Beschrijving Ervaring 2045:

Oh nee...Elke keer als ik dit probeer te beschrijven, wordt het echt frustrerend. Maar ach...

Eerste keer (10 jaar oud):

Ik ging toen naar de katholieke school en was na school met een vriend aan het dollen op de speelplaats. Hij liet me een nieuwe Judo beweging zien die hij had geleerd in zijn vechtsportles - hij wilde me over zijn schouder op de grond gooien. Er ging iets mis en ik landde rechtstreeks op mijn hoofd.

Ik kwam overeind met de meest intense pijn in mijn hoofd en ruggengraat die ik ooit had meegemaakt. Ik was letterlijk bewusteloos geslagen. Toen ik opstond zag ik een Vrouw (die haar kinderen kwam ophalen) uit haar auto stappen met een ontzettende blik op haar gezicht... ze had het ongeluk gezien. Ik draaide me om om naar de badkamer te rennen - ik weet nog steeds niet zeker waarom, maar ik kwam maar een paar meter ver voordat ik me plat op mijn gezicht op het beton voelde... ik kreeg een black-out.

Ik dacht dat ik een droom had toen ik bewusteloos was. Waar anders zou een tienjarige de ervaring mee vergelijken. Ik besefte pas vele jaren later wat er werkelijk was gebeurd, toen het niet alleen opnieuw gebeurde, maar ik ook van andere BDE's begon te horen.

Het voelde alsof mijn lichaam uit elkaar viel en mijn gezichtsvermogen in een spiraal veranderde. Wervelende kleuren die leken te verdwijnen naar een punt ergens...zoals een trechter of zoiets. Nee, geen tunnel...een trechter. Ik was echt bang omdat ik het gevoel had de controle over alles te verliezen.

Ergens wist ik dat ik mijn angst moest loslaten en met de trechter van wervelend licht mee moest gaan. Mijn lichaam was weg... het voelde alsof een mixer het uit elkaar had gerukt, en ik werd in de trechter getrokken naar het verdwijnpunt. Ik liet gewoon alles los. Zodra ik de angst losliet, begonnen de aangename sensaties.

Ik had nog steeds een 'lichaam', maar het was totaal anders. Ik kon in drie dimensies zien alsof ik helemaal geen lichaam had, maar slechts een "zwevende oogbol" was, bij gebrek aan een betere verklaring. Ik kon alle richtingen tegelijk zien, maar er waren geen richtingen of dimensies zoals wij die zien. (Opmerking: Dit is iets wat me echt stoort als ik lees of hoor over andere NDE's die een 'plaats' beschrijven - soms met rivieren en valleien en bloemen - dit was geen 'plaats' zoals hier. Hoe kon mijn ervaring zo anders zijn dan die van anderen?)

Ik werd begroet door een wezen van Licht en Liefde, maar niemand anders die ik kon herkennen. Het leek slechts een schitterende gloed die mij in zich leek op te nemen. Liefde is een veel te zwak woord om deze ervaring te beschrijven. Ik werd Liefde - mijn hele wezen, elke streng van mijn geest die zich door het Universum verspreidde was Liefde maal een miljoen miljard geworden.

Dit is het punt waarop ik mezelf moet tegenspreken. Ik zei eerder dat daar geen 'plaats' was zoals wij die hier ervaren.

Ik bevond me voor een soort gigantische gouden poorten... het deed me denken aan een altaar in de katholieke kerk. Er was een soort mist of zoiets die elk gevoel van afstand verduisterde, maar mijn hond Skippy was er. Skippy was enkele jaren eerder gestorven en was de enige 'persoon' waarmee ik een echte familieband had die dood was. Ik werd overweldigd door vreugde en liefde en omhelsde mijn hond met mijn geest. Hoewel ik me niet herinner dat Skippy iets tegen me zei, waren we zo blij om weer samen te zijn!

