Sammy BDE
|
Beskrivelse af oplevelsen:
Ik had al een tijdje griepachtige verschijnselen die gepaard gingen met niet zo ernstige pijn die uitstraalde van mijn borst naar beide armen en mijn kaak. Ik kreeg 2 ECG's, die geen van beiden rare dingen lieten zien en de verschijnselen werden toegeschreven aan een akelig virus. Na een paar weken waarin geen verbetering optrad en nog een ECG die er volgens het boekje uitzag werd er besloten om een hart stress-test te doen.
Dit houdt in, lopen op een lopende band met veschillende moeilijkheids graden terwijl je aangesloten bent aan een ECG apparaat. Tijdens het eerste deel van mijn test voelde ik een verpletterende pijn in mijn borst. Het was alsof mijn borst in een reusachtige bankschroef zat. Ik herinner me dat de dokter vroeg of alles goed was, ook dat ik begon te vallen, maar ik herinner me niet dat ik op de loopband of de grond viel.
Daarna bestaan mijn herinneringen uit stukjes en beetjes van beelden en gevoelens. Ik herinner me dat ik door een tunnel of buisvormige doorgang ging, en dat er een luid ruisend geluid op de achtergrond was. Ik kan me niet herinneren dat ik de buis in- of uitging.
Het volgende dat ik me herinner is dat ik naar een prachtig licht van een onmeetbare schittering werd getrokken. Terwijl ik naar het licht ging onderschepte mijn eerste vrouw me. Ze was blij om me te zien, maar tegelijk ook bezorgd omdat het mijn tijd niet was om daar te zijn. Ik wist dat ze gelukkig en tevreden was waar ze nu was. Ik kan me niet herinneren dat ze me dat vertelde. Ik wist het gewoon.
Het was alsof we een hoek waren om gegaan. Het volgende dat ik me herinner is dat ik in een warme, groene weideachtige omgeving zat met een heldere blauwe lucht. Ik kan me niet duidelijk herinneren of er gras, bloemen of andere planten waren. Ik sprak met iemand daar. We praatten urenlang over waarom we hier allemaal zijn en mijn plannen voor mijn leven hier. Op dat moment wist ik alles, de zin van het leven en waar het allemaal om gaat.
Ik kan me niets herinneren behalve de laatste zin. Het is voor mij duidelijk dat ik me die zin ook niet zou moeten kunnen herinneren. Tot de dag van vandaag droom ik nog steeds gedetailleerd over het gesprek. Als ik wakker word kan ik me het nog steeds niet herinneren. Ik weet niet met wie of wat ik gesproken heb. Ik kan je wel vertellen dat ik onvoorwaardelijke liefde heb gevoeld en onbegrensde wijsheid.
Zoals ik al heb gezegd kan ik me van dat gesprek maar 1 zin herinneren. Ik herinner me die zo duidelijk alsof ik hem zojuist heb gehoord. Een diepe, mannelijke stem zei: "Dan is het hierbij beslist, je gaat terug".
Bij het eind van die zin gaf het medisch personeel me voor de tweede keer een schok. Ik werd teruggesmeten in mijn lichaam en ik voelde die schok niet zo'n klein beetje. Het was alsof iemand een kleine bom tot ontploffing had gebracht in mijn borst. Mijn ogen knalden open en ik zag het achterhoofd van de man die het had gedaan. Ik hoorde hem "verandering" zeggen, wat betekende dat er weer een hartslag was. Daardoor wist ik dat het de tweede schok was. De arts die de stress-test had gedaan vertelde me dat ze me twee keer een schok hadden gegeven. Na de eerste gebeurde er niets.
Mijn ogen sloten zich weer. Toen ze daarna weer open gingen lag ik op de hartbewaking.
Is er sprake van medicijnen of stoffen die mogelijk een effect op de ervaring zouden kunnen hebben? Dat weet ik niet zeker. Tijdens de reanimatie pogingen werden er verschillende medicijnen toegediend. Ik weet niet welke en ook niet hoeveel.
