Beschrijving ervaring:

Ik was 16 jaar. Ik herinner me dat ik naar de auto liep, maar herinner me niet dat ik instapte. We waren aan het rijden, en op zo'n 10 minuten van bestemming gebeurde het ongeluk.

Duisternis even, toen was er snel een wit licht, geluid (gehum), ruisen (zoals de wind) - veel sneller dan ik gedacht zou hebben na het lezen van andere verhalen over een tunnel, maar dat beschrijft het. Toen, totale duisternis maar niet in de zin van blindheid, want daar hebben we geen ogen nodig. Duisternis is gewoon een woord om de "leegte" te beschrijven (leeg van mogelijkheden, van beperkingen, complete volledigheid), waar het niet nodig is om te zien. Ik begrijp dat alles goed is, en dit is allemaal veel echter, mooier, gevoeliger en liefdevoller dan de materiele wereld waarvan ik eerder dacht dat dit het "leven"was”.

Ik weet dat het geen verschil uitmaakt of ik terugkeer naar mijn lichaam - hier onderscheid ik mezelf in gedachten van de  “natuurlijke volledigheid”. Er is een lichaam en ik richt kort mijn aandacht even op het geluid en de activiteit daaronder, waar mensen rondrennen in een staat van extreme opwinding. Ik voel geen verbinding - zelfs niet met mijn vrienden in de auto - Ik stel me zelfs geen vragen over hun verwondingen. Ik weet dat er een optie is - gewoon doorgaan en niet terugkeren.

Toen ik mij op de vraag van wel of niet terugkeren richtte, maakte ik me los van wat ik nu beschrijf als “natuurlijke volledigheid” of “hemelachtige essentie” - dit is waar het denken in een taalvorm begint - ik vernauw, beperk mijn focus tot wat begrepen kan worden als binnen een "normale" context. Er is geen waarde oordeel of gevoel van doel en ik weet niet zeker waarom ik besluit terug te keren - alsof ik het al begrepen heb, op een niveau dat geen dialoog vereist, dus ik hoef ook niet door het proces van een uitleg krijgen te gaan.

Dit gebeurt terwijl men mij in de ambulance legt. Langzaam begin ik weer te associeren met mijn lichaam en een paar uur later heb ik er weer interaktie mee.

Pas jaren later, na een hoop gekheid, werd ik rustig genoeg om dit een plaats te geven.

Achtergrondinformatie:

Geslacht:    Vrouwelijk

Datum BDE:  Januari 1985

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring?   Onduidelijk   Ongeval         Ik werd van de achterbank van een Volkswagen door de ruit geslingerd, tijdens een crash met een andere auto, met een snelheid van ongeveer 60 km/uur. Ik was gedurende een paar uur buiten bewustzijn.

BDE elementen:

Hoe schat je de inhoud in van je ervaring?     Positief

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben?   Nee     

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom?   Het was zoals een droom in die zin dat het niet beperkt was door de huidige natuurkundige theorieën. Het was veel helderder dan een droom - en dan de normale "wakkere" staat, trouwens.

De ervaring bevatte:   Uittreding (Uit-het-Lichaam) ervaring

Voelde je je afgescheiden van je lichaam?   Ja   Ik was gewaar dat ik totaal onafhankelijk van vorm was en dat ik mijn lichaam en de fysieke wereld kon "zien" wanneer ik dat wenste, van ongeveer 3 meter boven de grond.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid?   Lichamelijk was ik buiten bewustzijn en niet geinteresseerd in wat er gebeurde met mijn lichaam. Ik was me bewust van de spoedhelpers, en later van het ziekenhuis personeel, familie en vrienden, maar ze waren niet zo belangrijk.  Ik zag alles heel helder - het tegenovergestelde van verward. Ik was niet gehinderd door de lichamelijkheid van wat we "denkprocessen" noemen, en ik bezat volledig begrip.

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging?   Niet veranderd - maar ik begreep het beter.   Tijd is relatief, ruimte is oneindig en complexer dan onze geest zich kan inbeelden.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring.   Ik begreep geluiden, maar ik hoorde ze niet - het enige geluid dat ik leek te horen zoals ik normaal gezien geluid hoor, was de ruis van binnenkomen en buitengaan

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming?   Ik kan het niet duidelijker beschrijven dan zoals ik het hierboven verteld heb.

Ben je in of door een tunnel gegaan?   Onduidelijk  Eerder zoals ontsnappen door een tunnel - zoals bovenkomen na een diepe duik in water maar dan heel erg snel en dan iets gelijkaardigs bij terugkeren, maar meer gradueel en als in een trechter - zoals naar beneden drijven, zonder grenzen.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen?     Nee     Er waren geen vormen of scheidingen die wezens maken, maar ik was niet alleen want ik was een met alles. Ik voelde geen aanwezigheid van overleden familieleden of van een God, maar ik was niet gescheiden van hen.  Ik wist dat als ik iets nodig had - concept, vorm, en communicatie - dat ik het zou ontvangen, maar er was geen behoefte.

De ervaring bevatte:   Leegte

De ervaring bevatte:   Duisternis

De ervaring bevatte:    Onaards licht

Heb je een onaards licht gezien?     Ja  Wit, in associatie met de tunnel. Zwart in associatie met mijzelf zonder vorm. Diep donkerblauw in associatie met de eenheid. Alle kleuren (regenboog) waren er als ik ze geroepen had.

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring?     Kalm, noch blij noch droevig, aanvaarding, vrede en liefde zonder binding. 

De ervaring bevatte:    Speciale kennis of doel

Leek je opeens alles te verstaan?     Alles over het universum     Het was alsof ik deel van een grote computer was met dossiers die alles konden uitleggen en het enige wat ik hoefde te doen was kijken, maar dit wetende, hoefde ik niet te kijken.

