Beskrivelse af oplevelsen:

Ik herinner me dat ik ontwaakte in de revalidatiekamer met 2 verplegers die boven mij hingen, tegen me spraken, ze probeerden me wakker te maken. Toen ik mijn ogen opende, zag ik ze naar me kijken en één van de verplegers stootte me zachtjes aan op de schouder. Ze/hij keek dan naar het verband rond mijn keel en zei tegen de andere verpleger: “Haal de dokter, ze bloedt.” Op dat moment voelde ik me heel los van mijn lichaam en hoorde een luid stormend geluid die mijn hoofd vulde. Ik draaide mijn hoofd naar links, in de richting van de deur en zag een heel helder licht in de deuropening dat groter werd. Het was helderder dan de zon en werd intenser. Toen hoorde ik iemand roepen: “Ze is aan het sterven!” en ik was me bewust van tenminste 4 verplegers en dokters die me omringden. Ik draaide weer mijn hoofd naar links en nu overspoelde het licht helemaal de ingang van de ruimte.

Ik zag een figuur in het licht staan, een groot en sereen wezen. Lijkend op Christus qua vorm en postuur en een diep gevoel van vrede en vreugde vervulde me. Met dat gevoel voelde ik me mezelf uittreden uit mijn fysiek lichaam en begon ik te bewegen in de richting van het Licht. Het Lichtwezen wachtte op mij. Maar ik kon enkel zowat 75cm van mijn lichaam uitstijgen en ik voelde hoe iemand me bij mijn linkerarm vasthield. Ik draaide me om, keek naar beneden en kon zien hoe de dokters aan mij bezig waren, op mijn borst duwden en mijn moeder die naast me zat en mijn linkerarm vasthield met beide handen, mij smekend om niet te gaan. Ik was verscheurd tussen verdergaan in het Licht of terug te keren naar mijn lichaam.

Het volgende dat ik me herinner is dat ik wakker werd in mijn ziekenhuiskamer met mijn ouders die naast me zaten. Het voelde alsof er iets speciaal gebeurd was en ik was verrast om mezelf nog steeds terug te vinden in mijn fysiek lichaam. Ik had moeite er met hen over te praten omdat ik steeds terugviel uit bewustzijn door de verdovende medicatie (tegen de pijn).

Twee dagen later, toen de effecten van de verdoving uitgewerkt waren, kreeg ik flashbacks van wat er gebeurd was in de revalidatiekamer en ik voelde me verward en verdrieting dat ik er niet in geslaagd was om in het Licht te gaan. Mijn moeder vertelde me later dat ze niet in de revalidatiekamer was geweest met mij; ze zat buiten in de gang van de revalidatiekamer. Toen ze mijn chirurg en dokter al haastend langs haar zag lopen naar de revalidatiekamer, voelde ze dat ik in moeilijkheden verkeerdde en projecteerde zichzelf aan mijn zijde om me te assisteren. Ze ontkende het feit dat ik gestorven was, maar zei dat ik heel ziek was en dat ze me bijna verloren waren.

De dag na mijn operatie, terwijl ik in mijn kamer was, kreeg de vrouw naast me een hartaanval en stierf. Het was de eerste keer dat ik ooit aanwezig was op het moment dat iemand stierf en ik “zag” hoe de geest van de vrouw haar lichaam verliet. Dit frustreerde me heel erg aangezien ik besefte dat ik ook die vorm had aangenomen en niet in staat was geweest om naar “huis” te gaan.

Mijn dokter kwam met me spreken aangezien ik de rare herinneringen en flashbacks verteld had aan mijn verpleegster en de slaapmoeilijkheden die ik ondervond nadat ik de vrouw, waarmee ik mijn kamer deelde, zag sterven. Hij vertelde me dat het niet abnormaal was voor mensen in mijn toestand om zulke ervaringen te hebben en ja, mijn hart had enkele minuten stilgelegen en dat ze veel geluk hadden gehad dat ze me hebben kunnen “redden”.

Voor zover het overlijden van de vrouw naast mij in mijn kamer betreft, zei hij dat ze me uit de kamer hadden moeten verplaatsen en verontschuldigde zich dat ik dit had moeten meemaken. Maar ik legde hem uit dat het ok was en dat ik wist dat de vrouw verder was gegaan en “thuis” was. Hij glimlachte, raakte de bovenkant van mijn hoofd aan en zei dat het waarschijnlijk mijn verbeelding was. Hij beval de verpleger om me iets te geven dat me zou helpen in slaap te vallen.