Op dat moment kreeg ik te horen dat ik terug moest gaan... dat het mijn tijd niet was. Dit is wat vaag hier, maar ik herinner me een intens gevoel van spijt en vervuld van een 'Nee, Nee, laat me alsjeblieft blijven' gevoel. Maar waar die 'stem' ook vandaan kwam, het was niet mijn tijd en ik moest terug. Ik had geen keuze.

Als het mogelijk is om de 'trechter'-ervaring in omgekeerde richting te beschrijven, dan is dit hoe het voelde om hier terug te komen. Het voelde alsof mijn geest in een veel te kleine en pijnlijke pot werd gestopt. Ik vocht om terug te keren...'Nee, nee, ik wil niet terug'. Het proces wilde niet stoppen - ik keerde terug.

Ik hoorde stemmen, echte stemmen. Ik opende even mijn ogen en zag een cirkel van mensen die zich over en rond mijn lichaam (met name mijn gezicht) verzamelden. Het waren de ambulancebroeders en ze wreven ijs over mijn gezicht. Een van hen zei: "Hij heeft zijn ogen geopend" (met grote vreugde van zijn kant). Ik sloot mijn ogen hevig en probeerde terug te gaan, terug te gaan, terug te gaan - maar ze bleven schreeuwen en zeiden dat ik mijn ogen moest openen terwijl ze lichtjes op mijn gezicht sloegen. Ik had diepe fysieke pijn en voelde me helemaal verzadigd van uitputting.

The Second BDE:

Ik was veel ouder (16) en had het begin van een volwassen ego en karakter, dus deze BDE was veel persoonlijker dan de eerste. Ik zal de details van het doodsgedeelte van deze BDE overslaan... het is veel te beschamend om iets anders toe te geven dan dat ik een toevallige overdosis heb gehad.

Ik herinner me dat ik op een feestje tegen de muur ging liggen en mijn ogen sloot. Dat was de laatste bewuste herinnering die ik heb. Ik werd enkele uren later wakker en het feest was voorbij... iedereen sliep, maar ik niet!

Toen ik mijn lichaam verliet, was het vergelijkbaar met de eerste keer, maar veel enger. Ik dacht dat ik gek werd... dat ik mijn verstand aan het verliezen was. Ik staarde omhoog in dezelfde 'trechter' die ik vele jaren eerder had gezien. Het had een veel intenser gefragmenteerd gevoel en een zekere 'verkeerdheid' terwijl mijn ego uiteenviel in Geest. Ik was bang en had geen idee wat er gebeurde, alleen dat ik totaal geen controle had over wat er gebeurde.

Opnieuw besefte ik uiteindelijk dat ik werkelijk geen enkele controle had, dus kon ik net zo goed de rit uitzitten, hoe beangstigend die ook was. De spiraalvormige trechter wervelde omhoog naar hetzelfde verdwijnende punt ergens in de verte... terwijl hij mijn Geest uit deze wereld en uit mijn lichaam zoog.

Toen begon de intense Liefde, Vrede en plezier me weer te overwinnen. Ik was niet langer Ray, mijn ego was opgelost, maar op de een of andere manier was ik nog steeds Ray. Een Wezen van immens Licht en Liefde en Heiligheid, maar deze keer nam het Wezen mij opnieuw mee op een reis of een soort tournee. Het had me iets te laten zien.

Nu is dit heel moeilijk te beschrijven, maar tijd hield op te bestaan. Het had geen waarde daar... verleden en toekomst waren volledig onbestaande. Ik reisde in een intens, gloeiend nu. Nu was alles. Ik was niet langer een zelfstandig naamwoord (persoon, plaats of ding) maar werd een werkwoord (een actie). Ik was Ray-ing in plaats van Ray. Dit is het beste wat ik kan doen om te beschrijven hoe geen-tijd is. Het is prachtig in zijn eigen intensiteit en brandende Nu-heid.

Ik kreeg een enorme boodschap op dit punt. Het Wezen vertelde me "Dit is wie je werkelijk bent", terwijl het het Universum voor me opende. Ik kon het verschil niet zien tussen de oneindige sterrenstelsels en mijzelf. Ik werd almachtig en alwetend - en toch was ik nog steeds Ray. Ik kan dit niet beter beschrijven dan dit, maar dit 'verhaal' voelt zo ontoereikend in vergelijking met de werkelijkheid.

