Beschrijving Ervaring:

Toen ik door een wit licht kwam, zag ik hem daar staan – lang, jong en hij droeg een bruin militair uniform, en toen hij zijn hand uitreikte wist ik gewoon wie hij was. Ik zag wat ik mijn hele leven gezien had: een hand zoals mijn vader’s hand. Toen ik him ging omhelzen, kwam er een diepe zorg over me en ik begon gewoon te huilen. – een diep huilen waarvan ik weet dat ik dat nog nooit eerder heb gevoeld. Ik huilde voor zijn korte leven, voor zijn 3-jarige zoon die hij nooit zag opgroeien, voor mijn oma die nooit hertrouwde, en voor mij, voor de opa ik nooit heb gekend.

We praatte over het neerstorten van zijn vliegtuig in WWII. Ik vertelde hem zijn dood was nooit een onderwerp van gesprek in mijn jeugd en dat ik maar weinig over him wist. Hij legde uit dat mijn oma (zijn vrouw) in 1945 haar verdriet had verwerkt, maar dat dit onderwerp moeilijk voor haar was. Ik vertelde hem dat ik me schuldig voelde omdat ik nooit interesse in hem had. Hij lachte en zei, ‘Ik weet het, maar nu is het zover. We liepen en praatte voor wat een heel lange tijd leek. Het was niet gehaast; het was vredig.

Terwijl we liepen, herinner ik me dat ik andere mannen ontmoette die in aktie waren gesneuveld. Mijn opa benadrukte keer op keer dat het mijn tijd was om ‘het neerstorten van het vliegtuig recht te zetten’. Op dat moment wist ik dat ik wilde blijven, maar mijn opa liep met me terug naar wat leek op de buitenwijken van een stad die nog steeds in 1945 was. Aan de rand van de stad was het witte licht, op dat moment voelde ik een diepe droefheid omdat ik hem verliet. Terwijl we naar het licht liepen, omhelsde hij me en zei, ‘Wanneer you twijfelt, of verdrietig bent, denk aan deze omhelsing en de warme bries en je zult weten dat dit echt is.’ Ik name elke geur van hem op. Ik ‘dacht’ zelfs dat ik mijn hand ving op een medaille op zijn jas. Mijn opa en ik gingen naar het licht en ik voelde me zo verdeeld, maar met zijn woorden van ‘Ik hou van je en ik zal hier zijn wanneer je er klaar voor bent, niet nu omdat er is zo veel nog voor je te doen is.

Ik vroeg hem naar mijn zoon waarvan ik juist bevallen was. Hij vertelde dat ik sterk moest zijn. ‘Joey zal een klein probleem hebben maar het komt allemaal goed.’ We omhelsden elkaar weer en ik liep terug naar het warme licht. Ik weet dat ik mezelf op het bed zag liggen met veel buisjes, en een verpleegster, en dat was dat.

Achtergrondinformatie:

Geslacht: Vrouw

Datum BDE: 2/11/1997-4/1/1997

Was er een levensbedreigende gebeurtenis op het moment van de ervaring? Ja. Bevalling. Ik was 7 maanden in verwachting met mijn derde kind toen ik HELLP syndroom kreeg.

BDE elementen:

Kan drugs of medicatie de ervaring beïnvloed hebben? Onzeker. Ik was erg ziek. Ik herinner me niets van mijn ziekenhuis verblijf totdat ik 2 maander later wakker werd.

Leek de ervaring op één of ander manier op een droom? Nee, heel echt.

Voelde je je afgescheiden van je lichaam? Ja. Als een geheel persoon.

Op welk moment tijdens je ervaring was je op je hoogste peil van bewustzijn en alertheid? Niet zeker. Ik geloof dat ik bij bewustzijn was,

Leek het alsof de tijd sneller of trager ging? Alles leek ineens te gebeuren; of tijd leek te stoppen of verloor alle betekenis Ik voelde dat ik in een andere tijd periode was.

Vergelijk je gehoor tijdens de ervaring tegenover je alledaags gehoor die je had net vóór het moment van de ervaring. Nee

Leek jij je bewust te zijn van zaken die elders gebeurden, zoals een buitenzintuiglijke waarneming?
1. Mijn zoon Joey was met licht cerebrale parese gediagnoseerd en op 5-jarige leeftijd was het niets meer dan een mank lopen.
2. Het neerstorten van mijn opa’s vliegtuig. Ik kon later een 40 pagina Leger Lucht Neerstorting rapport verkrijgen. De meeste families van de bemanning waren nooit verteld hoe het ongeluk was gebeurd.
3. Het nachtgewaad dat ik droeg was de volgende dag in een zak gestopt. Het was per ongeluk weggezet. Ik vond het 2 jaar later en toen ik de zak opende, ontdekte ik dat het een geur had die niet van het ziekenhuis was.

Ben je in of door een tunnel gegaan? Ja. Liep uit een tunnel een stad in.

Was jij je bewust van of ben je overleden (of levende) wezens tegengekomen? Ja, ik ontmoette mensen in deze stad die mij allemaal leken te kennen.

Heb je een onaards licht gezien? Ja. Wit, warm, uitnodigend.

Leek het alsof je een andere, onaardse wereld binnendrong? Een duidelijk mystiek of onaards gebied.

Welke emoties voelde je tijdens de ervaring? Sterke verbinding, Liefde, Diepe droefheid.

Leek je opeens alles te verstaan? Nee.

Waren er beelden uit de toekomst? Nee.

Kwam je aan een obstakel of een fysieke structuur die je tegenhield? Ja. De grens van de stad, en ik wist dat mijn opa niet met me mee kon gaan.

Kwam je aan een grens of een punt waar je niet meer kon terugkeren? Ik kwam aan een barriere waar ik geen toegang kreeg om verder te gaan; ik werd teruggezonden tegen mijn zin.

God, Spiritueel en Religie:

Wat was je godsdienst vóór je ervaring? Onduidelijk.

Welke godsdienst beoefen je nu? Conservatief/fundamentalistisch.

Veranderden je waarden en overtuigingen door de ervaring? Ja ik ben meer gevoelig en heb sterke gevoelens over dingen.

Leek het alsof je een mystiek wezen of aanwezigheid ontmoette? Of een stem hoorde die je niet kon identificeren? Ik zag duidelijk een wezen of ik hoorde duidelijk een stem van mystieke of onaardse origine

In verband met onze levens op Aarde niet gerelateerd aan godsdienst:

Veranderingen in je leven na je BDE: Ongeveer hetzelfde gebleven.

Zijn je relaties specifiek veranderd door je ervaring? Ik ging me in de genealogie van mijn familie verdiepen, hierdoor werd ik genealoog.

Na de BDE:

Was de ervaring moeilijk te verwoorden. Ja ik heb het gevoel dat niemand me zal geloven en mijn grootste vraag is “Waarom?”

Heb je helderziende, ongewone of andere speciale gaven gekregen na je ervaring die je niet had vóór je ervaring? Nee

Is er één of zijn er verschillende delen van je ervaring die meer betekenis heeft/hebben voor jou? Mijn opa ontmoeten en hem niet terug kunnen brengen.

Heb je ooit deze ervaring gedeeld met anderen. Ja. De meeste mensen denken dat ik het gedroomd heb.

Heeft er ooits iets in je leven je hetzelfde gevoel gegeven als jouw ervaring? Nee.

Is er nog iets dat je wil toevoegen over je ervaring? Nee.