Droombeeld over de schepping van het heelal
Home Page Bestaande BDEs Deel uw BDE



Beskrivelse af oplevelsen:

Enige jaren geleden had ik een heel heldere droom en die wil ik met jullie delen.

In de droom wandelde ik door een druk gebied toen ik in de verte een grot zag. Om de een of andere reden werd ik naar die grot toe getrokken en ik besloot er in te gaan en op onderzoek uit te gaan. Toen ik de grot binnen kwam zag ik een klein groepje primitieve mensen in het midden van de grot rondom een vuur zitten. Door de klank van hun stemmen kreeg ik de indruk dat ze iets belangrijks aan het bespreken waren. Toen ik dichterbij kwam hielden ze op met praten en een van hen stond op en kwam naar me toe. Hij stond daar even, glimlachte, nam me vervolgens bij de hand en leidde me de grot uit naar een draaimolen die vlakbij de ingang van de grot stond.

In de draaimolen stonden handgeschilderde, houten figuren, die op elfjes of dwergen leken. Toen ik vlakbij de draaimolen kwam begon hij te draaien en er speelde harde, krachtige muziek. De primitieve man wees naar de draaimolen en maakte duidelijk dat hij wilde dat ik er in ging. Het leek spannend en ik wist dat het leuk zou zijn. Ik sprong er op en onmiddellijk ging hij veel sneller totdat alles wazig werd. In 1 ogenblik zag ik vele levens voorbij komen, ik zag mezelf als verschillende mensen op verschillende tijden--in het verleden en in de toekomst.

Plotseling hing ik stil in de ruimte waar ik het enige was dat bestond. Het was compleet donker, maar op de een of andere manier was ik omgeven door een stralend licht. Ik was het licht. Ik was alles dat bestond. Er was niets behalve ik. Door mijn wezen snelde pure vreugde, onvoorwaardelijke liefde en er was een gevoel van zo'n grootsheid dat ik het niet kan beschrijven. Het voelde als een orgasme maar dan oneindig vermenigvuldigd. Tijd bestond niet. Ik was gewoon. Ik bestond. Ik was ik BEN en niets anders. Ik was hier al eerder geweest en ik zou hier altijd blijven. De gedachte kwam bij me op dat dit geweldig was maar ik voelde dat ik "beweging" moest veroorzaken. Ik moest een stroom van energie veroorzaken. Op dat moment had ik een verpletterende en onweerstaanbare drang om een stroom van energie te bewerkstelligen.

Ik wist dat als ik bewoog allerlei krachten in werking zouden worden gesteld en dat er schepping zou zijn. Ik bewoog. Overal om me heen en binnen in mij zag ik melkwegstelsels ontstaan. Universums werden geschapen en sterren werden geboren. Het was opwindend. Naarmate ik opgewondener werd, werden er meer melkwegstelsels geschapen. Ik kreeg een andere gedachte over hoe opwindend het zou zijn om deze nieuwe schepping te onderzoeken. Tijdens deze gedachte werd ik geboren.

Het volgende is een gedicht dat het resultaat is van deze ervaring.

Opgedragen aan allen die de echte waarheid zoeken.

In de afgrond van de eeuwigheid waar geen afmetingen, breedte of hoogte zijn, koesterde ik mij in verrukking en bestond ik als een vonk van een zeer Helder Goddelijk Licht

Ik was mij bewust van mijn wezen en vroeg me niet af hoe ik was ontstaan

Terwijl ik me spiegelde in volmaaktheid wist ik dat er niets anders bestond dan Ik

Toen kwam er een gevoel van eenzaamheid dat moeilijk te dragen was voor Mij en ik vroeg me af of er iets was waar Ik van kon houden en waarvoor ik kon zorgen

Terwijl er aeons voorbij gingen in het eeuwige nu, ging ik door me te vermaken in gelukzaligheid

Maar ergens diep van binnen was een vurige wens om te scheppen en te plaatsen

Ik wist dat als ik handelde energie zou worden geschapen en zou worden verzonden in de Eeuwigheid

Plannen ontstaan uit Liefde en geduld werden nu zorgvuldig uitgebroed

In een kort ogenblik werd het besluit om te bewegen en te handelen uiteindelijk genomen

Aldus stroomde er Helder Wit Licht waar oneindige Liefde zich in wentelde

Nu ontstonden overal in de leegte eindeloze afmetingen

Terwijl ik om me heen keek in verwondering kon ik er geen weerstand aan bieden om door te gaan met scheppen

Er stroomde nog meer oneindige Liefde en energie en vloog naar de verre gebieden

In de nieuw geschapen melkwegstelsels ontstonden gloednieuwe werelden met land en lucht

Ik keek naar de nieuwe Schepping met oneindige blijdschap en heilige verrukking

Er waren veel werelden om te leren kennen en om te vervullen van Waarheid en Licht

Toen deze gedachte ontstond verspreidde hij zich snel naar de oneindige werelden

Delen van mijn Wezen verbrokkelden verder en werden deel van alle tastbare materie

Met belangstelling en genoegen bekeek ik mijn Schepping met oneindige blijdschap en vrolijkheid

Maar op de een of andere manier miste er iets en was er iets meer nodig voor de voltooi�ng van Mij

Ik had iemand nodig met wie ik me kon onderhouden en waar ik van kon houden tijdens al Mijn dagen

Iemand om mijn gedachten mee te delen en iemand om al Mijn Gewoontes te delen

Om elke prachtige dag ten volle en met uiterste vreugde te beleven

We zouden onze zachte liefde delen met ons hart vervuld van oneindige goedheid

Dus nu was het klaar en alle vormen waren aldus voltooid

Toen ik in de rondte keek was er niets meer dat ik nodig had

Terwijl de soort mensheid zich ontwikkelde viel zij dieper in de wereld van stoffelijkheid

De stem van de Goddelijke Vonk klonk nu zelfs nog zachter in deze werkelijkheid

De vooruitgang van de mens in de wetenschappen was heel geweldig en dodelijk

Maar de mensheid koos ervoor niet vrijwillig te luisteren naar de stem van de grote Wijsheid in haar zelf

In tijd en ruimte ging de mensheid door gedachten te hebben die oorlog en verdriet veroorzaakten

Wist de mens maar dat hij een Mede-Schepper was en wilde hij dat feit maar aanvaarden als zijn heiligste geloof

In de dieptes van wanhoop lag een Mens tijdens een donkere, stormachtige nacht in kwelling

Er was niets dat hij kon doen, zelfs niet als hij het met al zijn aardse macht probeerde

In boosheid en verdriet riep hij luid de hemelen aan

En vroeg hulp aan een of ander hemels wezen, wie dan ook

Onmiddellijk was er in de wanhoop kamer een zeer heldere en heilige flits

Je gebeden worden beantwoord, Mijn Geliefde, nog voor je hebt gevraagd

De Stem, zo zachtaardig en vol vriendelijkheid zei

Je hebt nu Wijsheid en je nieuwe leven is vandaag begonnen

Met oneindige vreugde keek de mens rond in de kamer of hij nog iemand anders zag

Toen begreep hij plotseling zonder twijfel de woorden. Mens Ken Uzelf

Voor alle Ware Zoekers is er altijd de Meester

Om te helpen en te troosten in al jullie waargenomen rampen

Luister rustig naar de Goddelijke Stem in je binnenste

En elke dag zal met volmaaktheid beginnen

Want zoek niet de lucht af om de Hemel te vinden