Op dat moment besloot ik om mijn ervaring met niemand meer te delen aangezien niemand me leek te geloven, maar ik weet dat wat ik gezien, gevoeld en ervaren heb de “waarheid” was. Wat wij ervaren als fysieke realiteit is een enorm klein deel van wie en wat we werkelijk zijn en dat er leven is na de dood.

Was er sprake van medicijnen of stoffen die mogelijk een effect op de ervaring zouden kunnen hebben? Niet zeker. Ik ontwaakte net uit een operatie voor subtotale thyroidectomie (ziekte van Grave) en ik was nog onder invloed van de verdoving.

Was het moeilijk de ervaring in woorden uit te drukken? Ja vond het moeilijk om de ervaring uit te leggen aan mijn ouders en verzorgers aangezien ze blijkbaar de ervaring niet aanvaardden of begrepen.

Was er ten tijde van de ervaring sprake van een levensbedreigende situatie? Ja. In de revalidatiekamer viel ik in een “thyroïdestorm”, de keelincisie opende en ik kreeg een bloeding. Bloedverlies en symptomen van grote instroom van thyroxine in systeem gaf als gevolg dat mijn hart stopte en ik gereanimeerd moest worden. Ze vertelden me later dat ze me “bijna verloren” waren en dat mijn hart enkele minuten gestopt was. Dankzij mijn leeftijd en fysieke toestand reageerde ik snel op de reanimatie.

Wat was de mate van bewustzijn en waakzaamheid tijdens de ervaring? Ondanks dat ik me zwak voelde door de verdovingsmiddelen en andere medicatie die ze me gaven op het moment dat het gebeurde, was ik me bewust dat mijn reuk- en smaakzin en gehoor heel sterk waren. Maar ik voelde me heel los van mijn fysiek lichaam, alsof ik er niet meer in hoorde.

Leek de ervaring in sommige opzichten op een droom? Neen. De “flashbacks” na de ervaring leken eerder op een visioen of herinnering dat iets had plaatsgevonden, maar ik herinnerde het me net niet. Ik keek er naar van op een afstand hoe het zich voor me afspeelde.

Heb je een scheiding van bewustzijn en lichaam ervaren? Ja toen ik boven mijn lichaam zweefde en naar beneden keek, kon ik mijn armen, benen en torso in geestelijke vorm zien, gevuld met licht en doorzichtbaarheid.

Welke emoties had je tijdens de ervaring? Gemengde – op een bepaald moment toen ik mezelf voelde bewegen naar het Licht en het Lichtwezen of het Christus figuur die in de deuropening mij stond op te wachten kreeg ik een gevoel van extreme vreugde, liefde en vrede. Toen ik besefte dat ik niet verder kon gaan omdat mijn moeder mijn arm vasthield, voelde ik me erg verscheurd…ik wou haar en mijn familie niet verlaten maar ik wou wanhopig graag naar het figuur toegaan die me opwachtte in het licht.

Heb je ongebruikelijke geluiden of lawaai gehoord? Het geluid dat ik waarnam klonk als een luid, stormend geluid alsof je naast een waterval stond. Ik kon ook andere stemmen horen die een lied aan het zingen waren. Zo mooi dat ik er zelfs niet aan kan beginnen het te beschrijven.

Ben je in of door een tunnel of besloten ruimte geweest? Neen

Heb je een licht gezien? Ja. Het was het helderst licht dat je je kon inbeelden. Wit, goud, zilver en alle kleuren van de regenboog gemengd samen.

Heb je andere wezens ontmoet of gezien? Ja. Er stond een figuur, lijkend op Christus, in de deuropening, omgeven door licht. Ik heb geen rechtstreekse boodschap doorgekregen, enkel een diep gevoel van liefde, vrede en verwelkoming. Ik wou dolgraag bij het wezen in het licht zijn, maar werd tegengehouden door mijn moeder om de reis “in het Licht” verder te zetten.

Kreeg je een terugblik op gebeurtenissen uit je leven? Niet zeker. Alhoewel ik als klein kind al “paranormale” gebeurtenissen had ervaren, bewees deze gebeurtenis tegen alle twijfel in dat onze fysieke realiteit maar een klein deel is van wie en wat we zijn. Dat wat wij als realiteit bestempelen enkel een schaduw is van dimensies waarmee we steeds interageren. Dat er een verder bestaan is van ons bewustzijn na de dood van de fysieke vorm.

Heb je iets gezien of gehoord aangaande mensen of gebeurtenissen tijdens je ervaring dat later bevestigd kon worden? Ja. Ik beschreef aan de dokters en de verplegers hun reacties tegenover mijn benauwde situatie en voordat ze me vertelden dat mijn hart niet meer klopte, beschreef ik hoe ze CPR (cardio-pulmonale resuscitatie) op me uitvoerden en zag ik hoe de verplegers op de infuuszakjes duwden met vocht dat in mijn infuusbuisjes terechtkwam. Ik vertelde hen ook dat ze er erg angstig en van streek uit zagen.

Heb je mooie of anderszins kenmerkende plekken, niveaus of dimensies gezien of bezocht? Niet zeker. Aangezien ik niet volledig in het licht ben kunnen gaan, herinner ik me geen andere dimensies of locaties. Eens heb ik mijn moeder en mijn etherisch lichaam boven mijn fysiek lichaam gezien. Het voelde als een valkuil die toeklapte en ineens was er gewoon niets meer. De volgende herinnering was dat ik ontwaakte in mijn ziekenhuiskamer. Ik heb geen herinneringen tussen het moment dat mijn moeder mijn etherische arm vasthield en het ontwaken in de ziekenhuiskamer.

Had je enig besef van veranderde ruimte of tijd? Neen.

Had je het idee dat je speciale kennis had, dat je wist van een wereldorde en/of doel? Ja. zie vraag #12.

Ben je een grens of beperkend bouwsel tegengekomen? Ja. Zoals eerder uitgelegd, voelde ik hoe mijn moeder me tegenhield om door te gaan naar de deuropening waar het Licht en het Christusfiguur me opwachtten.

Was je je bewust van toekomstige gebeurtenissen? Neen, niet op dat moment. Sinds kindsaf heb ik voorspellende dromen en visioenen gehad en ze zijn frequenter geworden na de BDE.

Was je betrokken bij of bewust van een beslissing om terug te gaan naar je lichaam? Niet zeker. Ik ben niet zeker of ik bewust besloten heb om naar mijn lichaam terug te keren of dat het een gezamenlijke beslissing was tussen mezelf, het Lichtwezen en mijn moeder.

Heb je psychische, paranormale of andere speciale gaven na je ervaring die je niet had voor je ervaring? Ja zie vraag # 18.

Zijn je standpunten of overtuigingen veranderd na je ervaring? Ja, ik voelde me meer in verbinding met God. Werd bewust dat het leven een kostbaar geschenk is en niet vanzelfsprekend moet beschouwd worden. Dat wij mensen nog steeds veel te leren hebben over leven en dood.

Is de ervaring van invloed geweest op je betrekkingen met anderen, je dagelijks leven, religieuze gewoontes, carrierekeuzes, etc.? Ik hield het meeste van de ervaring voor mezelf aangezien mijn familie en vrienden blijkbaar niet wouden horen wat ik meegemaakt had. Ze leken er ongemakkelijk bij. Dus “klapte ik toe” voor een bepaalde tijd. Ik geloofde nog steeds in een God/Opperste Wezen en voelde vaak de aanwezigheid rond mij van wat ik Bewakers noem. Het gevoel dat er iemand over mij waakte was vooral scherp als ik in een kerk was. Gedurende een bepaalde tijd voelde ik me erg aangetrokken tot het Katholieke geloof en tegen mijn 17e was ik serieus aan het overwegen om een klooster in te gaan om mijn leven aan God op te dragen. Maar mijn leven nam een andere wending en heb me meer verdiept in intellectuele bezigheden in plaats van mezelf terug te trekken in een leven van spirituele toewijding. Ik ben 2 jaar naar de universiteit gegaan en heb dan besloten om verpleegster te worden.