Toen leidde het Wezen mij en stelde mij voor aan de meest Ongelooflijke Schoonheid en Liefde die iemand zou kunnen bevatten. Het was een Groter Wezen van het meest intense Licht dat onmogelijk kon bestaan. Het was God. Het eerste Wezen leidde me naar dit Licht en liet het me omarmen en opslokken. Ik werd één met Liefde maal een miljoen, miljard, triljoen voor eeuwig en altijd. We waren gemaakt van hetzelfde spul! Elk wezen dat ooit had bestaan in de hele schepping maakte nu deel uit van dit grotere geheel dat God werd genoemd. Ik was één met hen allen, en toch was ik nog steeds Ray...almachtige, kleine oude ik!

"Dit is wie je werkelijk bent" donderde het Licht.

Let op het verschil tussen 'Wie' je werkelijk bent en 'Wat' je werkelijk bent. Het was heel belangrijk dat ik wist 'Wie' ik werkelijk ben.

Na een onbepaalde tijd van Nu-zijn, kreeg ik te horen dat ik terug moest gaan...dat het nog niet mijn tijd was. Ik vond dit nu goed... ik had een enorm Doel en een veel krachtiger reden om te bestaan. Ik kreeg een andere boodschap die heel belangrijk was... even belangrijk als wie ik werkelijk ben. Ik kreeg te horen dat ik op elk moment kon terugkeren. Ik heb geen idee wat dit nu betekent, maar dat was de andere Grote Boodschap!

Ik keerde terug naar mijn lichaam en voelde me weer opgepropt in een vat van pijn en uitputting. Ik wil niet ingaan op verdere details over hoe ik terugkwam in deze werkelijkheid.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man

Datum BDE: Niet zeker.

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Nee Ongeval drug overdose

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Geweldig

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ik verliet duidelijk mijn lichaam en bestond er los van

Werden je gedachten sneller? Ongelooflijk snel

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis

Waren je zintuigen scherper dan gewoonlijk? Ongelooflijk scherper

Vergelijk je zicht tijdens de ervaring met je alledaags zicht die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming? Ja en de feiten zijn gecontroleerd geweest.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Nee

Heb je een helder licht gezien of gevoeld dat het je omringde? Een licht dat duidelijk van mystieke of niet-aardse origine was

Heb je een onaards licht gezien? Nee

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Had je een gevoel van vrede of vrolijkheid? Ongelooflijke vrede of plezier

Had je een gevoel van vreugde? Ongelooflijke vreugde

Had je een gevoel van harmonie of eenheid met het universum? Ik voelde me verenigd of één met de wereld

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum

Heb je beelden gezien uit je verleden? Mijn verleden flitste zich voor mijn ogen, buiten mijn controle

Waren er beelden uit de toekomst? Beelden van de toekomst van de wereld

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk Geen

Zijn je religieuze gewoonten veranderd sinds je ervaring? Nee

Welke godsdienst beoefen je nu? Gematigd geen

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Nee

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

Zag je overledenen of religieuze geesten? Ik zag hen duidelijk

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Verkreeg je tijdens je ervaring speciale kennis of informatie over je doel? Nee

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Nee

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Nee

Had je kennis over bijnadoodervaring (BDE) vóór je ervaring? Nee

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee


Beschrijving Ervaring 776:

Nu is dit heel moeilijk te beschrijven, maar tijd hield op te bestaan. Het had daar geen waarde...verleden en toekomst bestonden totaal niet.á Ik reisde in een intens, brandend nu.á Nu was alles.á Ik hield op een zelfstandig naamwoord (persoon, plaats of ding) te zijn, maar werd een werkwoord (een handeling). Ik was Ray-ing in plaats van Ray. Dit is het beste wat ik kan doen om te beschrijven hoe geen-tijd is. Het is prachtig in zijn eigen intensiteit en brandende Nu-heid. Ik kreeg een enorme boodschap op dit punt.á Het Wezen vertelde me 'Dit is wie je werkelijk bent', terwijl het het Universum voor me opende. Ik kon het verschil niet zien tussen mezelf en de oneindige sterrenstelsels.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Man

Datum BDE: two NDEs: 1966 and 1973

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja Ongeval, onopzettelijke overdosis drugs De eerste keer had ik een hoofdwond en was ik gestopt met ademen/hartslag.