De universele wet is liefde en vrede.

Onze huidige ervaringen zijn afhankelijk van onze eerdere reakties op onze eerdere ervaringen,  en onze toekomstige ervaringen zijn afhankelijk van onze huidige  manifestaties, maar overkoepelend is de liefde-energie die de basis van het leven is.

Deze liefde-energie wordt niet beschadigd of geholpen door materiele zaken.

Ik kan geen ander doel zien dan liefhebben en de pijn van anderen helpen verzachten - en hier heb ik jarenlang over gedaan - me afvragend waarom ik niet meer heb rondgekeken toen ik daar was, in plaats van alles nu proberen te begrijpen  (nu het allemaal onvatbaar voor me is).

Heb je beelden gezien uit je verleden?  

Het lijkt alsof er niet voldoende was om te bekijken, want ik was kind [16 jaar] - hoewel ik dat toen nooit aanvaard zou hebben. Ik begreep wat ik nu karma zou noemen - de effecten van ons lichaam, spraak en geest zijn wat we ervaren maar er was geen formeel overzicht. Maar het zou me niet verbazen als er de volgende keer wel een overzicht is.

Waren er beelden uit de toekomst?    Beelden van de toekomst van de wereld     Ik voelde dat ik makkelijk alles had kunnen weten dat ik wilde weten. Een keer daarvoor, en sommige keren daarna heb ik droom-ervaringen gehad die anders waren dan normale dromen en gerelateerd aan toekomstige of actuele, traumatische gebeurtenissen.

De ervaring bevatte:   Grens of afbakening waarna je niet meer terug kunt

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield?     Ja     Ik moest kiezen of ik terug wilde gaan of verder gaan en ik werd beperkt door die keuze..

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren?   Zoals hierboven beschreven

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring?     Onduidelijk    Niet-praktizerend Katholiek

Welke godsdienst beoefen je nu?   Boeddist - na vele jaren van niets

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring?    Ja    Het is een langzaam proces geweest om dit te begrijpen. Ik heb mezelf vele jaren te bezig gehouden om het echt te verwerken, maar de fundamentele kern van kennis is me altijd bijgebleven - dat liefhebben en anderen helpen het enige is dat telt.  Nu ik niet langer het leven van deze ervaring probeer te scheiden, en nu ik een kader heb waarbinnen ik hierop kan focussen, heb ik kunnen toewerken naar een authentiek leven dat de realiteit van wat ik heb meegemaakt erkent en aanvaardt. Het heeft me zeker klaargemaakt om dingen te aanvaarden die betekenis hebben in deze context en te weten dat ze juist zijn.  

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE:     Toename

Wat is er veranderd in je leven na je ervaring?   Ik heb geen angst, en hoewel ik steeds vergeet wat belangrijk is, stop ik meestal als ik iets aan het doen ben wat niet helpt. 

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring?   Ik ben gestopt met sociale zorgprogramma's toen ik besefte dat mijn drukke gedoe niet zo helpvol was als wat ik zou kunnen doen als ik realiteit beter zou begrijpen. Ik ben dus in mijn eentje gaan studeren gedurende 5 jaar en ik beleef sinds anderhalf jaar Tibetaans Boeddhisme. Ik ben veel minder gevaarlijk dan vroeger.

Na de BDE: 

Ben je van job veranderd door je ervaring?     Baan of studie

Ben je fysiek veranderd door je ervaring?     Lichamelijke na-effecten

Ben je psychisch veranderd door je ervaring?     Verhoogde gevoeligheid, helende of psychische gaven

Zijn je gevoelens veranderd door je ervaring?     Gevoelens over familie, vrienden of de maatschappij

Is je angst voor de dood veranderd door je ervaring?     Gevoelens over de dood

Is je levensdoel veranderd door je ervaring?     Gevoel van levensdoel

Was de ervaring moeilijk te verwoorden?   Woorden zouden deze ervaring niet kunnen bevatten, en heeft heeft lang geduurd voordat mijn geest klaar was om te "benoemen" wat er gebeurd was - de woorden die ik zou gebruiken om het te vertellen zijn niet veranderd, maar de helderheid werd dieper toen ik een context en een taal had die ik kon delen met anderen - maar nog steeds kunnen woorden dit niet beginnen over te brengen...

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring?     Onduidelijk     Ik ben veel gevoeliger en ik ben voor altijd veranderd. Ik was, en ben, niets bijzonders.

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou?      Er is geen slecht deel - ja, het deed pijn en het was onaangenaam toen ik terug was, maar de vrede die ik voelde was het meer dan waard. 

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen?     Ja     Mijn echtgenoot, een paar mensen, een Boeddhistische boekbespreking, en een Lama. Hun reacties zijn begrijpend en open. Ik heb enorm baat gehad bij het verwoorden van de ervaring en op een bepaald moment zorgde een vraag voor groot begrip (over het moment van scheiding van mijn bewustzijn terug naar "mijn alles” in plaats van "alles". Maar ik begin hier nu pas openlijk over te praten.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring?     Ja   Ik heb vele malen gedeeltes of dezelfde gevoelens ervaren, in vele omstandigheden, maar nooit zo vrij en ongehinderd.

Zijn er andere vragen die we kunnen stellen om jouw ervaring beter te begrijpen?      Ik ben mijn ervaring nog steeds aan het verwerken en begrijpen, en ik weet dat ik het zal blijven onderzoeken - als ik wist wat te vragen zou ik het doen, maar ik stel jullie werk op prijs en zal helpen daar waar ik kan.