OPIS DOŚWIADCZENIA:

Opis pierwszego doświadczenia:

Kiedy miałam 7 lat, miałam swoje pierwsze DBS, a jego wspomnienie przyszło do mnie podczas drugiego doświadczenia: doświadczenie było podobne, miałam podobne uczucia, jak wtedy kiedy byłam dzieckiem! Wszystkie trzy doświadczenia różnią się od siebie, ale mają też coś wspólnego. Pozwólcie, że opowiem wam moje pierwsze doświadczenie: byłam w szpitalu z wysoką gorączką przez mniej więcej miesiąc. Pewnego dnia pielęgniarka, która zmierzyła mi temperaturę, krzyknęła: przygotuj się na opakowanie z alkoholem. Wkrótce przyjechał mój lekarz. Pielęgniarka zdjęła mi ubranie i zaczęła nakładać „opakowanie” na przednią część mojego ciała. Pomyślałam, że powiedzenie że pielęgniarka jest aniołem w białej sukni, to kłamstwo, ponieważ moja pielęgniarka właśnie robiła mi bolesny zabieg. Poczułam, jakby środowisko zewnętrzne dostawało się do wewnątrz mojego ciała (do tego lejka nazywanego moim ciałem) jak na filmie. Spojrzałam w przejrzyste światło i krzyknęłam „관세음 보살 (Kwon Sem Bo Sal: jedno z imion Buddy)”, a potem odżyłam i wyszłam ze szpitala.

Opis drugiego doświadczenia:

Chciałabym wam teraz opowiedzieć o moim drugim DBS. Mój drugi DBS sprawił, że byłam wdzięczna za wszystko na świecie. Zastanawiam się, czy mój drugi DBS to prawdziwy DBS.

Ciekawe, czy znacie sytuację edukacyjną w Korei. Zawsze zastanawiałam się, po co mam się uczyć i żyć, kiedy i tak umrę. Poza tym myślałam, że nie pójdę do szkoły skoro byłam sierotą. W każdym razie wstąpiłam na uniwersytet.

Uniwersytet nauczył mnie picia alkoholu. Mój przyjaciel podał mi kieliszek , ale nie mogłam go opróżnić, ponieważ chorowałam na gruźlicę. Wreszcie , podczas letnich wakacji na pierwszym roku, przestałam zażywać leki. Pewnego dnia wypiłam za dużo. Następnego dnia wstałam wcześnie rano. Jeden ze starszych kolegów powiedział mi: „ poprzedniej nocy brakowało ci tchu i zrobił się niezły bałagan.” Jednak nie mogłam sobie przypomnieć.

Tego samego dnia wdrapałam się na szczyt góry Hanra. (najwyższy w Korei Południowej)

Byłam w głupim stanie. (Nie mogę tego dobrze wyrazić). Następnej nocy poszliśmy potańczyć. Tańczyłam. Nagle poczułam, jakby środowisko zewnętrzne dostawało się do wewnątrz mojego ciała. Byłam zbyt zaskoczona, żeby dalej tańczyć.

Minął jeden lub dwa dni. Spałam. Spadałam w dół czarnego tunelu z dużą prędkością i zobaczyłam jasny Czerwony Krzyż. Prawie w tym samym momencie otworzyłam oczy ze zdziwienia i poczułam, jak moje ciało podskoczyło. To było bardzo euforyczne. Ponadto zobaczyłam postać swojej koleżanki z liceum. Nagle zdałam sobie sprawę, że wiem, dlaczego powinniśmy żyć. Podziękowałam za wszystko.

Opis trzeciego doświadczenia:

Chciałabym szczegółowo opisać wam moją trzecią historię jakiś czas później. Krótka wersja jest następująca:

Po moim trzecim DBS zaczęłam szukać czegoś związanego z DBS. Najpierw przeczytałam takie książki, jak Tybetańska księga umarłych, Życie po życiu, Życie przed życiem, Upanisad, Dhammapada, TAO TE CHING itp.

Na drugim roku przeżyłam traumę i znowu byłam chora na gruźlicę. Po trzecim DBS odzyskałam zdrowie. Wtedy pomyślałam, że DBS może przywrócić nam pamięć, która zniknęła z powodu traumy. Jak wiecie, DBS zmusza nas do przeglądu minionych wydarzeń. Studiowałam psychologię.

W tamtym czasie uważałam, że nie jestem związana z DBS i że mogę żyć tak, jak żyłam. Poza tym chciałam się czegoś dowiedzieć naukowo. Więc zaczęłam specjalizować się w naukach przyrodniczych. Teraz pracuję w laboratorium immunologicznym.

Od dawna jednak dręczyły mnie wątpliwości co do obecnego stanu rzeczy. Podczas ostatnich wakacji nie miałam nic do roboty i właśnie wtedy zaczęłam szukać w sieci informacji o DBS . Znalazłam kilka ważnych stron internetowych. Co więcej, dowiedziałam się, że jest wiele osób , które przeżyły DBS i że nie jestem sama.

Informacje ogolne:

Plec: Kobieta