Beschrijving Ervaring:

Ik werd wakker uit mijn slaap en begon mijn neef te achtervolgen. Voor ik het wist hoorde ik een lange zoem/bel geluid en toen zag ik mezelf reizen door een bakstenen tunnel, bijna alsof de tunnel langs me heen reisde. Ik bewoog niet, zo leek het, maar de stenen om me heen wel, ik had tunnelvisie dus ik kon niet naar boven of beneden kijken, alleen een deel van de zijkant en recht vooruit. Er was een fel licht aan het eind van de tunnel en ik kon iets zien tussen de lichten, het licht was bijna verblindend. Toen voelde ik iets dat zei dat het niet mijn tijd was, ga terug. Ik dacht bij mezelf, wat is er aan de hand?

Toen hoorde ik mijn neef zeggen: "Theresa, Theresa? Ik kwam terug terwijl hij mijn naam zei. Ik vroeg hem waarom hij die zaklamp in mijn ogen stak. Hij keek me aan alsof ik gek was en bleef vragen of ik in orde was, hij had geen zaklamp. Hij zei dat de ambulance onderweg was. Ik was ongeveer vijf minuten bewusteloos, hij wist het niet zeker. Het was genoeg tijd voor hem om terug te komen van de andere kant van een lange hal, te zien dat er iets mis was, de lift te nemen naar vijf verdiepingen, de ambulance te bellen, de bewaker te waarschuwen en terug naar boven te komen.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 1988

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Nee Ik had last van extreem zware menstruatie, ik had problemen met lopen en opstaan. Mijn neef kwam terwijl ik sliep en goot ijs over mijn topje. Ik sprong op en achtervolgde hem terwijl ik flauwviel in de gang van de flat Ambula.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring? Positief

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Ik weet niet meer of ik pijnstillers nam voor mijn menstruatie.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Het leek niet droomachtig maar het leek onwerkelijk of anders dan alles wat ik had meegemaakt, zag dingen die ik nog niet eerder had gezien - bewegende stenen en helder licht aan het eind van de tunnel.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Onduidelijk Als wat ik dacht dat gebeurde, gebeurde, was ik niet in mijn lichaam en toch was ik bij bewustzijn. Ik zag mijn lichaam niet. Ik kon mijn handen niet optillen en ernaar kijken of naar beneden kijken en mijn tenen zien of iets dergelijks.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Ik voelde dat ik zeer alert was, ik was ik, denkend zoals ik altijd had gedaan, en er was geen scheiding van mijn gedachten of herinnering tijdens de ervaring. Ik leek in deze staat, zeer alert op wat er gebeurde, ik zweefde door een tunnel.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Ja Een niet eindigend zoemend of bel-achtig geluid.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Ja Het was baksteen en ik bewoog me er heel snel doorheen. De bakstenen leken eerder een textuur te hebben dan de bakstenen die we tegenwoordig gebruiken om huizen te bouwen. Ik kan me niet herinneren welke kleur ze hadden en of ze zwart waren, maar ik denk dat ze varieerden in verschillende tinten van donkere kleuren. Het duurde niet lang of ik zag het felle licht en wilde mijn 'oog' bedekken, maar kon het niet.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Onduidelijk kan ik me niet echt herinneren, maar ik herinner me dat er andere mensen of wezens aanwezig waren aan het einde van de tunnel, een stuk of drie. Ik vroeg me voor en na de ervaring af of het dode familieleden waren en één die ik niet kende, een overste van de anderen, niet zeker.

Heb je een onaards licht gezien? Ja Het was heel helder alsof je dicht bij de zon was, als je erin keek.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Niet in deze ervaring. Ik herinner me echter wel dat ik in de baarmoeder van mijn moeder zat en het proces om daar te komen en het 'wezen' waarmee ik 'communiceerde' voordat ik besloot hierheen te komen. Alles wat ik me herinner terwijl ik in de baarmoeder van mijn moeder zat, heb ik als baby en peuter altijd gedacht, mezelf nooit laten vergeten, en is door mijn moeder geverifieerd. Ik herinner me een heleboel van mijn kindertijd en ervaringen als baby en peuter. Ik weet niet of dit iets te maken heeft met wat er gebeurde toen ik bewusteloos raakte.

Leek je opeens alles te verstaan? Alles over het universum

Waren er beelden uit de toekomst? Nee Niet gedurende deze ervaring.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Nee

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin. Ik hoorde of begreep de beslissing dat ik terug zou gaan, maar het woord lichaam werd niet gebruikt. Ik dacht niet aan mijn lichaam en was me er niet van bewust dat ik uit mijn lichaam was.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk

Welke godsdienst beoefen je nu? Gematigd

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Onduidelijk Het bevestigde mijn gedachten over de andere wereld of andere dimensies die we doorkruisen. Door wat ik als kind altijd had gedacht. Ik vroeg me af waar ik vandaan kwam en waarom ik hier was. Ik vroeg me altijd af hoe ik hier kwam van waar ik was, hoe het eigenlijk gebeurde. Ik had altijd het besef dat wat we hier zien, niet alles is wat er is en dat de religie waarin ik opgroeide, niet allemaal letterlijk waar was. Ik heb en bleef kijken naar de verslagen van anderen als gewoon dat, andere verslagen van de andere wereld, geen wet.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Blijf ongeveer hetzelfde

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring? Ik heb nooit graag de hele dag in de kerk gezeten zoals mijn moeder en tantes, maar ik was jong. Ik ben niet zo stellig als mijn familieleden zijn in het woord voor woord volgen van geschreven teksten zoals de bijbel als wet. Ik voel me niet gebonden, zoals zij, om alles wat er staat letterlijk te doen, want voor mij zijn het maar woorden. Wat voor mij belangrijker is, is hoe ik me voel en mijn relatie met andere mensen, mijn intentie en het genieten van het leven, me niet schuldig voelen als ik een zondag mis of mijn geld niet op het bord leg - zij maken zich grote zorgen over deze dingen. Die voor mij erg frivool zijn als ik kijk naar het grote geheel en de orde der dingen. Dus ik weet niet of ik zou zeggen dat het me veranderd heeft, want ik ben altijd al zo geweest, maar het heeft bevestigd hoe ik me voelde. Ik bid en geloof in God en weet dat Jezus' naam krachtig is, net als mijn gedachten en intenties.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik vind het altijd leuk om te leren hoe andere culturen zich uitdrukken en verhouden tot het spirituele domein en hoe de grote drie religies het beschrijven en categoriseren. Een deel van mijn interesse om antropoloog te worden is het voeden van dat verlangen om de vele verschillende, maar toch zo gelijksoortige, spirituele relaties tussen mensen en het andere rijk vast te leggen, die steeds meer verdwijnen en verloren gaan naarmate onze ouderen hun kennis doorgeven.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden? Nee

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik dingen weet, ik had altijd visioenen voordat het gebeurde, maar na de ervaring vroeg ik dat het zou stoppen. Ik bad dat het weg zou gaan en dat ik het niet meer zou meemaken.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Het beste deel was de wetenschap dat ik niet gek was omdat ik me herinnerde wat ik me vanaf mijn geboorte herinnerde en dat het leven doorgaat nadat je hier weggaat, alleen in een ander rijk. Het ergste was dat ik niet wist waarom het gebeurde en dat er ongelovigen waren, maar het was heel echt.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen? Ja, ik heb het met heel weinig mensen gedeeld. Meestal krijg ik geen andere reactie dan 'Hmm'.

Heeft er ooit iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee