten en dat het leven heel kort is. 

Heb je deze ervaring met anderen gedeeld? Ja, alleen met een paar naasten. 

Welke emoties heb je ervaren na de ervaring? Een alles omvattend ontzag en liefde voor alledaagse dingen( een boom, een glas melk, etc.). 

Wat was het beste en wat het naarste deel van je ervaring? Het komen en gaan tussen 2 werelden. Ik voelde ook een overvloedige liefde voor mijn medemensen die nog extra werd benadrukt. Op sommige momenten voel ik me ook heel droevig omdat ik hier in dit zware apparaat, genaamd lichaam, zit. 

Is er nog iets dat je wilt toevoegen m.b.t. de ervaring? Voordat ik beter was had ik andere ontmoetingen met geestelijke wezens. Mijn oncologen vertelden me wat ze gingen doen en dat ik een chemokuur zou krijgen. Het wezen van het licht vertelde me wat er zou gaan gebeuren aangaande mijn levenspatroon. 

Is je leven veranderd specifiek als gevolg van de ervaring? Ja, ik ben erg geïnteresseerd in andere dimensies. 

Zijn er na de ervaring andere gebeurtenissen, medicijnen of stoffen geweest die een of ander deel van de ervaring terugbrachten? Ja, meditatie sessies en gebed( ik heb heel vaak een buitenlichamelijke ervaring gehad). 

Geven de gestelde vragen en de informatie die je hebt gegeven een nauwkeurige en begrijpelijke beschrijving van je ervaring? Ja.