Experience description:

ประสบการณ์ความตายจาก มานิ โอ

คืนวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2002 (พ.ศ. 2545) ฉันฝันแปลกประหลาดมาก (แต่ความจริงแล้ว มันไม่ใช่ความฝัน ลองอ่านดูตอนท้ายเรื่องท่านก็จะรู้ว่ามันไม่ใช่แค่ความฝัน)

ฉันพบว่า ฉันกำลังเดินอยู่ในบริเวณพื้นที่กว้างมากๆ อาจเรียกสถานที่นี้ว่า เป็นทะเลทรายที่ไร้สิ่งมีชีวิตเลยก็ว่าได้ ท้องฟ้าดูเป็นสีเทาดำ พื้นล่างก็เป็นทรายแข็ง ด้านหน้าของฉันก็มีวิญญาณ 3 ดวงคลุมใบหน้าไว้ไม่ให้เห็น ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้เห็นใบหน้าหรือแขนขาของพวกเขา แต่วิญญาณทั้ง 3 ดวง ก็ถามฉันว่า ต้องการจะอยู่ที่นี่หรือต้องการจะกลับไป ฉันรู้ดีว่า ฉันไม่ได้ฝันไปแน่นอน แต่มันก็ดูเหมือนของจริง ทำให้ฉันเกิดความกลัวมาก ฉันบอกพวกเขาว่า ฉันต้องการกลับบ้าน ทันใดนั้น ฉันก็เห็นเป็นบ่อน้ำที่น่ากลัวมากหากฉันต้องการกลับ ฉันก็ยังคงยืนยันว่า ต้องการกลับบ้านอีกครั้ง เพราะลูกๆของฉันต้องการพ่อเพื่อกลับไปดูแลพวกเขา ทันใด ก็เกิดแสงสว่างส่องจ้า ซึ่งปกติฉันต้องหลับตาเพราะทนแสงสว่างนี้ไม่ได้ แต่ก็แปลกจริง แสงนั้นสว่างแต่กลับนุ่มนวล จนเรียกได้ว่า ฉันสามารถมองเห็นพระผู้เป็นเจ้าได้ด้วยตาของฉันเอง ท่านบอกว่า ท่านจะสนองตอบต่อความต้องการของฉัน ฉันก็ตกใจตื่นขึ้นมาด้วยความกลัวปนกับความฉงนสนเท่พร้อมๆกัน

สายวันต่อมา ฉันก็ดำเนินชีวิตตามปกติ โดยออกไปทำงาน และลืมความฝันของฉันจนหมดสิ้น บ่ายแก่ๆของวันดังกล่าว มีเสียงโทรศัพท์จากเครื่องติดตามของฉันให้ฉันไปทำงาน เนื่องจากไม่สามารถหาคนอื่นไปทำงานได้ (งานด้านเทคนิค) ซึ่งช่างเทคนิคคนอื่นได้ตอบ ปฏิเสธไป เนื่องจากงานดังกล่าวค่อนข้างอันตราย

เมื่อฉันไปถึงไซด์งานแล้ว มันก็ดูปกติดี ไม่มีอะไรผิดแผกแตกต่างไปจากปกติ ยกเว้นว่า งานนี้ ต้องทำงานเหนือพื้นดินสูงถึง 30 ฟุต แต่การทำงานด้วยบันได จึงไม่ใช่เรื่องใหญ่โตสำหรับฉันเลย ฉันทำงานเสี่ยงมากกว่านี้ก็ยังเคยทำมาแล้ว ผมเริ่มต้นพาดบันได พร้อมกับตรวจสอบเรื่องความปลอดภัยให้แน่ใจอีกครั้งหนึ่ง แล้วค่อยๆไต่ขึ้นไป ปรากฏว่าฉันเกิดลืมอุปกรณ์บางอย่าง จึงได้ไต่บันไดลงมา ปรากฏว่า บันไดทั้งอันล้มลง ฉันก็เลยหัวคะมำตกลงมาจากความสูง 30 ฟุต พร้อมกับ บันไดซึ่งมีน้ำหนักมากกว่า 100 ปอนด์

ตอนที่ฉันหล่นลงมานั้น ทุกอย่างดูเหมือนเงียบสงบไปหมด ไม่มีลมเลย ฉันไม่รู้สึกหนาวเหน็บแต่อย่างไรเลย ฉันเห็นแสงสว่างข้างหน้าของฉัน ฉันมองลงไปข้างล่างก็เห็นภาพของตัวฉันหลังจากเสียงแตกหักของบันไดไม้นั้น ณ จุดนั้น ฉันเห็นภาพตัวของฉันบนพื้นดิน ฉันลอยอยู่บนอากาศเหนือพื้นดิน 30 ฟุตพร้อมกับแสงสว่างจ้ารอบตัวฉัน พร้อมกับเกิดความปิติซ่านอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก ซึ่งฉันรู้สึกว่า ฉันกำลังอยู่ภายในแสงสว่างของพระเยซูคริสเจ้า ซึ่งทำให้ฉันดูเหมือนว่า กำลังร่องลอยไปยังห้องนอนของฉัน ฉันแลเห็นตัวฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงนอน และแสงสว่างก็ถามฉันว่า ต้องการกลับไปหรือไม่ ซึ่งฉันก็ตอบว่า ต้องการกลับ ทั้งๆที่ส่วนลึกของฉันก็อยากจะอยู่ที่นี่เพราะมีความสุขมาก

ฉันกลับมาสู่ร่างของฉันอีกครั้ง ดูเหมือนว่า มีบางสิ่งกำลังพูดกับฉัน ฉันก็เพียงแต่ตอบว่า “จ๊ะ ฉันสัญญา” เมื่อลืมตาขึ้น ฉันก็พบว่า มีผู้คนมากมายยืนรอบตัวฉันเต็มไปหมด หน่วยกู้ชีพ 911 มาถึงพร้อมกับประกาศว่า ตัวฉันถึงแก่กรรมแล้ว เสียงแรกที่ฉันได้ยินก็คือ เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจของสุภาพสตรีซึ่งยืนอยู่เหนือตัวฉัน เธอรู้สึกตกใจมากที่เห็นฉันฟื้นลืมตาขึ้นมาอีก “เธอคงจะได้ทำความดีไว้มากเลยนะ พระผู้เป็นเจ้าจึงได้ส่งเธอกลับมา” เธอตะโกนบอกสามีของเธอให้มาทางนี้แล้วบอกว่า “คุณนะตายไปแล้ว ตายไปแล้วจริงๆ แต่พระผู้เป็นเจ้าประทานชีวิตกลับมาให้ทีอีกครั้งหนึ่ง” หลังจากนั้น ก็มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ หน่วยกู้ชีพฉุกเฉิน พนักงานดับเพลิง ก็มาถึง ต่างก็ตกตะลึงที่พบว่า ฉันยังไม่ตาย เพียงแต่พบว่า มีรอยปูดขนาดใหญ่เท่าลูกกอล์ฟบนหัวของฉัน ไม่ต้องพูดอะไรมากอีกแล้ว ฉันถูกนำตัวไปส่งโรงพยาบาลทันที