De beslissing om een carrière van verpleegster na te streven kwam uit de diepe wens om mensen te helpen in tijden van crisis. Het was tijdens mijn loopbaan als verpleegster dat ik ontdekte dat ik “genezende handen” had en medische intuïtieve vermogens bezat. (ik kon in het fysieke lichaam zien). Deze “gaven” oefende ik in stilte uit en deelde dit niet met mijn collega’s want ik wist dat ze dat niet zouden begrijpen. Maar ik kreeg wel de reputatie van “anders” te zijn en mijn bijnaam in één bepaald departement waar ik werkte was “radar” want ik leek te weten wanneer iemand zou “doodgaan” alvorens de gebeurtenis daadwerkelijk plaatsvond. Ik heb geworsteld met deze “gaven” en voelde me nooit zeker en veilig om ze te delen met mensen buiten enkele selecte vrienden die ook genezers zijn en directe familieleden.

Heb je deze ervaring met anderen gedeeld? Ja, zie vraag #22.

Welke emoties had je na je ervaring? Verwarring, angst, onzekerheid en tegelijkertijd diepe vrede….wetende dat er een realiteit en bestaan is na de dood van de fysieke vorm. De verwarring en de angst kwam door de aanwezigheid van mijn moeders geprojecteerde etherische vorm tijdens de gebeurtenis en op één of andere manier beïnvloedde ze mijn beslissing om hier in de fysieke wereld te blijven. Ik heb sinds dan vaak het gevoel gehad dat ik iemands anders leven leidde. Dat een deel van mijn bewustzijn wel “in het licht” gegaan is en aan die andere zijde van de realiteit verder leeft.

Wat was het beste en wat het naarste deel van je ervaring? Het beste deel van de ervaring was de kennis verkrijgen dat we spirituele wezens zijn die een menselijke ervaring meemaken. Het ergste deel was om geen aanmoediging en steun te krijgen om mijn ervaring te delen met mijn familie en zorgdragers – het gevoel dat ze mijn ervaring niet geloofden. Ook het gevoel van geen verbinding te hebben met een deel van mezelf en het overweldigende “heimwee” dat me overkomt tot op het punt dat ik me van mijn leven wou beroven om terug naar de geest te gaan.

Is er nog iets dat je wilt toevoegen aangaande de ervaring? Op 7 maart 2001 stierf mijn moeder aan een langslepende ziekte. Ze was net 68 jaar geworden. We hadden veel tijd om onze visies over leven en dood te bespreken net voor haar vertrek en eindelijk konden we mijn BDE een vredige plek geven. Ik was bij haar toen ze stierf en ze vertelde me dat ze begreep waarom ik me zo verscheurd voelde tijdens periodes in mijn leven. Ze voelde zich slecht dat ze mijn beslissing beïnvloed had om te blijven toen ik 15 was, maar het was mijn taak om dit te doen in onze gezamenlijke aardse ervaring. Een deel van mijn zielsovereenkomst was mijn gaven te delen met anderen en als de tijd aangekomen was, haar te begeleiden om de overgang te maken naar de geesteswereld. Vóór haar dood voelde ik me verscheurd en had ik het gevoel dat ik aan gene zijde moest zijn om haar te begeleiden met de overgang. Nu besef ik dat dat niet nodig was, dat ik de spirituele dimensie en de fysieke realiteit op hetzelfde moment kan ervaren en een geleide kan zijn voor de liefde en het licht van de geest die zich manifesteert in de fysieke sfeer.

Is je leven veranderd juist door je ervaring? Ja.

Zijn er na de ervaring andere gebeurtenissen in je leven, medicijnen of stoffen geweest die een of ander deel van de ervaring hebben gereproduceerd? Ja. Ik heb vaak uittredingen in droomtoestand en ik ben in staat om die uittreding te reproduceren tijdens mijn meditatie. Ik mediteer op regelmatige basis en heb verschillende technieken van handgenezingen beoefend zoals Reiki. Op de meeste dagen heb ik een verhoogd gevoel van bewustzijn en kan ik mezelf afstemmen op de hogere spirituele sferen. Afhankelijk van mijn emotionele toestand, ervaar ik vaak de aanwezigheid van gidsen en Opgevaren Meesters in mijn leven.

Beschrijven de gestelde vragen en de informatie die je hebt verschaft uitgebreid genoeg je ervaring? Ja.