Experience description:

ด้วยความสัตย์จริง ผมมีความจำที่แย่มากๆ เท่าที่ผมจะจำได้ ก็คือ ผมทะเลาะกับคุณแม่ของผมเท่านั้นเอง ด้วยความหงุดหงิดฉุนเฉียวโดยไม่อยากยุ่งกับคนอื่น ผมจึงเดินเข้าไปยังห้องน้ำ พร้อมกับเอาผ้าขนหนูหมุนรัดเกลียวจนแน่นบริเวณรอบคอของผมแล้วดึงผ้าขนหนูแน่นสุดแรงเกิดโดยไม่สนใจว่า ผมจะหายใจออกหรือไม่ ได้แต่รัดแน่นจนสุดแรงเกิด

และแล้วเมื่อผมกลับมามีสติอีกครั้งหนึ่ง ผมก็พบว่า ศีรษะของผมพิงอยู่ที่ฝาปิดของที่นั่งของโถส้วมและมีหยดน้ำประปาไหลติ๋งๆจากท่อน้ำลงบนหัวซึ่งทำให้ผมฟื้นลืมตาขึ้นมา

ผมขอยืนยันเต็มที่วา ผมได้ยินเสียงของใครบางคนพูดกับผม แต่เป็นที่น่าเสียใจว่า ผมไม่สามารถจำได้เขา เขาพูดเรื่องอะไร และจำไม่ได้ว่าผมได้ยินอะไรบ้าง แต่ขอยืนยันว่ามีใครบางคนพูดกับผมอย่างแน่นอน เสียงนั้นเป็นเสียงของผู้ชาย อายุในวัยกลางคน ประมาณ 40 ปี เป็นเสียงค่อนข้างทุ้ม ซึ่งยังดังก้องอยู่ในหูของผม เพียงแต่ว่ารายละเอียดในการพูดไม่ชัดเจนเท่านั้น