Was het moeilijk om de ervaring in woorden uit te drukken? Ja.
Waarom was het zo moeilijk om te vertellen? We delen niet een gemeenschappelijke structuur van informeren. Het meeste bestaat uit indrukken en niet mondelinge communicatie.
Was de ervaring verbonden aan een levensbedreigende gebeurtenis? Ja, een hartstilstand.
Wat was de mate van bewustzijn en waakzaamheid tijdens de ervaring? De herinneringen die ik terug kan halen zijn heel scherp en duidelijk.
Leek de ervaring in sommige opzichten op een droom? Nee, alleen het feit dat ik me niet alles kan herinneren. Hetgene dat ik me wel herinner is helder en lijkt niet op een droom.
Heb je een afscheiding van bewustzijn van je lichaam ervaren? Dat weet ik niet zeker.
Beschrijf je voorkomen of gedaante buiten je lichaam. Tijdens de dingen die ik me kan herinneren had ik totaal geen neiging om naar enig deel van mijn lichaam te kijken.
Welke emoties had je tijdens de ervaring? Een ongelooflijk gevoel van onbeperkte liefde. Ik kan het het beste beschrijven als de onvoorwaardelijke liefde van een moeder voor een klein kind.
Heb je ongebruikelijke klanken of geluiden gehoord? Een zuiver geluid in de tunnel. Het is te vergelijken met een radio die net naast een station staat of het geluid van de zee zonder de golven.
Ben je in of door een tunnel of omheining gegaan? Ja, ik kan me herinneren dat ik met hoge snelheid door een donkere, buisachtige doorgang ging.
Had je een gevoel van veranderde ruimte of tijd? Ja, ik heb enkele uren zitten praten in de groene weide. De reanimatie poging nam minder dan 5 minuten in beslag.
Heb je een gevoel dat je speciale kennis hebt van een universele orde en/of doel? Ja, ik heb geleerd dat er een geplande reden is waarom we allemaal hier zijn. Ik weet dat er veel meer verbonden is aan het leven dan wij ons bewust zijn. We zullen het echter niet kunnen begrijpen zolang we in onze huidige gedaante verkeren.
Ben je een grens of beperkend stoffelijk bouwsel tegengekomen? Nee.
Was je je bewust van toekomstige gebeurtenissen? Dat weet ik niet zeker. Tijdens zeldzame momenten krijg ik opeens een sterk gevoel over welk pad ik moet kiezen in mijn leven. Iedere keer dat ik gehoor gaf aan dat gevoel pakte het heel goed uit.
Was je betrokken bij of je bewust van een beslissing om terug te keren naar het lichaam? Ja, ik weet zeker dat de keus om te blijven of te gaan aan mij was.
Heb je psychische, paranormale of andere speciale gaven die je niet had voorafgaand aan de ervaring? Dat weet ik niet zeker.
Zijn je standpunten of overtuigingen veranderd als gevolg van de ervaring? Ja, door de ervaring hield de pijn en boosheid, die ik had gevoeld toen ik mijn eerste vrouw verloor, op. Ik heb nu vrede met de krachten die dit leven beheersen. Ik leid nu een veel evenwichtiger leven. Voorheen geloofde ik in het najagen van financiale rijkdom en dat status het enige belangrijke in het leven was. Sinds mijn BDE ben ik er achter gekomen dat ik dat pad niet langer wilde volgen. Mijn dokter zei tegen me: "verander van werk of je gaat dood". Alleen, zei hij, zullen we je de volgende keer niet kunnen terughalen. Maar alles terzijde, ik ging toch weer aan het werk, vooral omdat ik het gevoel had dat ik het "grote geld" moest blijven verdienen. Maar het pakte anders uit. Niet vanwege gezondheidsredenen maar omdat het gewoon niet belangrijk meer voor me was. Tegen het eind van oktober dacht ik er ernstig over om mijn baan op te zeggen.