De tweede keer was een overdosis drugs.

BDE elementen :

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Gemengd

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker De eerste keer...nee De tweede keer ...ja

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? De eerste BDE was droomachtig in die zin dat het een droomgevoel had, maar nogmaals, dat was mijn enige ervaring waarmee ik het toen kon vergelijken.

De tweede BDE was geen droom! Zelfs geen klein beetje.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja Zie voorafgaande beschrijving.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Hoog bewustzijn en intensiteit Liefdevolle alertheid.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis Geen tijd, alleen NU.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee

Ben je in of door een tunnel gegaan? Nee...Het was meer een trechter die verdween in een punt ver weg. Ik " verdween" met de trechter.

Was je je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja Elk ooit geschapen wezen is waarschijnlijk een goede omschrijving. Maar hoe begrijp je dat?

Heb je een onaards licht gezien? Ja, zie beeschrijving hierboven.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum Heel erg. Nu verwarrend, maar toen heel duidelijk.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik had geen keus, maar kreeg te horen dat het mijn tijd niet was en dat ik terug moest.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk

Welke godsdienst beoefen je nu? Geen

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja Het werd daarna erg moeilijk om christen te zijn. Wat ik in de kerk hoorde was helemaal niet wat ik geleerd had. Hoewel ik sindsdien in staat ben geweest de Bijbel te lezen en te zien wat Jezus werkelijk zei. Hij probeerde ons te vertellen over de andere kant, maar we verknoeien het om het te begrijpen.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Ongeveer hetzelfde gebleven.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Mijn relaties lijken anders te zijn dan die van anderen. Ik heb heel gemakkelijk lief en met minder onzin dan de meesten. Ik heb een zeldzaam vermogen om te spelen en te doen alsof als een kind. Ik kan echt met kleine kinderen spelen en doen alsof...het is best netjes met mijn kleinkinderen.

Ik ben een kunstenaar. Zie www.masterwoodcarver.com Creatie komt vloeiend bij mij binnen. Iets anders heb ik onlangs geleerd: Als ik mijn ogen sluit, heb ik een lopende 'film' bij gebrek aan een betere term. Vrij vloeiende kleuren en ontwerpen gemengd met bewegende en stilstaande beelden. Mensen en plaatsen die mij onbekend zijn, gecombineerd met fantastische kleuren en abstract. Ik heb onlangs anderen gevraagd of zij deze ervaring hebben en ik merk dat de meesten dat hebben, maar alleen op momenten zoals in slaap vallen. Ik heb het altijd... ik kan mijn ogen sluiten en het nu zien.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Ja De "plaats" waar ik heen ging was niet de fysieke/relationele plaats die wij in onze dagelijkse ervaring kennen. Er was daar ook geen tijd. De communicatie die ik met God had was zonder woorden. Hoe druk je dit soort ervaringen uit met woorden?

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Pure Liefde was het beste. Hier terugkeren was het ergste.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja Mensen luisteren op een saaie, afstandelijke manier. Mijn Vrouw gelooft niet dat mijn NDE's echt waren...of misschien is niet significant een betere omschrijving. Het is sowieso onmogelijk te beschrijven, maar ik heb een intense behoefte om het te proberen.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Ik wil soms sterven. Ik heb geen enkele angst voor de dood. Ik word soms suïcidaal omdat ik weet wat er hierna is en die vrede zo graag wil. Ik weet ook dat ik zoiets niet kan doen... dat het verkeerd is.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen? Je zou kunnen vragen naar angst voor de dood of terug willen gaan. Dat is heel belangrijk. Mag ik een kopie van mijn vragenlijst?