In november stortte een steiger in tijdens werk aan een militaire installatie, ik viel dusdanig dat ik eigenlijk dood had moeten zijn. Ik had echter alleen wat schrammen. Terwijl ik daar lag en probeerde weer op adem te komen hoorde ik de stem van mijn dokter alsof iemand een bandje afspeelde vlak bij mijn oor: "verander van werk of je gaat dood". Ik ben nooit meer teruggegaan naar die baan.
Mijn geloof in bepaalde dingen veranderde drastisch. Ik ontdekte keihard bewijs dat veel dat in mijn hoofd geramd was vanaf de preekstoel gewoon niet waar is. De priesters, dominees, pastors en andere mannen en vrouwen in het geloof hebben niet het minste idee wat leven en dood werkelijk inhoudt.
Er is een basisplan en ieder van ons maakt daar deel van uit. Ik weet zeker dat elk deel van dat plan net zo belangrijk is als het volgende. Als je gelooft dat rang en status je belangrijker maken dan de mevrouw bij de kassa van de supermarkt, dan is dat niets meer dan egocentrische onzin. Ik weet waar ik het over heb, ik dacht vroeger ook zo.
Heb je een licht gezien? Ja, een heel helder, onbeschrijfelijk mooi licht. Hoewel het licht heel helder was, was het niet naar of pijnlijk om naar te kijken.
Heb je andere wezens gezien of ontmoet? Ja, ik heb mijn overleden eerste vrouw ontmoet. Ik sprak met een opperwezen over waarom we hier zijn en wat mijn opdracht tijdens dit leven is. Ik kan me niet herinneren hoe dit wezen er uitzag. Ik denk wel dat ik hem mogelijk gekend heb voor mijn hartaanval, maar dat weet ik niet zeker.
Kreeg je een terugblik op gebeurtenissen uit je leven? Nee.
Heb je iets gezien of gehoord aangaande mensen of gebeurtenissen dat later bevestigd kon worden? Dat weet ik niet zeker. Alleen een blik op de arts die me de tweede serie schokken gaf.
Heb je mooie of anderzijds kenmerkende plaatsen, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Ja, de omgeving met het licht en de "groene weide", zoals ik al eerder beschreven heb.
Heb je deze ervaring met anderen gedeeld? Ja, mijn vrouw gelooft mij. Hoewel mijn ervaring in schril contrast staat met haar geloofsovertuiging en erover praten maakt dat ze zich ongemakkelijk voelt.
Van de weinige mensen buiten mijn familie die van de ervaring af weten, beschouwen de meesten mijn ervaring als het resultaat van het nuttigen van een scheikundeset i.p.v. een normale lunch. Mede daarom heb ik het er niet zo vaak over.
Een uitzondering vormt een journaliste waar ik af en toe mee werk. Zij had een BDE tijdens haar tienerjaren en we hebben uitgebreid over onze ervaringen gesproken. De andere uitzondering is, verrassend genoeg, mijn arts.
Welke emoties heb je ervaren na je ervaring? Een mengeling van opluchting en verwarring. De meeste dingen waar ik in geloofde werden onderuitgehaald.
Wat was het beste en wat het naarste deel van je ervaring? Het beste deel was dat ik mijn eerste vrouw heb gezien en daardoor bepaalde gevoelens los kon laten. Het naarste deel is dat ik me dat gesprek niet kan herinneren.
Is er nog iets dat je wilt toevoegen m.b.t. de ervaring? Ja, toevoegend aan wat ik al eerder heb gezegd, heb ik nu een veel meer ontspannen leven. Ik breng meer tijd door met mijn familie.
Zijn er na de ervaring andere gebeurtenissen, medicijnen of stoffen geweest die een of ander deel van de ervaring terugbrachten? Nee.
Geven de gestelde vragen en de informatie die je hebt gegeven een nauwkeurige en begrijpelijke beschrijving van je ervaring? Ja.